Hayran Kurgu #1 Dokunmak. Her şey böyle başlar bazen. Karşındakinin bedenini görmek, onun tenini hissetmek, keşfetmek... Sonra aniden bir şey olur. Karanlık tarafının aydınlandığını hisseder insan. Artık bir bedene dokunmak yetmez, onun ruhuna da dokunmak ister. Vücudundaki sahip olmak istediği tek yer, Elini göğs...
Elimi bırakıp yolun ortasına yürüdü ve havaya bakmaya devam etti. Sonra kollarını iki yanına da açarak yavaşça kendi etrafında dönmeye başladı. Tıpkı müzik kutusu içindeki küçük balerinler gibi güzel görünüyordu. Oynamaya kıyamadığınız oyuncağınız ya da eskitmekten korktuğunuz en güzel şarkı gibiydi Demi bu gece. Bir...
Bir daha ayrılmayacağımızı adım gibi biliyorum. Nasıl mı bu kadar emin olabiliyorum? Çünkü biz GERÇEK AŞKIZ.
''Neden böyle hissediyorum Victoria? Neden onun hasta olduğunu öğrendiğimde içimde birşeylerin koptuğunu hissettim?" Ne diyeceğimi bilemez bir haldeydim. Ve ben doğru olduğunu düşündüğüm şeyi yaptım, sustum. *İznim dışında kopyalanamaz, çoğaltılamaz ve paylaşılamaz.*
Sorunları nedeniyle babasının üç ay önce rehaba yatırdığı Niall, pek konuşmayan, konuşunca da insanlara ters davranan bir kişiliğe sahiptir. Tek istediği rehabtan kurtulmak olsa da iyileşmek yerine daha da kötüleştiği için bu imkansızdır. Peki ya biri onu iyileştirmeyi başarırsa?
"Hatırlamazsın diye diyorum ben Jimin, kalçalarımı ve beni unutma olur mu?" Göz kırparak bana el sallamasının üzerine koşmaya başladığını görmüştüm. Söylemesine gerek bile yoktu, bugünü istesem de unutabileceğimi sanmıyordum.
"Her kız bir babaya ihtiyaç duyar." "Ve her kadın da bi eş'e." *İznim dışında kopyalanamaz, çoğaltılamaz ve paylaşılamaz.*
