Yerim.

"Başarı bir yolculuktur. Bir varış noktası değil." Bu cümleyi duyduğum anı hatırlıyorum. Kucağıma bir deste büyülü sözcük bırakılmış gibi hissetmiştim. İçimde biriktirdiğim tüm yenilgilere başkaldırmak için ihtiyacım olan küçük bir kıvılcım yakalamıştım. O kıvılcım büyüdükçe büyümüş, yüreğimde harlı bir umut ateşi yakmıştı. Başarı bir yolculuktu, ben de o yolu yürüyecek azme ve inanca sahiptim.

--En yüksek: Bilim Kurgu #1, Fantastik #1, Aksiyon #3 -- Claire hafızasını kaybetmiş bir biçimde kendisini yabancı bir evrende bulur. Kafasındaki bir ses sürekli olarak kaçmasını söylüyor. Ama bir yabancı. Tek bir yabancı. Kalmasını sağlayan tek şey o. Sürekli gidecek bir yeri olmadığını hatırlatıyor. Bağlanma sorunları olan yarı alkolik bir ressam, memnuniyetsiz bir teknoloji dehası, istediğini elde etmek için her şeyi yapabilecek kendinden büyük bir kaplanı olan bir hayvan sever, her şeye sırtını dönmüşken eve geri dönmek zorunda olan bir dansçı... Ülkeyi yönetenler bunlar. Bir de adından başka bir şey hatırlamayan Claire. Ne yanlış gidebilir ki?

Umutsuzluklardan sonra nice umutlar, karanlıklardan sonra nice güneşler doğar. ▪ Bir Düşman Sınıf hikayesi. ▪ Bir Karantina süresi. ▪ Hazırsanız başlayalım... ■■■■■■ (Kitabım alıntı değildir! Tüm haklar saklıdır! Aksi durumda Yasal işlem başlatılacaktır!) Amacım sadece yüzünüz de bir tebbessüm oluşturmak. :) Yazım yanlışları ve birçok yanlış kullanılan kelime içermektedir. Ve bunları değiştirmeyeceğim. İYİ OKUMALAR (Kİ ÇOK EĞLENİCEKSİNİZ.)

"Bir şey fark ettim de." dedi ve jelibon dolu kaseyi kendi önüne çekti. 'Ne fark ettin' demek istesemde gözlerim çektiği kase de takılı kalmıştı. Onlar benim jelibonlarımdı. "Sen ve ben." bunu demesiyle gözlerim jet hızında gözlerini buldu. "Ben ve sen mi?" kafasını salladı yavaşça. Dağınık saçlarını karıştırarak oturduğu yerden doğruldu. Bismillahirahmanirahim. İtiraf falan mı geliyordu acaba? Kaşığı eline alarak usulca muhallebiye batırdı. Ardından ayıcıklı jelibonlardan bir kaç tane alarak muhallebinin üzerine koydu. Gözlerini gözlerime dikti ve yarım ağız gülümsedi. "Belki de kader bizi jelibonla muhallebi de bir araya getirmiştir?" bir şey söylememe izin vermeden bir eliyle çenemden tutup ağzımı açtı ve kaşığı ağzıma soktu. Geriye çekilerek kaşığı masaya bıraktı ve tatlı tatlı gülümsedi. İç çektim ve ağzımdakilerini çiğnemeye başladım. Bana bakarak daha çok gülümsedi. Galiba ölmemi istiyordu bunun başka bir açıklaması yoktu. ✵ •Not:Absürt olaylar, küfür ve fazlasıyla argo içermektedir! •Dikkat bağımlılık yapma tehlikesi vardır! Yan karakterlere aşık olabilirsiniz! Okudukça bende böyle aşk, bende böyle arkadaşlar, bende böyle abi istiyorum diye bilirsiniz! •Bu komik, tatlı romantik komedi, bol heyecan, bol kahkaha, aşırı derecede tatlılık ve yemek içermektedir! Bu macerayı merak ediyorsanız sizi bekliyor olacağız. •Kapak için teşekkürler @Denizimsi_kapak. •En yüksek derece mizah in 1 teşekkürler. •Tüm hakları saklıdır. En ufak bir yeri dahi çalınırsa tarafımca yasal işlem başlatılacaktır! •Jelibonlu Muhallebim adlı ilk ve tek hikayedir! •BT:30.04.16• •BT:7.02.20• ✵

𝐖𝐚𝐭𝐭𝐲 𝐎̈𝐝𝐮̈𝐥𝐥𝐞𝐫𝐢 𝟐𝟎𝟐𝟎 𝐇𝐚𝐲𝐫𝐚𝐧 𝐊𝐮𝐫𝐠𝐮 𝐊𝐚𝐳𝐚𝐧𝐚𝐧𝐢👑✨ "Siz sadece..." Bellatrix işaret parmağını Tony'in göğsüne bastırdı. "... kalbi taşa dönmüş bir adamsınız. O taşları birinin kırması gerekiyor. Ama bunun için kimseye izin vermiyorsunuz." Tony Stark'ın yumrukları sertti. Herkese karşı kalbini de aynen öyle gösteriyordu. Tüm dünya, onu taş kalpli biri olarak tanıyordu. Ancak, Bellatrix Jones ona attığı her yumrukta kalbini çevrelemiş taşları kırıyordu, ve bundan habersizdi. 🥊 Bu hikaye, Tony Stark'ın bir kalbinin olduğunun kanıtıdır. #wattys2020 #marvel 1. #ironman 1. #tonystark 1. #stark 1.

#1Bilimkurgu #4Fantastik Serinin ilk iki kitabı bir aradadır. BİRİNCİ KİTAP-ZEUS'UN KIZI Büyüdüm. Omuzlarıma her gün yeni bir yük yerleştirildi. Bazen farketmedim bile omuzlarıma konunanları,bilsem dur demez miydim, kaçmaz mıydım? Ama en büyük yük ben daha annemin rahmindeyken konulmuştu gelişmemiş omuzlarıma. Bir Tanrının Kızı olarak kanıma işlenmişti sorumluluklar. İKİNCİ KİTAP-YASAK. Lucas'ın bakışları Allison'nun yattığı yeri bulduğunda dudakları aralandı. Genç kız ayaktaydı. Bedeninin her yerinden akan kanla dimdik duruyordu. Gözleri lacivertin en koyu tonuna dönmüşken gözünün kenarından başlayan yarıktan akan kan dudaklarını kırmızıya boyamıştı. .. "İşte asıl sevgi buydu. Sevdiği insanı kendine göre değiştirmek onu kontrol etmek değil. İki tarafında karşısındakine göre kendini kontrol altında tutmasıydı. Birbirine, birbirinin değer verdiklerine zarar vermeden sahiplenmekti." • ● •●• YAZARDAN:Bu hikaye güçlü kadınların ve gerçek adamların bulunduğu bir hikaye. Güçsüze şiddet, taciz, kuma gibi toplumu kötüye teşvik eden bir hikaye değildir. Gerçek sevgiyi asla unutmamanız dileği ile... KİTAPLAR HAKKINDA YORUM "Tanrının Kızı kitabın çok güzel eğer ayrıca bu kitabı bitirip bastırmıyı düşünüyorsan bence çok satar eğer film olsaydı en az 15 kere izlemiştim çok akıcı bir kitap izin verseler evlenebilirim" ﹏ Ve bunun gibi bir çok yorum daha. Yunan mitolojisinin baba sevgisi, aşk ve savaşla harmanlanması sonucunda oluşan Tanrının Kızı serisine davet ediyorum sizi. ❗❗ 1 TEMMUZ 2019 A KADAR ASKIYA ALINMIŞTIR. 1 TEMMUZ İTİBARİYLE HİKAYE EN BAŞTAN DÜZENLENİP YAYINLANACAKTIR. 04.01.2016

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

İnsanların hayatı, bazen küçük, bazense büyük dokunuşlarla alabora olur. Alevlerin içinden yükselen dumanların ardından tertemiz bir sayfa açarak yeni olduğumuz okulda, hayatımız değişmişti. Uzuvlarım her duyguyu son raddesine kadar hissediyordu. Korkuyu, sevgiyi, arkadaşlığı, aşkı... Düşmanlık her yerdeydi. Düşmanlık Dünya' da. Düşmanlık sokaklarda. Düşmanlık okullarda. Düşmanlık içimizdeydi. Başlangıç Tarihi: 24.11.2016 ♡

Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!