[tamamlandı] 05**: Cüzdanındaki eksik kredi kartın olmak isterdim Derin: Ne? 05**: Aha cevap verdin Derin: Sen kimsin kardeşim 05**: Hep aynı soru biraz değiştirin ulan Derin: Kardeşim kimsin sen 05***: Vay amk aşırı değişik Derin: Of ne saçmalıyorsun 05**: Kredi kartın diyorum eksik diyorum Derin: Defol git ya. 05**: Cüzdanına bak Derin çevrimdışı Derin çevrimiçi Derin: Hassiktir * Her şey, ödeme yapmak için telefon numaramı vermemden sonra başlamıştı. * Romantik#1 22 Şubat 2022 Romantizm#1 28 Şubat 2022 Genç Kız Edebiyatı#2 28 Şubat 2022 Gerilim#1 4 Mart 2022

Yalnızlığıyla arkadaş olmuş, hayata küsmüş bir kadının; isyanlarıyla umudu arasındaki yolculuğa şahit olacaksınız...

Ben kimdim; soğuk, acımasız, ruhsuz bir kız mı? Kaç yaşındaydım, 18 mi? Bencil miydim? Kimsesiz, yalnız, tek başıma mıydım? Peki güçlü müydüm? Evet...oldukça. Gerçekten mi? Ben gerçekten bu muydum yani? Hayır! Ben 8 yaşında çocukluğu katledilmiş bir kızdım aslında. Büyüyememiş, hala o zamanda takılı kalmış bir kız çocuğu. Kimsesiz, yapayalnız, çaresiz... Peki güçlü müydüm? Asla! Ama o gün karar vermiştim tüm bunlara. Çocukluğumun katliamına şait olan o gece, bir söz vermiştim kendime sessizce. O zaman da, bu zaman da duvarın dibine çökmüş; o küçücük yaşında bile hayatın getirdiği acılara katlanmak zorunda kalan hiçkimseydim ben. Tam olarak buydum... "Hiçkimse". Çocuk değildim. Çocuk olamayacak kadar çok büyümüş, Çocuk kalamayacak kadar çok yıpranmıştım. 18 yaşında bir genç kız da olamazdım asla. Çünkü büyüyemeyecek kadar çok kırılmış, incinmiştim. Ben hiçkimseydim. Ama bunu kimsenin bilmesine gerek yoktu. Hiçkimsenin... Bu söz bir yemindi benim için. Peki bütün hayatım yalanken bu da yalan olsa ne olurdu? Ya bir gün bu da bir yalan olmak zorunda kalırsa. Beni gören biri olursa ne olurdu? Hayır, hayır buna izin veremezdim. Yada "Vermemeliydim"

--En yüksek Bilim Kurgu #1, Fantastik#1-- "Beni kapının önünde bıraktın. Bir ay sonra döneceğini söyleyip. Beş yıl, iki evren, on kıta sonra kafana silah dayamam gerekti beni geri alman için. " Uyarı: Bir önceki hikaye düzenlenme aşamasında olduğu için bu hikaye ile aralarında kopukluklar olacaktır. Kendi riskinizde okuyunuz. İyi okumalar. Atlantis'i arkalarında bıraktılar. Peki ya gölgeler? Onlardan öylece vaz mı geçtiler? Yeni bir umut ve yeni bir görevle Dünya'ya geldiler. Ama Dünya'daki hayat bekledikleri gibi değil.

Bedenimizi değiştirdiler. Boyumuzu, saçımızı, göz ve ten rengimizi... Bizi mükemmelleştirdiklerini söylüyorlar. Ama onlar kim? Hiçbir şey bilmiyoruz. Geçmişimizi hatırlamıyoruz, eski hallerimizi bile. Hayatımızın geri kalanını etkileyecek bir oyunun içindeyiz. Burada güvende olduğumuzu söylüyorlar ama günden güne sayımız azalıyor. Aşk. Arkadaşlık. Ve ölüm. Buzdan Zihinler. "Ve buzdan zihinlerimiz yavaş yavaş erimeye başlıyor." Bilim Kurgu #1 22.07.2017 Model-credit: http://cathleentarawhiti.deviantart.com

22 sene önce ezanla birlikte kulağa fısıldanan o söz, 22 sene sonra kendisini koruyabiliyor muydu? Ya da artık koruyabilecek miydi?

Rozalina yirmili yaşlarında genç , turunç renginde ipek gibi yumuşacık saçları ve beyaz yüzüne rağmen kahverengi çilleri olan çekici kendine has özellikler olan bir cadıdır. Yeni iş hayatına atılan cadımız Vicky North Zeka ve Büyücülük komitesinde eğitmen olarak gittikten sonra kitabım başına gelen bin bir olayı ele almaktadır.