poezja lotów Ikara ale tych słono-morskich "[...]myśl człeka Zrazu wiele ma krasy, lecz gdy się rozsypie W garść spaczonych wyrazów, które znów poszczypie Pióro zatrutym żądłem - i tak porozwleka Po bladych stepach księgi - coż z tej pastwy gadu Zostanie powabnego?..." ~C.K. Norwid *** rysunek Brunona Schulza "Dwie kobiety i klęczący mężczyzna", 1929 r.

Moje autorskie, amatorskie wiersze. Pierwsze spotkanie z poezją, po latach niechęci. "...O tamtej porze, chwilę po dwunastej, na naszym świecie, nagle, robi się ciaśniej. Bo wtedy Drodzy moi, mili, Wena chce, abyśmy tworzyli..." Zapraszam, może ktoś będzie chciał przeczytać, ocenić, zatopić się na chwilę w refleksji. Przecudowna okładka od @_koklusz ♡

"Ja - podmiot liryczny tego utworu to jedynie księżyc na niebie pełnym gwiazd. Ja nie świecę - nie, oj nie. Ja jedynie odbijam Wasz blask." Poezja niezbyt wysokich lotów, gdzie autorka próbuje wyrazić siebie w pewien artystyczny sposób. - #2 w poezja - 15.04.2019 r.; bardzo dziękuję za to Proszę patrzeć na moją twórczość tutaj z dużym przymrużeniem oka. Nie chcę tego usuwać ze względu na sentyment i to jak bardzo ważny okres to dla mnie był. Jednak są to stare rzeczy, mogłyby być napisane znacznie lepiej i chociaż wyrażają bardzo dużo moich uczuć - stylistycznie nie są dopracowane. To bardziej wyrzut emocji niż prawdziwa poezja.

Wszystko, czego dusza zapragnie, a jedynie ręce mogą wykonać! Zbiór różnych wierszy, w których zawarte są przemyślenia i konkluzje dotyczące czegokolwiek lub zwyczajne (albo i nie) zabawy słowami. Umysł dyktuje, a dłonie piszą, splatając w bardziej lub mniej spójną całość sformułowania. Czasem radośniej, czasem smutniej. Jeśliś ciekaw, co chować mogą zakątki mózgu dziwnej nastolatki, serdecznie zapraszam do czytania.

" Jeśli mo­ja poez­ja ma ja­kiś cel, jest nim oca­lenie ludzi od pos­trze­gania i czu­cia w og­ra­niczo­ny sposób. "