Erkin hırslı bir avukattı fakat kendisine bir türlü rahat vermeyen 'saygıdeğer iş adamı' imajından epey uzak mafyatik Çağlar'la başı fena halde dertteydi.

Kireç beyazı duvarların arasında geçmişimde boğulurken kendimden daha da uzaklaşıyordum. Başıma aldığım bir 'bela' beni kaosun üzerine sürüklediğinde nefes aldığımı hissettim. . . . BxB Enemies To Lovers Karakterlerin kişilikleri üzerinde düşünerek ve olayları ince ince kurgulayarak yazmayı seviyorum. Slowburn sevmeyip sikiş falan arıyorsanız başka kapıya.

Mahallenin abisi Saffet'in 'ibne' olduğunu mahalleye yaymamla başladı her şey. O tek söz, sessizliği bozdu, zincirleme hesaplaşmaları ateşledi. Bizim için Barış, sonu görünmeyen bir yolculuktu artık. Tüm bu olayların bana aşkı getireceğinden habersizce savaştım onunla ama bazen en büyük savaşların kalbin içinde başladığından habersizdim. Eşcinsel bir kurgudur. +18 içerikler mevcuttur!!!

328. Bölüm ve sonrası !GÜNCEL!

Bir suçlu ile mektup arkadaşlığı...

Kader diye bir şey yoktu. Kader, asıl yönetimi bilmeyen insanları kandırmak için uydurulan rivayetten başka hiçbir şey değildi. Kimsesiz doğan çocuk, iki ülkeyi kurtarmak zorundaydı. Asker kimliğinin altında, o sadece kahramandı. 'Kaderi' buydu çünkü. Azerbaycan'a Karabağ'ı verecek ve Yunanistan ile Arap ülkeleri tarafından işgale uğrayan Türkiye'yi kurtaracak kimliksiz kahraman. Gökberi Albeyaz'dı o. Hayır, değildi. Gözükara. Gözükara derlerdi ona. Gözleri gibi kalbi de karaydı çünkü.

En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Gerçek aile hikayesidir. Bu sefer ana karakter bir kız değil, erkek. Yirmi altı yaşında başarılı bir yöneticiydi o. Herkes kadar kendi kuralları ve sınırları olan bir adamdı. Ama, onun kalbi dünyada ki çocukların saflığıyla eşitti. O kim mi? Kenan. Evet, o sadece Kenan'dı. Ona yapılan şeylerden sonra ne bir Soyada ihtiyacı vardı. Ne de bir aileye. Günlerin sınırlı olduğu bir hikayeydi bu. Ve, Sayılı gün çabuk gelir, geçerdi.

"Papatyalar da yalan söylüyor artık. Aslında beni hiç sevmemiş." Hande Kayla, karanlıkla uğraşmayı meslek edinmiş bir psikolog. Türkiye'nin dört bir yanından gelen psikologları bünyesinde barındıran özel bir kurumda çalışmaktadır. Kurum, günümüzün bilinmeyen hastalıklarını inceleyip yeni tedavi yöntemleri bularak, dünya çapında tanınmayı hedeflemektedir. Bir gün Hande, kendine zarar veren genç bir adamla tanışır. Sessizliği, hüzünlü bakışları ve gizemli karanlığıyla Hande'yi derinden etkiler. Kurum, genci denek olarak kullanmak ister; Hande ise bu fikre karşı çıkar. Ancak kurum ve genç arasında sıkışan Hande, kendini beklemediği olaylar silsilesinin içinde bulur. Papatyalar masum değildir, elma şekeri tatlı değildir, örümcek ağları görünenden fazlasını saklamaktadır. Ve bazen, iyileştirmek istediğin kişi, seni kendi karanlığında boğar.

Bütün hayatını akademik kariyerine adamış tecrübeli ve profesyonel bir psikiyatrist, Lizge Koral. Ömrünü demir parmaklar ardında çürütmeye yeminli, korkusuz ve ruhundaki nefretin esiri olan Aras Ertekin. Birbirinden bağımsız, paramparça iki ruh. Onları karşılaştıran şey bir terapi kliniğiydi. Zaman öyle kudretliydi ki iki ruhu bir kasırga misali kasıp kavurdu. Ve bu iki beden bu şiddetli kasırgayla savrulup boşlukta kayboldu... ♤ "...Bir adamın manipülasyonlarının kurbanıydım ben. Bir katilin kurbanıydım. Beni öldürmemişti ama keşke öldürseydi, belki kalbimdeki boşluğu ancak öyle kapatabilirdi. Sosyopat ve gerçek bir psikopattı. Acımasız ve ürkütücüydü. Ve en kötü yanı, ona sırılsıklam aşık olmuştum..."