Nadzieja umiera ostatnia. A kiedy ona umrze, My umieramy razem z nią.

Huncwoci rozpoczęli właśnie kolejny rok nauki w Hogwarcie. Szósta klasa miała wyglądać tak, jak każda poprzednia, lecz nie dla Syriusza. Black po spędzeniu połowy wakacji u Remusa zaczął odczuwać dziwne, nie znane mu, palące uczucie, które z czasem miało przerodzić się w coś znacznie większego. !!Opowiadanie zawiera różne błędy rzeczowe!! Tak, wiem o nich, nie trzeba wypominać mi tego w każdym komentarzu. Może kiedyś wezmę się za poprawę, lecz na razie nie mam na to psychy. Hope you understand♡ Okładka z Pinteresta🤪 #1 gayship - 12.03.2021r. #1 themarauders - 13.03.2021r. #1 siriusxremus - 24.06.2021r #1 jamesxlily - 18.07.2021r. #1 wolfstar - 06.10.2021r. #1 moony - 09.10.2021r. #1 prongs - 09.10.2021r. #1 wormtail - 09.10.2021r. #1 jily - 05.11.2021r. #1 lilyevans - 04.12.2021r. #1 padfoot - 22.12.2021r. #1 remuslupin - 03.03.2022r. #1 bestfriends - 15.05.2022r. #2 jamesxlily - 24.06.2021r. #2 prongs - 18.07.2021r. #2 wormtail - 18.07.2021r. #2 themarauders - 29.09.2021r. #2 wolfstar - 09.10.2021r. #2 gayship - 09.10.2021r. #2 moony - 20.10.2021r. #2 siriusxremus - 30.10.2021r. #2 jily - 03.11.2021r. #2 padfoot - 05.11.2021r. #2 lilyevans - 29.11.2021r. #2 jamespotter - 16.03.2022r. #2 bestfriends - 12.05.2022r. #3 wolfstar - 21.05.2021r. #3 gayship - 28.06.2021r. #3 remuslupin - 16.07.2021r. #3 wormtail - 16.07.2021r. #3 moony - 01.08.2021r. #3 prongs - 01.08.2021r. #3 themarauders - 22.09.2021r. #3 padfoot - 09.10.2021r. #3 jily - 02.11.2021r. #3 siriusxremus - 03.11.2021r. #3 jamesxlily - 20.11.2021r. #3 jamespotter - 15.03.2022r. #3 bestfriends - 03.06.2022r. #3 peterpettigrew - 25.05.2023r.

~° Remus Lupin chorował na coś, czego żaden człowiek nie chciałby doświadczyć. Coś, co wyniszczało go od środka, nie dając ani trochę spokoju. Starał się ulżyć sobie poprzez pisanie w pamietniku, jednak wiedział, że przez to może mu się pogorszycy, gdyż niektóre kartki przynosiły więcej bólu niż szczęścia. ~ Początek książki może być ciężki do czytania, jednak później jest nieco lepiej ~

Słone łzy spływające po twoich policzkach. Tak idealne i brzydkie, niczym nasza relacja

𝐋𝐢𝐜𝐳𝐲 𝐬𝐢ę 𝐤𝐚ż𝐝𝐚 𝐜𝐡𝐰𝐢𝐥𝐚, 𝐤𝐭𝐨́𝐫ą 𝐦𝐨ż𝐧𝐚 𝐬𝐩ę𝐝𝐳𝐢ć 𝐳 𝐛𝐥𝐢𝐬𝐤𝐢𝐦𝐢 - 𝐩𝐨́𝐤𝐢 𝐣𝐞𝐬𝐳𝐜𝐳𝐞 𝐬ą 𝐭𝐮𝐭𝐚𝐣. 𝐙𝐚 𝐜𝐡𝐰𝐢𝐥ę 𝐛ę𝐝𝐳𝐢𝐞 𝐳𝐚 𝐩𝐨́ź𝐧𝐨. 𝐓𝐚𝐤 𝐦𝐚ł𝐨 𝐜𝐳𝐚𝐬𝐮 𝐳𝐨𝐬𝐭𝐚ł𝐨. 𝐙𝐚 𝐦𝐚ł𝐨, 𝐳𝐚 𝐦𝐚ł𝐨 𝐜𝐳𝐚𝐬𝐮, ż𝐞𝐛𝐲 𝐳 𝐤𝐚ż𝐝𝐲𝐦 𝐩𝐨𝐫𝐨𝐳𝐦𝐚𝐰𝐢𝐚ć, ż𝐞𝐛𝐲 𝐨𝐝𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞𝐝𝐳𝐢𝐞ć 𝐧𝐚 𝐜𝐚łą 𝐭ę 𝐦𝐢ł𝐨ść, ż𝐞𝐛𝐲 𝐨𝐠𝐚𝐫𝐧ąć 𝐰𝐬𝐳𝐲𝐬𝐭𝐤𝐢𝐞 𝐭𝐞 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐛𝐲, ż𝐞𝐛𝐲 𝐳𝐚𝐝𝐛𝐚ć 𝐨 𝐤𝐚ż𝐝𝐞𝐠𝐨, 𝐤𝐭𝐨 𝐭𝐞𝐠𝐨 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐛𝐮𝐣𝐞...

❝ I don't really care if you like me or not, but I know that you want me to ❞ Remus jest artystą, którego życiowym zadaniem decydującym o jego dalszej karierze było utworzenie własnego Greckiego Boga.

Mówią, że miłość wcale nie lubi krótkich dróg. Ale kiedyś wszystko złoży się w całość, bo świat zaczął się od niczego i na niczym się skończy. tsukiyama | one shots | 2020 -- 2021

7 dni 168 godzin 10 080 minut 604 800 sekund Tydzień na poznanie się

[wolfstar/AU] "Wszyscy nosimy w sobie światło i ciemność". Sirius przyzwyczaił się do życia w ciemnych zakamarkach Londynu i całkowicie się zżył z tańczącymi tam cieniami. Jedna z czarnych dziur na mapie miasta, dzielnica Tottenham, nie miała dla niego żadnych tajemnic, w związku z czym wyprawa do innych rejonów jawiła się niemal jak wycieczka na drugi koniec świata. Spotkanie Remusa Lupina na dachu w takiej dzielnicy również przypominało koniec świata - i jednocześnie początek nowego życia, już niespowitego obłokami dymu. TRIGGER WARNING: Pojawia się tutaj wątek samookaleczania, przemocy psychicznej, ataków paniki, scen erotycznych; ze względu na to wszystko szczególnie proszę o zachowanie ostrożności przy czytaniu i/lub w razie potrzeby wycofania się w rejony pełne puchatości.

Kiedy zaczęły się masakry, Harry znów poczuł, że świeżo zbudowany porządek rozsypuje się w pył - i zabiera ze sobą pierwsze namiastki szczęścia. Po wojnie zmieniło się wszystko, ale smak strachu pozostał taki sam. Wciąż podszyty czymś nieludzkim, bezlitośnie przeżerający każdy element życia. Tym razem jeszcze bardziej obezwładniający, bo wróg przemyka kątem oka, stale obecny i nieuchwytny, zacieśniając pętlę wokół gardła. Kiedy uczniowie wracają do Hogwartu, bezustannie towarzyszy mu wrażenie, że coś jest nie tak - zbyt zwyczajne, niewłaściwe. Świadectwo przeżytego cierpienia jest wszędzie; w zagubionym wzroku, słabych uśmiechach, milczeniu i w każdej nocy, kiedy nie może spać. Nikt nie wyszedł z piekła bez blizn. Niektóre wciąż nie zdążyły się zagoić. Być może nie powinni byli świętować. Być może piekło nigdy nie miało odejść.