Aşk kimileri için ateş, Kimileri için sudur. Kimi kalp o ateşte küle döner, Kimi kalp ise boğulur. Nazlı için aşk; dibini göremediği ve yüzmeyi bilmediği derin bir okyanustu. Dalgaları sert ve ürkütücü. Taner için aşk; Tüm yangınları üzerine salan bir duyguydu. Bu yangına zamanında düşüp nasıl bir ihanet ile karşılaştığını düşününce yanından bile geçmek istemiyordu. Aşkın tehlikeli olduğunu düşünen ve bundan deli gibi kaçan çiftimiz Taner ile Nazlı'nın ateşli bir o kadar da masum hikayesi....

Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.

📍 Hikayede sıkça yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklarının okumamasını tavsiye ederim. ✔ TAMAMLANDI. "Erzen, ben hiç inanmadım zaten, beni kim sevdi ki sen sevecektin..."

Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kanatları safir mavisi bir kelebek... "Tenim, tenine Feraşe..." Bu isimde yazılan ilk ve tek kurgudur, çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Tek bir gece iki yabancının hayatını birleştirdi. Gece karası gözlerin büyüsüne kapılmaktan ölesiye korkan masum ve kırılgan bir kadın... Zümrüt yeşili gözleri gördüğü ilk andan beri aklından silemeyen acımasız ve öfke dolu bir adam... Geçmiş onları bir gölge gibi takip ederken gelecek hangi oyunun icindeydi? Kazanan kim olacaktı? Kaybeden? Peki aşk bu hikâyenin neresindeydi? © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. İLK YAYIMLANMA TARİHİ: Kasım 2014

''Daha fazla bu oyunu oynamak istemiyorum, tek yapman gereken beni istediğini söylemen.'' ''Oyun oynadığımızı kim söyledi?'' ''Konu sen olunca işin içinde her zaman bir oyun oluyor.'' ''Bu sefer değil.'' Alina ne olduğunu anlayamadan Sarp kolunu beline dolamış ve onu kendisine çekmişti. Alina adamın dudaklarının yumuşak ama kuvvetli baskısını kendi dudakları üzerinde hissedince bir anda boşluğa düşmüş gibi oldu. Hayır, boşluk değildi. Bir okyanusun derin sularına düşmüş gibiydi. Bu hem korkutucuydu hem de sarsıcı. Alina'yı hem tehlikeye, hem de onun daha önce hissetmediği duyguların derinliklerine sürükleyebilirdi. Kıpırdamadan bekledi Alina, dokunulmak ve öpülmek altüst etmişti düşüncelerini. Sarp'ın parmaklarının saçlarının arasında, gezindiği her noktaya kendini tanıtır gibi nazikçe gezinmesi ruhunu sanki bedeninden çekip alacak güçteydi. Vücudu bir anlığına kararsızlığa kapıldı. Eğer sadece bir saniyeliğine de olsa ona izin verse o anda Sarp'ın kendisini arkalarındaki duvara yaslayıp oracıkta kendisine sahip olacağını biliyordu. Alina'nın aklına bacaklarını Sarp'ın beline dolayıp onu içine almanın nasıl bir his olduğu düşüncesi gelince hafif iniltiyle karışık bir ses çıktı dudaklarının arasından ve bundan nefret etti. Hızla kendini geri çekti Sarp'ın öpülesi dudaklarından. Alina'nın gözleri Sarp'ın sabit bakışından kaçarcasına uzaklaşırken, bedeni teslimiyetin doruklarındaydı resmen. İstese, uzanıp kollarını beline dolasa kendini bırakacaktı Alina ve en kötü olan şey ise Sarp'ın bundan emin olmasıydı. • • • +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

*Yetişkin içerik!* Yaralarından köşe bucak kaçmaya çalışan küçük bir kızın hayatına aniden kimliği belirsiz bir adam girmişti. Gözü karaydı adamın. Amacı doğrultusunda her şeyi yapabilecek kadar gözü kara... Bir yabancı, dedi o adama. Bir acımasız, Bir katil, Bir şeytan, Bir yara, dedi adamın kara gözlerine her baktığında. Oysa adamın, büyük bir cinayetin pençelerinden kurtulmak için kendisine sığındığını bilmiyordu. Acılarından kaçarken o kızın peşine takıldığını, kaybolduğu karanlıkta yalnız kendisinin o adama ışık olacağını da bilmiyordu. Cennetten kovulmuştu adam. Kendine bir cehennem yaratmak için. Ve cennetin varlığını dahi bilmiyordu kadın. Ölümden bir adım sonrasına ayak basamadığı için. ••• O gün, ilk kez, bir yarasının olduğunu görmüştüm. Belki de birden çok... Ve nasıl kapanacağını bilmiyordum. "Yara bandım var," demiştim gözlerindeki uçsuz bucaksız karanlığa bakarak. "Yara bandı olur mu?" Olurmuş... ••• "Şeytan, yasak meyveyi avuçlarıma verdi ve bana, cehenneme hoş geldin, dedi." Yayım Tarihi: 01. 07. 2020 ••• ‼️Kitabımın kurgusu, betimeler ve olay örgüsü tamamen şahsıma aittir. Hikayemin en ufak bir kopyalama ya da çalıntı durumda yasal işlem başlatılacaktır! Kopyalama durumunda hukuki işlem başlatılacaktır. Lütfen kurgumu kopyalamayınız.‼️ ‼️Kitabım, kurgum ve yazdığım her şey sadece Wattpad uygulaması üzerinden yayımlanmaktadır! Lütfen diğer çalıntı uygulamalardan okumayınız ve çalındığını görürseniz bana bildiriniz! Anlayışınız için teşekkür ederim.‼️

*Yetişkin içerikli sahneler vardır bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Neden bu kadar uğraştın güzelim?" diye sormasıyla bir yudum daha alarak konuştum. "Önümüzde ki yılı garantiye almak için. Yılbaşında kiminle birlikteysen tüm yılın onunla geçermiş ya ben de seninle geçirmek istiyorum." dedim gözlerine bakarak. Söylediklerimle gözlerinden bir duygu geçti ama saniyelikti emin olamadım. Fazla takılmadan gözlerim saati buldu. Saat 9.30'a gelirken elimdeki kadehi tek dikişte içtim. Kendi kadehimi sehpaya bırakırken garip bakışları altında ona döndüm. Gözlerimle kadehini işaret ederken konuşmaya başladım. "Onu iç istersen, dökülsün istemem." dedim kaşlarını hafifçe çatarak bana baksa da dediğimi yaparak içti. Kadehini elinden alıp sehpaya koyarken aynı zamanda da ona yaklaşmıştım. Sağ elimi dirseğinden başlayarak kolundan yukarı çıkardım ve yanağına yasladım. Eli belime sarılırken dudaklarımı dudaklarına yasladım. Alt dudağını dudaklarımın arasına alıp emerken o asla hareket etmiyordu. Buna sinirlenerek alt dudağını ısırdım. Bu tepkimle erkeksi bir şekilde inleyerek resmen dudaklarıma saldırdı. İstediğimi almış olmanın verdiği hazla ben de aynı şekilde karşılık vererek dillerimizi birleştirdim. Koltukta dizlerim üzerinde yükselerek sol bacağımı bacaklarının üzerinden geçirerek kasıklarına oturdum. Bunu hissetmesiyle alt dudağımı çekiştirerek ayrıldı. Elleri belimdeyken sağ elimle sol elini tutarak kalçama götürdüm.

Yıllarını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi? (...) Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte beni. Çıkmaz bir sokağa girmiştim. Kaskatı kesilen bedenimi umursamadan, arkama baktığımda onu gördüm. Gözleri oldukça ürkünçtü. Aramızda tek nefeslik bir mesafe vardı. Çaresiz fısıltıyla, "Ne istiyorsun benden?" dediğimde konuşmak için araladı dudaklarını. "Seni istiyorum Elvin. Yalnızca seni..." ❗ BÖLÜM SAYISININ FAZLA OLMASINA TAKILMAYIN. İLK 30 BÖLÜM AŞIRI KISA.❗ •Tüm hakları bana aittir. Kopyalanıp çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

Ceren içindeki hüznü almasını beklercesine o güzel yüzünü rüzgara vermiş, mavi gözlerini sıkıca kapamıştı. Son zamanlarda huzur bulduğu tek yer burasıydı. Bebek sarısı gür saçlarının rüzgarda dağılmasına aldırmadan mis gibi havayı içine çekti. Aklından geçirdiği tek duası yakışıklı kahramanı Seyhan'dı. Belki de buraya bu kadar sık gelme sebebi kahramanının ismine duyduğu sempatiydi. Ceren için 'Seyhan Gölü' huzurun adıydı. Bu güzel göl karanlıkta tıpkı Seyhan'ın koyu renk gözleri gibi siyah ve derin görünüyordu... Seyhan son birkaç ayda başına gelenlere inanamayarak ofisindeki koltuğunda rahatsızca kıpırdandı. Kendisi dışında gelişen olaylar sonucu artık evli bir adamdı, hem de kendisinden yaşça küçük genç bir kızla; 'Bebek yüzlü, güzel gözlü, tatlı, küçük karısı Ceren...' Aklına gelen bu düşünceyle dudağını büktü. Ne saçmalıyordu, aklı gibi evliliği de karmakarışıktı. Mecburen yapılan bu evliliğin anlaşması bile vardı. Anlaşmaya göre dokuz ay sonra boşanacak olmaları ise ayrı bir konuydu. Sıkıntıyla ofladı, bu işin içinden nasıl çıkacağını bilemiyordu. İki aileye verdiği sözü tutmaya fazlasıyla kararlıydı çünkü. Nasıl bir belanın içine zorla çekildim diye düşünerek ayağa kalktı ve istemeyerek de olsa evinin yolunu tuttu... Onları birleştiren neydi, kader miydi? Onların evlenmesiyle iki aile arasındaki sorunlar bitecek miydi? Yoksa iki ailenin, bir araya gelmesi imkansız olan bu iki genci bir araya getirmek için yaptıkları oyun muydu bu? Peki dokuz ay sonra gerçekten de bu evlilik bitecek miydi? Bütün bu soruların cevabı hikayemde... Güzel bir Cer&Sey aşkı okumaya ne dersiniz? Eeeee hadi o zaman buyurun dizi tadında polisiye içerikli, bol aksiyonlu, romantik komedi hikayemin sayfalarını çevirmeye başlayın...