-" Seni sevmek güzel şey..."

Yanılmıştım, gözlerinde şeytanın ışığını taşımıyordu. O; şeytanın ta kendisiydi. || * "Nesin sen Darren?" Dudaklarında oluşan kıvrım tehlike uyarısıydı. Onun bizden çok farklı olduğunu anladığımı biliyordu ama bu tehlikeli sulara gireceğimi düşünmüyordu. Korkudan titrerken kendini gösteren ani cesaretim onu eğlendirmişti. "Sence?" "Sen..." deyip durakladım. Heyecanımın beni durdurmasına izin vermeyecektim. Yutkundum ve beynimin içinde dönüp duran o soruyu sordum. "Sen iblis misin?" Ağzıyla, söylediğim şeyin yanlış olduğunu belirten bir ses çıkardı. "Ben..." dedi. Kolyemi sertçe çekip kopardıktan sonra devam etti. "Bir iblisin çok daha kötüsüyüm." Gözlerinden geçen karanlık parıltı, sözlerini bir yemin gibi mühürlemişti. "Öyleyse neden bize yardım ediyorsun?" "Çünkü gidebilecek başka yerim kalmadı. Buna mecburum. Eğer olmasaydım, acılar içinde kıvranarak ölmenizi büyük bir zevkle izlerdim." * 1. Kitap: Öleceksin Cadı 2. Kitap: Beyaz Kuzgun İki kitaba da buradan ulaşabilirsiniz.

"Herkes GERÇEKLERİ konuştuğunu iddia ediyor, Aslında HİÇKİMSE doğruyu söylemiyor, Bu yüzden burada kendi CENNETİM' deyim."

~Kitabın amacı yüzlerinizi güldürmek ve kıymetli dakikalarınızı eğlenceli hale getirmektir. Edebi değer amacı güdülmeden yazılmıştır. Şimdiden teşekkürler... #lise #1 (09.03.2020) #buz #1 (20.06.2020) #ask #1 (?-04.11.2020)

Mavi Aksoy, arkadaşına atacağı 'Beni Ara' çağrısını yanlışlıkla hiç bilmediği bir kişiye gönderir ve aşka kapılarını aralar. • Ege Adamı : Tek gerçeğim sensin, Mavi. Ege Adamı : Ve benim senden vazgeçmeye hiç niyetim yok. ▪ NOT : Tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır (romantik-komedi) ve ilk hikayem olduğu için bazı kısımlarda yazım yanlışları ve mantık hatası vardır. Hikaye daha düzenlenmediği için lütfen bunları dikkate alarak okuyun. Teşekkür ederim. Öptüm... Çok. ▪ Genç Kurgu #1 : 16.04.2020 Genel Kurgu #1 : 25.12.2019 Gizem #1 : 22.12.2019 Mizah #1 : 28.06.2019 Kısa Hikaye #1 : 26.08.2020 Texting #1 : 20.02.2019 Sevgi #1 : 20.02.2019 Romantizm #1 : 30.05.2020 Genç Kız Edebiyatı #1 : 23.01.2021 ▪ Başlangıç Tarihi : 17 Temmuz 2018 Bitiş Tarihi : 23 Nisan 2020 ▪ [Kapak tasarımı - bbhikayeleri ♡]

0539*******: Bir inanışa göre, 0539*******: Kağıttan bin tane Turna kuşu katlayan kişiye bir dilek dileme hakkı verilir. 0539*******: Beraber dilek dileyelim mi, Turna? 26.10.2019 Texting'de 1. sırada! 08.11.2019 Mizah'ta 1. sırada!

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

Evin mutfağındaydılar,ortalık yerde...tutku yu kolundan sımsıkı yakaladığı gibi tezgaha savurdu..içerde çalışanların uzaklaşmasını bile beklemedi -lanet olası ütücü...bu ne? Bunları sormadan nasıl alır giyersin? Çelik'ten parmaklarıkolunu sıktıkça sıkmaya başladı.-çıkart... Çıkart çabuk..ben seni parçalamadan..Sen kimsin? Kimsin?......koca sesiyle öyle bir bağırdı ki kızındudakları titremeye başladı Özel birine ait ,özel yapım terliklerdi...anlamıştı Usulca çıkartmaya çalışırken, yeniden kabaca silkeledi... Daha da tutamadı kız ... Ağlaması onu daha da fazla kızdırdı Sus...sana sus dedim... Ameliyat yeri fena halde zonkluyor... -bıktım senden , bu edalarından, densiz vecüretkar hallerinden.Sen kendini ne sandın... Evin hanımına ait eşyaların sen anca tozunu alırsın -öz... -sakın...sesini bile duyurma bana..o etrafını cezbetmek için savurduğun saçlarını ,o acaip kılıklarını ,tuhaf kokunu da al...defolup git....

"Bu konuşmanın nereye gideceğini biliyor musun?" Öykü büyük bir yutkunmayla cevap verdi. Tamer kırık bir gülüş gönderdi kadına bütün kasları gergin ve hazırdı, onu istiyordu. "Bana nasıl güvenebiliyorsun, benim iyi biri olduğumu nereden biliyorsun tutkum" derken üzerine daha çok eğilmişti. Masanın köşesinde olan Öykü belini yay gibi gererek arkaya doğru yaslandı. "Be.. ben bilmiyorum sadece ben güveniyorum" diyerek kekelemeye başladı. Tamer onun tatlı dolgun dudaklarını tatmak istiyordu. Teni yumuşacık görünüyordu acaba bütün vücudu bu kadar yumuşak mıydı? Bu kadının yüzüne bakarken vücudunda kan ters yöne akıyordu, bu kadına karşı tek bir kasının oynamasını dahi istemezken, bedenindeki hareketlenmeyi bir kez daha duyumsadı. İki kolunu kadının yanların doğru uzatarak onu masaya sıkıştırdı. "Bir gün pişman olacaksın Öykü ve o zaman bu dediğimi unutma. Ben aziz değilim". "Hangimiz o kadar masumuz ki"