"Kararımı verdim anne,ona yardım etmek zorundayım." "Değilsin" dedi,gözündeki yaş süzülürken. "Kendini ortaya atmayacaksın.Okul ne olacak kızım? Bir bebeği dünyaya getirecek yaşta mısın Arya Allah aşkına zamanı mı?" "Anne bebeğimi doğurduktan sonra da okuyabilirim.Anlamıyor musun tek çare buysa,onun yanında olmalıyım,onun için bunu yapmalıyım." dedim ben de onun gibi ağlarken. Harika,karşılıklı ağlaşıyorduk.18 olduğumu ve kendi kararlarımı verebileceğimi anlamıyordu.Kabul ediyorum içinde bulunduğumuz durum oldukça garipti.Ama beni anlamayı denememişti bu olaylar süresince.Gerçi ben de her zaman olduğu gibi şıp diye anneme anlatıvermiştim olanları.Önce bi huyuna git,güzelce çayını ver çorbasını içir,yardım lazım mı diye sor daha sonra haberi alıştıra alıştıra söylersin de mi ama.Yok ben bok varmış gibi kapıdan girer girmez "Anne ben anne olmaya karar verdim." diye atladim. E kadının da anında devreler yandı tabi.

Gözlerimi sildi, onunda gözleri dolmuştu ama birimizin güçlü olması gerekiyordu ve bunu o üstlenmişti. Gözlerime baktı son kez bakar gibi daha da acıdı içim hiç böyle yanmamıştım halbuki hani ailemden aldım ilk yaramı bu kadar acımadı. Yarayı sarmaya yar gelsin demiş ya biri tam da öyle doktora hekime gerek yok. Aşk aslında dolu bir silahı karşındaki insana hiç koşulsuz güvenerek vermekmiş, bir insanın katili kıyamadığıymış aslında.. Kafamı kaldırıp bakıyorum arkasını dönmüş bana nefesim olan adam gidiyor kalbimi, hayalimi, hayatımı almış gidiyor dünya duruyor işte o saatten sonra kalbim eriyor, kafamı banka koyup ağlamaya devam ediyorum elimden gelen tek şey bu artık elimi kolumu bağladı o benim. O gitti onun her bir adımın da ben bittim.. Bir süre daha oturmaya devam ettim çaresizlik her bir yanımı sarmıştı çünkü...

"Kahretsin! Yalanlarla doluyum ve vicdan azabı çekiyorum" "Sıla, bu yalanı Savaşa anlatmalısın" "Yapamam Nehir.. Savaşı kaybetmeyi göze alamam" "Ama ona yalan atmayı göze aldın.."

Ekin'in hayatını masallarla birlikte baştan yazması...* Can'ın ilginç hikayesi...* Siyahın en güzel tonu Füme...* #Wattys2016

"Daha hızlı" dedim, Karan sonuna kadar köklerken. Bir eli göğsümü sıkarken, diğer eli penisiyle birlikte içime girip çıkmakla meşguldü. Dudaklari ise boynumu susamış bir şekilde emip sömürüyordu. "İnle, inlemeni istiyorum" dedi, ardından inlememe yardımcı olmak istercesine sonuna kadar kökledi. Içimde gidip gelmeye devam ederken altında beni bitirdiginden habersiz gibiydi.Son defa kökleyip içime boşaldı. Çıkıp yatakta yanımdaki yerini aldı sırtımı kendine çevirip, çıplak bedenlerimizi birleştirdi.

Öyle basit ve inandırıcılıktan uzak hikayelerden değil. Biraz zaman ayıranlar zevk denizinde yüzecekler. Deneme amaçlı bir kaç bölüm bıraktım. İlgi olursa devamını yayınlayacağım.

Insan hayatı boyunca mutlu yasamak ister,sevdiği insanla yaşamak ister,doğru insanı bulmasını ister. peki ya buna izin verilmeden, dogru insanı bulamadan,hic beklemedidigi anda saçma sapan bir TÖRE yüzünden evlendirilirse nolur..

Rozalin, içinden geleni yapmış, karşılık vermişti Mirza' ya ama, sırtı yatağa değdiği anda aklına gelen şey ile buz kesmiş, duraksamışdı. " SEN, KARIM OLMAYA LAYIK DEĞİLSİN! " Rozalin, zorda olsa Mirza'dan ayrılmış, elini göğsüne koyarak kendinden uzaklaştırmıştı. Nefesini düzene sokmaya çalışarak, Mirza'nın arzudan koyulaşan gözlerine bakıp cılız çıkan sesi ile; " İ-istemiyorum! " demişti. " Rozalin! " demişti boğuk çıkan sesi ile Mirza, durma noktasını çoktan geçmişti. " Ben, Buna Layık Değilim! Bunu Sen Söylemiştin! " *************** BERDEL İLE BAŞLAYAN AMA KADERLERİ DOĞUŞTAN BİRBİRİNE YAZILAN İKİ YARALI KALBİN GERÇEK HİKÂYESİ... ROZALİN BİR BERDEL HİKÂYESİ DEĞİLDİR. İKİ AİLENİN SIRLAR VE ÖDEDİĞİ BEDELLER IŞIĞINDA YAŞADIKLARIDIR... HİKÂYE ANA KURGU OLARAK BEŞİKTAŞ NOTERLİĞİ TARAFINDAN ADIMA TASTİKLENMİŞ OLUP, HİÇ BİR ŞEKİLDE KULLANILAMAZ... ÖN YARGILARINI BİR KENARA BIRAK VE O BÖYLE, BU BÖYLE DEMEDEN ÖNCE HİKÂYEYİ BÜTÜNÜYLE DEĞERLENDİR... ONA GÖRE KARARINI VER! YADA HİÇ BAŞLAMA... Başlama: 16.05.2018

DÜZENLENECEKTİR Duyduğu isimle tüyleri diken diken olmuştu Begümün. Uzun zaman sonra ilk defa onu görüyordu. Özlemişti de aslında. Ancak onu unutması için etrafındakiler sayısız şey yapmıştı. Sayısız kez terapi görmüştü. Hiçbir şey ona olan içindeki aşkı değiştirememişti. Ancak kendini de onu sevmediğine inandırmaya çalışıyordu. Artık farklı bir hayatı vardı ve düzenini sürdürmenin, ayak uydurmanın derdindeydi. Çağrının yaşadığı şok da Begümünkinden farklı değildi ama Çağrı Begüm kadar kolay atlatamamıştı süreci. Hatta tam olarak atlatabildiği bile söylenemezdi. Evleri hala aynı şekilde duruyordu. Çağrı farklı eve geçse de Begümün izlerini taşıyan bu evi satmamıştı. Üstüne sinir krizleri sırasında kendini sürekli bu eve kapatır sakinleşmeyi beklerdi. Aldığı terapileri, kullandığı ilaçları Begüm gidince bırakmakmıştı. O gittikten sonra kötü olan kalbi daha da kötüleşmişti. Kimseye acıması yoktu. Çağrı vakit kaybetmeyip onların olduğu asansöre bindi. Begüm ve kucağındaki çocuğun. Çağrı kaşlarını çatmış durumu anlamaya çalışıyordu. Sevdiği kadın kendisinden sonra evlenmiş miydi? O henüz Begümü unutamamışken Begüm onu unutmuş muydu? Not: Çağrı karakteri psikolojik sorunları olan bir birey. Bu yüzden de kitaptaki yaptığı davranışların sağlıklı bir birey olarak yapmadığını unutmayalım. Not: Kitaba küfür, hakaret, nefret bildiren söylemlerin olduğu yorumları yapan kişiler engellenmektedir. İLK BÖLÜMLER DÜZENLENECEKTİR. 27.03.2020