W książce mogą pojawiać się elemnty o treści seksualnej/krew więc jeśli masz słabe nerwy, bądź nie podoba ci się cokolwiek proszę nie czytać i nie mieć pretensji...;) Może i jestem nastolatką, ale znam się na wielu rzeczach. Mimo tego, że jestem sama, to dzięki temu stałam się tym kim jestem. Mam bzika na punkcie samochodów i sztuk walk, ale też mam jedno dziwne upodobanie do ulubionego dźwięku, a mianowicie wyciąganego noża ze stojaka. Wiecie wydaje wtedy tagi odgłos jak miecz wyciągany z pochwy (i bez skojarzeń mi tu wy zboczeńcy) xD. Jednak mimo mojego "nastoletniego" życia nie mogłam poradzić nic na swoje odczucia... Cóż mogę powiedzieć o sobie... Hmmm uwielbiam każdy odcień czerwieni, ale najbardziej krwisty szkarłat... Myślicie, że jestem psychopatą? No więc muszę wam pogratulować, bo tak jest.... hahahah wasze miny są bezcenne. No w każdym bądź razie tak jestem psycholem, ale też jestem człowiekiem. Tak właśnie tak!! C Z Ł O W I E K I E M, i czasem odczuwam ludzkie potrzeby...

Wciąż słyszę mroczne echo jęków Twej śmierci. Bije w mojej głowie jak dzwon który tylko ja mogę zagłuszyć. Mam na imię Noemi. Śmierć towarzyszy mi od pewnego czasu. Nie przeszkadza mi to. Nawet zdążyłam się do niej przyzwyczaić. Czyż to nie ona czyni świat pięknym? Spotkałam osobę która zmieniła mój światopogląd. Dzięki niej rozkwitłam na pustkowiu otaczającym mnie. Nóż napotyka ciało. Cienka stróżka życia spływa na podłogę. Tak często to widzę, tak często to czuję. To jedyne czego potrzebuję.