İlk aşkın acısını hala duyumsayan bir kalp tekrar aşık olabilir miydi? Arya, kendine bu soruyu sorduğunda iş işten çoktan geçmişti... Genç kızın tamiri zor kırık bir kalbi, yara almış ve ikiye bölünmüş ruhu, içinde büyük kasırgaların döndüğü gürültülü bir zihni vardı. 10 yıl önce, henüz bir çocukken ayrılmak zorunda kaldığı doğup büyüdüğü kasabaya geçen yılların ardından sonra dönmesi gerektiğinde, Avcı'yla tanıştı. Avcı, o parçalara ayrılmış kırık, ürkek kalbi avladı. Tüm hesaplar kitaplar, intikamlar, ihanetler ve üstelik de acılar bu noktadan sonra karmakarışık bir hal aldı. Çünkü avcı da avına aşık olmuştu. ... "Ben, sınırların ince bir çizgiyle çizildiği kuralların üzerinden atlarken sen geldin ve tüm o ruhumdaki çizgileri yerle bir ettin." | 30.07.2016 | Romantizm #39 - 08.04.2018 -Tüm hakları yıllar önce çocukluğumda geçen o mahallede ve Arya'nın defalarca kırılmış kalbinde saklıdır-

Fırat bencildi, İsyan Çiçeği asiydi, lakin kaderleri bir yazılmıştı. İkisi birbirine aitti, ayrılık ölüm getiriyordu...

O anda Pınar Feridun öldü. Ölmek zorundaydı. Pınar böyle yaşayamazdı. 'Pınar öldü ama merak etme, tekrar doğacaksın.' dedi babaannem. Kağıt üstünde ölüydüm. Ama bedenim ve ruhum canlıydı. Yaşadığımın farkına ise ancak onunla tanıştıktan sonra vardım. Prangalarla bu adaya bağlanmış bir kadın olarak doğduğu ilk andan itibaren yalnızca özgürlüğe bağlanmış bir adama aşık olduğumda... Hiç beklemediğim bir anda, babaannemin söz verdiği gibi, yeniden doğdum. *Trigger Warning/Tetikleyici Unsurlar: intihar, şiddet ölüm bahsi.

Artemis Milenyum ile Yakında Raflarda! 2021 Wattys Romantizm Kategorisi Kazananı! Sevmeyi öğrenen insanların, Birbirini asla bırakmayan dostların ve bir tiyatro grubunun öyküsü. "Öylece, sessizlikte durup ummak istemişti. Bunu daha önce yaşadığı bir şeye benzetmişti."

Tahir'in gözünde, anlam veremediği bir şekilde ilgisini çeken, öte yandan sinir olmakla birlikte takip etmekten de kendisini alamadığı bir mahlukat, Zeynep!.. Namı diğer Minyatür Zeyna... İki keçi, ikisi de inatçı ve hazır cevap, bir komiserle, en az onun kadar benzer huylara sahip sevimli polis memuru beraber çalışırsa ortalık anca yangın yerine döner. Büyük aşklar nefretle başlar... Mı?

"Sanırım bu gece sana biraz daha fazla zarar vermezsem iyi olacak." Sıkamadığı elime bir süre bakakaldıktan sonra, çaresizlikle kendi ellerini iki yana açtı. "Toprak ben." Evreni bembeyaz bir ışık sardı. Şimşeğin geceyi inleten sesi işitilene dek saniyeler geçti. "Gök yarıldı da yere uyan diyor sanki," dedi, aniden bastıran sağanak yağmura kulak verirken. İki hece, ateş topu halinde boğazımda düğümlendi. "Öyle sayılır," dedim. Islak toprak kokusu odaya doldu, bahar gelmiş gibi. "Cemre düştü." ⁣ ?

Nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü... Alıp kanatlarına umutlarını geçmişin? Sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi. Ah, küçük bir pervane gibi... Bir 70'ler hikâyesi. Bu hikâyede, gençliğin ilk heyecanlarıyla tasasızca yaşayan küçük, şımarık bir kız, esasında zannettiği kadar küçük olmadığını kafa karıştırıcı tecrübelerle fark edecek. Üstüne yıkılan o göğü, bir başka güçlü elin de yardımıyla ve kalbindeki tüm o sevdasıyla kaldıracak göğsünün üstünden. Ve iki genç, imkânsızda buluşup birbirine pervane olacak. Kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli? Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri? Ölenlerin adını unutma; türkülerin, meydanların. Ah, bırakmasın onlar seni... "Bak, bak şunlara! Bunlar yalnızca kâğıt mı? Değil... Oku! İnsan hepsi. Hepsi birer ölü. Hepsi birer ölüm. Beren! Şaka mı geliyor bunlar sana?" Hey! Bak işçi tulumu giymiş umut! https://www.youtube.com/watch?v=e9LO0LWGvX4

Kış çok soğuk geçtiğinde, rüzgarlar sert estiğinde deniz kudururdu. Kuduran denizin dalgaları evin duvarlarına vururdu, zarar verirdi. İçimden 'Deniz evi götürecek!' derdim. Daha fazla haklı çıkabilir miydim? Denizin yuttuğu ev işte, bizden geriye kalan... Çürümüş bir ev... "Ama keder cüppeleri giymiş, kötü şeyler Bu hükümdarın sarayına saldırdı; (Ah, yas tutalım, çünkü o yapayalnız Ve bir daha asla göremeyecek şafağı!) Ve hükümdarın yuvasının etrafında Bir çiçek gibi açan ihtişam Artık geçmişe gömülmüş Pek anımsanmayan bir masal" -Edgar Allan Poe, Usher Evi'nin Çöküşü *Trigger Warning/Tetikleyici Unsurlar: intihar, şiddet ölüm bahsi.

Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır. "Senin seviyorum deyişlerin," dediğimde Mirza'nın kalbimin içine soktuğu bıçak daha çok batmaya başladı. "Senin kurban oluşların..." Bıçak bir kez daha çevrildi. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımda durdu. "Senin uğruma ölüşlerin..." Ona baktım. Gözlerinin içine baktım. "Senin sevdan yalan olabilir." Bıçak durdu. Kalbim durdu. "Ama benim sevdam gerçekti." * 16.01.2021