DÜZENLENECEKTİR Duyduğu isimle tüyleri diken diken olmuştu Begümün. Uzun zaman sonra ilk defa onu görüyordu. Özlemişti de aslında. Ancak onu unutması için etrafındakiler sayısız şey yapmıştı. Sayısız kez terapi görmüştü. Hiçbir şey ona olan içindeki aşkı değiştirememişti. Ancak kendini de onu sevmediğine inandırmaya çalışıyordu. Artık farklı bir hayatı vardı ve düzenini sürdürmenin, ayak uydurmanın derdindeydi. Çağrının yaşadığı şok da Begümünkinden farklı değildi ama Çağrı Begüm kadar kolay atlatamamıştı süreci. Hatta tam olarak atlatabildiği bile söylenemezdi. Evleri hala aynı şekilde duruyordu. Çağrı farklı eve geçse de Begümün izlerini taşıyan bu evi satmamıştı. Üstüne sinir krizleri sırasında kendini sürekli bu eve kapatır sakinleşmeyi beklerdi. Aldığı terapileri, kullandığı ilaçları Begüm gidince bırakmakmıştı. O gittikten sonra kötü olan kalbi daha da kötüleşmişti. Kimseye acıması yoktu. Çağrı vakit kaybetmeyip onların olduğu asansöre bindi. Begüm ve kucağındaki çocuğun. Çağrı kaşlarını çatmış durumu anlamaya çalışıyordu. Sevdiği kadın kendisinden sonra evlenmiş miydi? O henüz Begümü unutamamışken Begüm onu unutmuş muydu? Not: Çağrı karakteri psikolojik sorunları olan bir birey. Bu yüzden de kitaptaki yaptığı davranışların sağlıklı bir birey olarak yapmadığını unutmayalım. Not: Kitaba küfür, hakaret, nefret bildiren söylemlerin olduğu yorumları yapan kişiler engellenmektedir. İLK BÖLÜMLER DÜZENLENECEKTİR. 27.03.2020

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

Kürşat ve Ahu'nun hikayesi..

Üniversite okuyan gençlerin ev bakma sürecinde olan olaylar ile başladı her şey...

Mafyaların patronun yerine geçmek için patronla bir anlaşma yapan kızın bir cinayetin katilini ararken ilerlediği yol, vahşice işlenen cinayetler ve yoluna çıkan engelleri sizleri her sahnesinde şaşırtmayı başaracak bir kitap.

Kitaplarına sığınmış yalnız bir kız, okuduğu kitabın içine çekilirse ve okuduğu kitabın ana karakter olursa geri gerçek dünyaya nasıl dönmeyi başarabilir? Daha doğrusu başarabilir mi?

"İzem!"diye bağırdığında durdum ona döndüğümde bana bakıp sırıtırken tekrar konuşmaya başladı. "Yoksa Selen mi demeliyim? Hangisi üzerine yattığın o ceset mi yoksa asıl kendin mi?"gözlerim dolarken arkamda Eymenin varlığını unutmuş bir şekilde mırıldanmaya başladım. "Neden yapıyorsun bunu?"gözlerimden yaşlar damlarken tekrar mırıldandım. "Kalpsizsin sen senin kalbin yanmış geriye sadece dökülen külleri kalmış."kısık bir kahkaha attığında omuz silkti sertleşen yüz hatlarıyla ciddi bir halde konuşmaya başladı. "Hepimizin yüreğinde birer kül olmuş kalp var Selen hepimiz kötüyüz burada üç kişiyiz ama içimizde bir tane bile iyi yok!"bana doğru tek adım attığında acımasızca mırıldandı. "Sen anne olmayı da o çocuğu da hiç hak etmemiştin zaten! Şimdi cidden gidebileceğini mi sanıyorsun avucumdasın Selen!"ona öfkeli gözlerle baktığımda arkama kısa bir bakış attım Eymen bana elini uzattığında onun elini tutmuştum tekrar Anıla döndüğümde duruşumu dikleştirdim. "Bak bakalım gidebiliyor muymuşum gidemiyor muymuşum!"Eymene döndüm birlikte el ele oradan uzaklaşırken kulağıma bir bebeğin neşeli sesleri takıldı sonra bebeksi sesiyle kulaklarımı dolduran tek bir kelime durmama yetmişti. "Anne!" *** Tüm hakları saklıdır.

Karanlık bi boşlukta gibi hisseden Derinin o dipsiz boşluktaki tek ışığının farkına varış ve ona tutnmaya çalışması... ❗KİTAP FİNALDEN SONRA DÜZNELENECEK❗ Kitabın içeriği tamamen hayal ürünüdür. Kendi kurgum olmakla birlikte birçok kitaptan alıntılar içermektedir.

Sahte Masal artık dijital bir okuma programı olan HitReads uygulamasında yüklü olduğu için burada sadece ilk üç bölümü bulunuyor. Uygulamaya Google Play'dan ulaşıp kolayca indirebilirsiniz. Türkçe ve kullanımı kolay bir program olduğu için de zorlanmadan Sahte Masal ve başka birçok kitaba ulaşabilirsiniz. SiyahLotus_ ''Gittiler. Artık kafanı göğsümden çıkarabilirsin küçük kız.'' dedi eğlenir gibi bir üslupla. Evet kafamı oradan çıkarabilirdim ama onun yüzüne nasıl bakacaktım. Eminim yüzüm de, elbisem kadar kırmızıydı. Utançtan ve öfkeden ağlamak üzere olan gözlerimi yere indirip, başımı göğsünden kaldırdım. Konuşmaya başladığımda hala yüzüne bakamıyordum ve sesim utançtan titriyordu. ''Özür dilerim. Ben...'' dedim ama hem utançtan, hem de öfkeden gerisini getiremedim. Cümlemin kalanını o tamamladı, ''Sen, az önce sahte bir masaldan uyandırıldın prenses.'' dedi manidar bir sesle. Bu Lal ve Koray'ın bir anlaşmayla başlayan hikayesi... Bu Kırmızı Leydi'nin sahte masalının, gerçek hikayesi...

Bir çift düşünün ki doğdukları andan beri beraberler. Bir çift düşünün ki birbirlerini görmedikleri tek günleri geçmedi. Bir çift düşünün ki gördükleri yanlış bir an ile her şeyi paramparça ettiler. Bir çift düşünün ki kalp kırıkları ve özlemleriyle yıllar sonra tekrar bir araya geldiler. Peki sizce bu çift yaşadıkları her şeyi aşıp mutluluğa mı kucak açacak yoksa yaşadıklarının kırıklıklarıyla yolları tamamen mi ayrılacak ? Demir'in Rüyası ve Rüya'nın Demiri... Kalpleri birbirleri için çarpan fakat bunun farkında olmayan bu genç çiftin sonu belirsiz olan hikayesi mutlu ama ayrı mı bitecek ? Yoksa mutlu ve birlikte mi ? ❄ "Neden gittin Rüya ? Arkanda o kadar insanı bırakıp... Neden ?" Sorduğu sorunun keskinliği ve soğukluğu ile bedenimi bir titreme ele geçirirken kelimeler boğazımda takılı kaldı. Gök üzerimize yaşlarını akıtırken ona cevap vermek istemedim. Çünkü eğer bir kelime çıkarsa dudaklarımdan yılların suskunluğu da o kelime ile birlikte firar ederdi. "Cevap ver bana!" Gittikçe yükselen sesi artık bazı şeylerin kopma noktasına geldiğini haykırırken ben hala karşısında ıpıslak bir halde susuyordum. Kollarımdan tutup hızla kendine çektiğinde burunlarımız birbirine değmişti. Gözlerimiz birbirine kenetlendiğinde yavaşça yutkundu. Hareket eden adem elmasına bakışlarım kaydığında alnını alnıma yasladı. "Rüya." Saçlarımın kokusunu içine çekip tekrar fısıldadı. "Rüya Öyküm."