... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

Kapak: sırmanur Tam arabama ilerlerken durdum bir anda. Kapıyı açmaya çalışan elim havada kaldığında kırgınlığı üzerime geçirmiştim bir hırka gibi. Dik duruşlu Ahu bir köşeye çekilirken geride sadece çıplak bir ben kalmıştım. '' Asla affetmeyeceğim seni.'' dedim değişen sesim gözyaşlarımı ele verirken. '' Lisedeki Ahu'yu hayal kırıklığına uğrattığın için, tüm kalbimle kurduğum hayallerimi yıktığın ve de en önemlisi benden ailemi aldığın için. Bugünü unutma Yavuz Derman. Bu otoparkı unutma. '' Derin bir nefes aldım. Ciğerlerime ulaşmamıştı lakin bana yaşadığımı hissettirmişti. Buradan çıkıp gittiğimde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Bu sebeple içimde kalmasını istemediğim sözler vardı. Durmadım. Dilimdeki zehiri Yavuz Derman'a saldım. '' Bugün aramızdaki iki köprüden birini yıkıp attım. Attın. Tek bir bağımız kaldı, Yavuz Derman. Atlas. Ama bugün bana bu yaşatacaklarını bilsem seninle hiç evlenmemeyi dilerdim biliyor musun? En azından umutlarımın katili sen olmazdın. Bir köşede benimle çürür giderlerdi. Böylesine güzel bir çocuğun annesi olduğum için hep gurur duyacağım kendimle. Ama biliyor musun ona hiç hamile kalmamayı dilerdim. Böylece tamamen biterdin benim için. Umarım günün birinde hayatına; göz yaşlarına kıyamayacağın, senden kıymet görecek, kendinden bile sakınacağın bir kadın girer. Sen benim kendime yaptığım en büyük yanlışsın Yavuz Derman Karaca. '' Tek bir kelime etmedi. Sessizlik, gürültüyü öldürüyordu. ''Hoşça kal. ''

PERVANENİN IŞIĞA TUTULDUĞU GİBİ UMARSIZCA TUTULUP KALMIŞ OLANLARA... *** "... töre, adet, gelenek, anane diyerek en az değerin sevgiye, en çok değerin el aleme verildiği o kalıplarla yaşadıkları içindi. Bu kalıplar öyle güçlüydü ki ona uymak istemeyeni yıkıp geçiyor, yok ediyordu. Uyanı ise daha çok ezip silikleştiriyor, zamanla kendine katıyordu."

Çaresiz kaldığın an,kulaklığı takıp saatlerce gezersin ama "ulan bıktım bu hayattan" der ve o andan da vazgeçersin. Yeri gelir en sevdiğin sürprizden,en sevdiklerinden,bırakmak istemeyipte içinde bağırdıklarından,kalmak isteyip gitmekten... Yeri gelir "öyle bir vazgeçersin ki,geçtiğin her yer onların sesi,yüzü,kokusu olur". Acılarla dolu bu hikayenin,inan bende mutlu bitmesini istiyorum... "Fakat mutlu olmak,en sevdiklerini kaybettikten sonra mümkün mü?". (TÜM HAKLARI "İÇIMDEKİ O TEMİZ KADINDA SAKLI) İNSTAGRAM/@islakarakutu

"Söylüyorum size aşk diye bir şey yok!" Umut masadaki rakı bardağını bir kez daha havaya kaldırmadan kurmuştu bu cümlesini. Kurmaya kurmuştu da birkaç saat sonra başına geleceklerden habersizdi. "Siktir lan! Aşk diye bir şey var! Yoksa bu adam ne demeye zırlayıp duruyor akşamdan beri?" dedi Buğra, hüzünlü gözlerle uzaklara bakan Barış'ı işaret ederek. Bu salaklar aşk diye ağlayadursundu, Umut'un hayatta işi olmazdı böyle şeylerle. Ancak Umut henüz şunu bilmiyordu; sadece birkaç saat sonra hayatının aşkı gökten kucağına düşmekle kalmayıp ardından getirdiği belayı da başına saracaktı. ••• Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi~13.04.2016 Argo içerir.

Hayaletlere inanır mısınız? Ya da ölenlerin yıllar sonra geri geldiklerine? KARA GÖL YAKINDA

İş mi Aşk mı? Psikolojik danışmanlık yapan Alkım, yeni görevinin son derece yakışıklı ve başarılı olan Kaan Soyalp adındaki adamın ta kendisi olduğunu öğrendiğinde hayatı hızla yön değiştirir. İmajını düzeltmek zorunda olduğu Kaan Soyalp, Soyalp Şirketler Grubunun başmimarı ve CEO'su, uygunsuz bir videosunun basına sızdırılması nedeniyle büyük itibar kaybeder ve profesyonel yardım almayı hiç istemese de kabul eder. Ama bir kafede gördüğü, ilk andan beri aklından çıkaramadığı o kadının danışmanı olduğunu öğrenince işler tam tersine dönecektir. Birbirlerine duydukları yoğun çekim tekrar belirdiğinde ikisi de buna karşı koymayı başaramaz ve kendilerini bir çıkmazın içinde bulurlar. Alkım, Kaan'ın geçmişindeki sırları, bastırılmış travmasını ortaya çıkarmayı başarıp Kaan'a ulaşabilecek; Kaan ise Alkım'ın tabularını yıkıp onunla birlikte sonunda çok istediği o mükemmel hayata sahip olmayı başarabilecek midir? Önemli Duyuru: Kitap olarak basıldığı için final yaptıktan sonra ilk 15 bölüm dışındaki bölümler kaldırılmıştır.

Aşka kalbinin kapılarını kapatmış, deniz gözlerinde hiçbir duygudan eser olmayan, sadece annesine baktığında yumuşayan gözler ile aşkın kapılarını kırarak girecek bir adamın , aşk ile bakan, her baktığında deniz gözlerde kaybolan bir kadının ve hikayesi...

Geçirdiği kazadan dolayı 1 ay komada kalan Giovanni Giordano gözlerini açtığında hiç beklemediği sürpriz bir eşle karşılaşır. Üstelik sürpriz eşi hamiledir.

Sen Benim Kaderimsin seri olarak Müptela Yayınlarından çıkacak...