"Biliyor musun," dedi, sesi rüzgarın içinden süzülerek geldi. "seni ilk gördüğümde, her şeyi bırakabileceğimi anladım. Bu karmaşanın içinde bana bahşedilmiş bir ödül gibiydin Mihran." Sustu. Gözlerimi kaçırmadım. Oysa ben nefes bile alamıyordum. 🔁🔁🔁 "Ödülüm sandığım meğer Tanrı'nın bana reva gördüğü bir cezaymış," dedi dizlerinin üzerindeydi. Çebilerin torunu dizlerinin üzerine çökmüştü. "Söyle sevgilim, utanma uğruna savaşırken nasıl bana ihanet ettiğini anlat?" Sağ gözünden bir yaş aktı. Bu imkansızın kıyısında bir sahneydi. Uluğ ama Mirza olmayan Uluğ ağlıyordu. • • • • • • • • • • • • -BU HİKAYEYİ, tüm güçlü durmak zorunda olan kadınlara ve erkeğe dayatılan tüm yükümlüklere karşı boynunu bükmek zorunda kalanlara ithaf ediyorum! -Kitapta geçen her şey şahsıma aittir. Gerçek kişi ve kurumlarla hiçbir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.