Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

Alt tarafı yeni bir okula başlamıştım en fazla ne olabilirki

Karanlığın Hassas Noktası ~Tek Kalp Beş Kardeşlik Serisi -1 (FINAL) Mortena Yayınları farkıyla yakında raflarda olacağız! Tanıtım Hayat hep kurallardan ibaretti Biricik için. O seçmedi annesiz büyümeyi o seçmedi babasının koskoca Mafya grubu beş parmaktan birisi olmasını. Annesiz yetişmesine rağmen cok güzel bir hayatı vardı. Bu karanlık dünyada erkek gibi yaşaması onun seçimi değildi o bir varisdi kız olsa da, beş parmağın birtanecik kız varisiydi. Beş Büyük'lerin tek hassas noktası. Koskoca Mafya varislerinin sert, umursamaz ve korkusuz tavırlı olmaları Biricike olan hassasiyetlerini değiştirmiyordu. Beş Parmağın...Beş Varisi... Savaş Arslanlı...Taylan Toralı...Özgür Çakır... Atakan Kılıç... ve Biricik Demirkan... Aşk girerse bu dünya'ya... Intikam hırsı... Güç yarışları... ve Acı gercekler... (+18 sahneler mevcuttur) 03.03.2015 tarihinden irtibaren yayında... 20.05.2016 tarihinde final oldu... Tüm Telif Hakları şahsıma aittir çalınma veya kopyalanma söz konusu dahilinde hukuki işlem başlatılacaktır❗️

Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

Aykut -- Kılıcıydı hikayenin.. Yetmişlik rakının kapağını açtığım gibi uzun, ince bardağa doldurdum. İçine beş tane buz attığımda rengi açılıp, beyazlamaya başlamış, sek halinden kurtulmuştu. Hayatta böyleydi. Sek, masum gelirdin dünyaya. Sonra su ve buz katılırdı içine, hayatını bulandıracak insanlar ve olaylar aynı şeydi. Fondiplersen çabuk çarpılırdın, aynı hızlı yaşarsan çabuk ölmek gibi. Yavaş içersen, tadını alırsın. Hayatın tadına bakar gibi. Meze ile içilirse acısı azalır rakının, aynı dostların olduğunda acılarının azaldığı gibi. Hayat bazen rakı gibidir, ileriye gidersen çarpar. Çok içersen, alışkanlık yapardı bünyede. Ama hep etkisi vardır insanda. Kimisinin sevdiğini getirir masaya, akıllara. Kimisinin sevdiğini unutturur, vurdurur dalgaya. İllegal işleri gizlemek için ya bağış yapardın ya da okul. Ben hem bağış hem de okul yaptırmıştım. Şimdi kontrol zamanıydı ve asıl zaman geldiğinde o okul çok işime yarayacaktı. ❤♡ Eyrem -- Kelebekti bu hikayede.. Hayat böyleydi. Hangi gelen gitmemişti ki? Önce babam beni bırakmıştı. Minicik ellerim ile tutunmuştum hayata. Kızını okula getiren, parkta minik bebeğini sallayan ve çocuğu ağladığında saçlarını okşayıp, varlığını gösteren babalara ve kızlara hep özenmiştim. Ben eksiktim, eksik kalmıştım. Sonra annem bırakmıştı beni. Diğer kızlar anneleri ile gezerken ben annemi hastaneye götürüyordum. Başkaları annesine sarıldığında, ben anneme yaklaşamıyordum. Ben hep yarımdım, yarım kalmıştım. Şimdi ise ailem olan iki insanı kaybediyordum. Ben bitmiştim, eksik yarım hallerim bile son bulmuş, yalnızlığa gömülmüştüm. MÜPTELA YAYINLARI TARAFINDAN BASILI ESER HALİNE GETİRİLMİŞTİR.

Kader dediğimiz, atalarımızın yarım kalmış hayatlarının gelecek kuşaklarda tamamlanmasıdır belki de.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Sürekli Acı yok. Sürekli Dram yok. Aşk var. Mizah var. Ha bir de Tamer'in karısı var.

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''