Ayın on dördüncü gecesinde, doğduğu obada, sırf herkesten farklı olduğu için lanetlenen ve ölmeyi hak ettiği düşünülen bir bebekle başlamıştı her şey. "Obada küçük bir kız doğduğunu söylediler, Annesiyle atası o kız için öldü dediler. Çünkü iblis sandılar, Gece yarısı nehirde boğmayı istediler. Ateş böcekleri her şeyi duydular, Dilden dile ağıt yaktılar. Bunu öğrenen kelebekler toplanıp bir günlük ömürlerini verdiler, Aynı gece de öldüler, Yaşasın diye bebekler."

Hayatının bütün döneminde sonbaharı yaşamış, ordan oraya savrulmuş bir yaprak. Kökünden kurtulamamış, ama kurtulmak için bütün yolları deneyip akıl almaz işlere kalkışmış bir ağaç. Yaprak yine savrulurken bir ağaca denk gelir ve onun dallarına tutunmaya çalışırsa yeniden yeşerebilir mi? Gelin birlikte öğrenelim. KAPAK TASARIMI : @perlasila *Yetişkin içerik. Rahatsız olacaklar okumasın lütfen.

" KARA KADERİME BEYAZ GÜL OLUR MUSUN ? " ~~~ Aşk, kitabı okumak istiyorsanız lütfen bu kitabı okumayın! Aşkı iliklerinize kadar hissetmek istiyorsanız, buyrun birlikte okuyup hissedelim. ♤ Çalınması durumunda gerekli hassasiyet gösterilecektir. WATTPAD'DE KARAGÜL İSMİ İLE YAYIMLANAN İLK KİTAPTIR! ♤ 20 Haziran 2018 Başladı ♤ 23 Nisan 2020 Bitti ♤ Kitap, 145,060 kelimedir. ♤Kapak tasarımı; sadecemeftun TÜM HAKLARI SAKLIDIR!

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Şanlı bir asker... Cesur bir kadın... Mükemmel bir anne... Yıllarca pes etmeden , cesurca her sorunu göğsünü gere gere aşmış ve TÜRK ORDUSUNA hizmet etmek için dişini tırnağına takmış , her şeye rağmen kendine bir düzen kurmuş bir KADIN. En önemlisi bir anne. Dağılmış bir aile... Yıllarca birbirine karşı savaşan ama kaybeden yine kendisi olan bir aile... ____________ Karışan çocuklar hikayesi okumak ve aynı zamanda güçlü kadınların hayata karşı savaşlarını görmek istiyorsanız doğru hikayedesiniz. Burada pes edenlere yer yok! Ama pes etmek istemeyenlerdenseniz yerimiz bol. Burada herhangi birinin hikayesini değil hem bir kadının , hem bir askerin , hem de bir annenin hikayesini okuyacaksınız. (TAMAMLANDI) __________ Eccedentesiast (Dördüzler) , Rüzgara Karışan Ruh ve Berceste'nin yazarından... Selam çiçeklerim! #aile - 1. #komutan - 1. #abiler - 1.

Benim güneşim hiç doğmamıştı. Ya da doğmuştu ama doğar doğmaz geri batmıştı,benimle birlikte. Aradan yıllar geçti. Bulutlu, yağmurlu, gök gürültülü geçen yılların ardından benim hayatıma yeni bir güneş doğdu. O kadar güzel doğdu ki ne bulutlar kapatabildi önünü ne de yağmurlar... ☀️ Bakışlarımı kampüsün içinde gezdirirken Kaan abim ve yanındaki kızı görmemle durdum. Aklıma gelen fikirle yüzümde sinsi bir gülümseme oluşurken adımlarımı onlara doğru yönlendirdim. Yanlarına geldiğimde kızın abimin omzundaki elini çekip yerine kendi elimi koydum. İkisinin de bakışları bana döndü. "Turuncu meleğim?" Kızın gülmesiyle abime kötü kötü baktım. Sadece meleğim desen kafiydi. "Sen kimsin ufaklık." Ufaklık demesi sinirlerimi bozarken kızı baştan aşağı süzdüm. Tek kaşımı kaldırıp elimi uzattım. "Ben Derin Atabey. Kaan'ın eşiyim. Sen kimsin teyze" Kızın suratı gözle görülür şekilde morardı. Abim şokla bana dönerken keyfim çoktan yerine gelmişti. Ee ne demişler abicim intikam sıcak yenen bir yemektir. ☀️ 16/03/2021 11/06/2021 Kapak: @okyanus_grisi

Umut Çağlayan. Bu isim benim çocukluğum. İlk kalp çarpıntım, ilk acım, ilk yaramdı. Bana hem, ömrüm boyunca kimsenin veremeyeceği güveni veren, hem de bana ömrüm boyunca insanlara güvenemeyeceğimi öğreten kişiydi. O benim zaafımdı. Çoğu zaman gözlerime dolan yaşların sebebiydi, hiçbir şey yapmadığı anlarda bile. Çünkü o bir kere yapacağını yapmıştı ve dahasına gerek kalmamıştı. O benim en güzel yıllarıma ihanet lekesini süren bir zalimdi. Hem de hala kalbimi hızlı hızlı çarptırabilen aşık olduğum zalim.

Seni zihnime davet ediyorum. Bu kitabı açtığın an bir ruhun kesesinde büyümeye başlayacaksın. Seni acımla, gözyaşımla büyüteceğim. Bazen dayanamayıp ellerini o kanlı deriye sararak kurtulmaya çalışacaksın. Vazgeçip geriye çöktüğün an parmaklarım, parmaklarının arasına karışacak. Ninnilerim günlerce dilediğin o uyku. Önünde izlediğin o harfler Suskun satırları. Onlara iyi bak. Sana onu emanet ettim. Doğduğun zaman bir gülücük bırak. Gideceğin yerlerde yeni anneler bekliyor seni. Kendine iyi bak okuyucu. Sen ilk bendeydin, bu hep aklımda kalacak. İlk yayınlama tarihi: 27 kasım 2015. KİTABINIZIN REKLAMINI YAPMAYIN, ANINDA SİLİYORUM. Hırsızlık düşüncesinin H'sinden geçtiğiniz an, harflere takılır, ayaklarımın önüne düşersiniz. Sonu; ölümcül tehlike...

Uraz Egeli, varlıklı bir iş adamın tek oğludur. Her türlü şımarıklığı ile genç kızların hayatını süsleyen genç adam, bir gece ansızın şiddetli bir trafik kazası geçirir ve renkli hayatının siyaha bürünmesine sebep olur.

"Hangimiz daha pişman? Senin için ailesini terk eden ben mi? Ailesi için beni terk eden sen mi?" .... "Senden de, senin için ailesinden vazgeçen kendimden de nefret ediyorum!" ... "Seni asla affetmeyeceğim!" Dedi genç kız yüzündeki acı bir haykırışla. Adamın kömür karası gözlerine, 'kara'm' dediği yüzüne öfkeyle bakıyordu. Bu adam onun bir zamanlar aşkı, sevdiği ve uğruna ailesini terk ettiği adam değildi. Bu adam bir gece yarısı onu yüzüstü bırakarak terk edip giden kişiydi. Gözleri dolu dolu oldu, çok şey değişmişti o gideli, adamın sevdiği uzun saçları kısalmış, yakıştırdığı mavi rengi giymeyi bırakmış ve sebep olduğu içten gülümseyişleri unutmuştu. .... Savaş Ve Eva'nın 20 bölümlük özlem dolu pişmanlık hikayesi. ... Yayınlanma tarihi: 01.04.2020 .... Kısa bir hikaye olacak. Gücün, hırsın, çabanın, hüznün, özlemin, pişmanlığın ve aşkın en güzel en naif şeklini okuyacak ve kesinlikle pişman olmayacaksınız. .... Aksilikler çıkmadığı sürece haftada bir bölüm yayınlanacak:-) .... Alınması, Çalınması, Kopyalanması durumda uyarılmadan yasal işlem başlatılacaktır. ....