Syzyfowe prace

Nwm

„Katarynka" B. Prusa

„Ona, biedactwo, w tym domu spokojnym dawno już nie doświadczyła tylu wrażeń! Jak pięknym zjawiskiem wydawały się jej fałszywe tony katarynki!"

„Faust" J.W. von Goethego

„Leci czarownic dziarski chór, żółte rżyska - zielony siew - pan czarny siedzi na szczycie..."

„Piekło" Dantego Alighieri

„Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją."

„Cierpienia młodego Wertera" Goethego

„Takiej miłości każdy młodzian czeka, tak być kochana chce każda dziewczyna; czemuż w najświętszym z popędów człowieka tkwi tak straszliwego cierpienia przyczyna?"

„Wesele" St. Wyspiańskiego

„No, tylko że my jesteśmy tacy przyjaciele, co się nie lubią."

„Romeo i Julia" W. Szekspira

,,To źle, że miłość, choć ślepa i głucha, Idzie, gdzie zechce i czego chce słucha."

„Balladyna" J. Słowackiego

„Matko, w lesie są maliny, Niechaj idą w las dziewczyny, Która więcej malin zbierze, Tę za żonę pan wybierze."

„Kordian" J. Słowackiego

"Jam jest posąg człowieka na posągu świata".

„Opowieść wigilijna" Karola Dickensa

„Wesołych świąt. Też mi pomysł! Jakie masz prawo być wesołym? Jakie masz do tego podstawy? Taki biedak!" UWAGA! Tekst napisany jest staropolszczyzną, zatem użyty w nim język może wydawać się wam być pełen błędów ortograficznych - jednak takim właśnie językiem posługiwano się kiedyś w Polsce, toteż proszę was o niepopr...

"Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego

"Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie, A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie, Wy, mówię, którym ludzi paść poruczono I zwirzchności nad stadem bożym zwierzono: Miejcie to przed oczyma zawżdy swojemi, Żeście miejsce zasiedli boże na ziemi, Z którego macie nie tak swe własne rzeczy, Jako wszytek ludzki mieć rodzaj n...

"Król Edyp" Sofoklesa

"Biada, już jawnym to, czegom pożądał, O słońce, niechbym już cię nie oglądał! Życie mam, skąd nie przystoi, i żyłem, Z kim nie przystało - a swoich zabiłem."

"Latarnik" H. Sienkiewicza

"Pewnego razu zdarzyło się, że latarnik w Aspinwall, niedaleko Panamy, przepadł bez wieści."

A. Mickiewicz "Dziady cz.II" treść

Treść książki. części II. Adam Mickiewicz "Dziady". Zawsze pod ręką.

„Krzyżacy" H. Sienkiewicza

„Umilkli, zasłyszawszy łacinę, Zych, Maćko i Zbyszko i schylili głowy przed mądrością opata, gdyż żaden ni jednego słowa nie wyrozumiał..."

„Dziady cz. III" A. Mickiewicza

„(...) była już w grobie, już chłodna, - Krew poczuła - spod ziemi wygląda - I jak upiór powstaje krwi głodna: I krwi żąda, krwi żąda, krwi żąda"

„Pan Tadeusz" A. Mickiewicza

„Ale w izbie na prawo, kusząc Asesora, Rzekł Rejent mimojazdem: «Ja mówiłem wczora, Że polowanie..."