Dostoyevski

Tamamlandı ✔️ Demir & Yüsra ▶▶ Kaybolmuş Sesler Arasın Da Ki; Sessizliğin Hikayesi ▶▶ Yıkılmaz duvarlarının arkasında ki, Güçlü adam.. Doğru bildiği yoldan ayrılmayan, inatçı bir kız. İç sesleri duyması yüzünden onları bir araya getiren, kusursuz işleyen bir plan. Kaçınılması mümkün olmayan Bir aşk.. "Herkesi istem dışında duyarken, Duymak istediğim tek insana Sağırdım" "Tarih sadece mutsuz sonları yazar." (Fantastik bir kurgu değildir!)

@Tüm hakları saklıdır ∆ Ses tonum ikna edici olacak ki kafasını olumlu anlamda sallayıp yüzüme yoğun bakışları ile bakmaya devam etti. Öyle yakındık ki geriye doğru adım atmak istiyordum. Bedeni bedenime değiyordu neredeyse, bu yakınlık beni rahatsız etmeye başlamıştı. Sağ eli ile önce saçlarımı kulağımın arkasına itti. Sonra ise elini ağır hareketler ile boynuma götürdü. İşaret parmağı boynumda yerini alırken irkildim. Parmağı ile ince boynuma ufak ufak dokunuyordu. Şaşkınlık ile ona bakıyordum. O boynuma ardından ise dudaklarıma bakıyordu. Eli kıyamıyormuşcasına boynumda gezinmeye devam ederken nefesim kesildi sanki. Ne oluyordu bana anlayamıyordum. Hiç bilmediğim bir his içimi sarmıştı bir anda. "Nefesin mi kesiliyor?"∆ (Hikayenin ismi, karakterlerin ismi, hikayenin içeriği, nefesin hastalığı ve yaşanan olaylar hiçbir kitapda geçmemelidir. Aksi taktirde, kitabin içeriğini çalan kişi suçlu bulunacaktır. )

Gözlerim gözlerinden ayrılmıyordu. Neydi bana Yaptığı bu Eziyet ? Korkularımdan kaçamıyordum. Koşuyordum durmadan ama bir adım bile uzaklaşamıyordum. Yavaştı. Elini usulca bana doğru uzattı. Gözleri yorgun ve bitkindi ama duruşu hala dimdik ve sertti. Ellerim titriyordu gitmekle kalmak arasından kalmıştım. Ya ellerim elleriyle buluşacaktı ya da ben burda ölecektim. Ya beni alacaktı ya da öldürecekti. 'Elimi tut .' Ses tonu kesin ve netti. Ellerim titriyordu sırılsıklam olmuş ellerimi pantolonum sürttüm. Ayağım istemsiz bir adım geri attı. Derin bir soluk çektim içime. Gözleri hemen ayağıma döndü. Bundan cesaret alarak bir adım daha attım. Eli yavaşça aşağı indi gözleri tekrar gözlerimi buldu. Artık gitmem gerekiyordu 'benim sürem doldu .' Sesim güçsüz ve kısık çıkmıştı. Dokunsa ağlayacak gibiydim. Gözlerimi ondan ayırarak nefessiz kalana kadar koşmaya başladım. Ormanlık alanın içine girdiğimde daha da hızlı koştum. Arkama baktığımda aramızda pekde bir mesafe yoktu. İleride sokak lambası göründü gözüme arkama bakıp tekrar hızlandım. Ciğerlerim patlayana kadar koştum. Bomboş ıssız bir caddeye çıkınca durdum. Arkamdan sımsıkı sarılan kollar ve tenime değen yakıcı nefesi beni bitiriyordu. ' Benden gidemezsin güzelim, seni ölsem bırakmam.' Gözümden yaşlar artık yerinde durmazken çığlık attım. Atabildiğim kadar çığlık attım. Ama kimse sesimi duymadı. Hiçbir zaman korkumdan kaçamıyordum yakıcı nefesi sürekli ensemdeydi. 01.11.2018 🔐 Barın & Yaprak

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

[mpreg~] [+18] " Benim güçlü karanlığım onun pembeliklerine yenilmişti ve hiçbiri yenilgi beni bu kadar mutlu etmemişti." Twilight gay versiyon gibi'