Bir rüzgar esti, bir kırlangıç uçmak için yuvasından atladı. Ağaçlardaki tüm yaprak soldu, döküldü ve ağaçlar yeniden çiçek açtı. Ve ben onu gördüm. O gülüşü. Başına geçirdiği kapişonu yüzünden yüzünün tamamı gözükmüyordu ama yanında oturan arkadaşının anlattığı şey yüzünden yüzünde oluşan gülümsemeyi tanıdım. O an çalan şarkı bitti ve yeni bir şarkı başladı. Bu haftalardır dinlemeyi ertelediğim o şarkıydı. Bu, en son onun sesinden dinlediğim şarkıydı. Başını yavaşça bana çevirdi ve beni gördü. Beni tanıdı.

-"Kürtaj yapabilirmiyiz?" diye sordu genç adam. Genç kız gözlerini kocaman açmış, genç Adama bakıyordu. Lakin genç adam, genç kızı takmıyor sorar gözlerle doktordan cevap bekliyordu. -"Evet daha çok küçük olduğu için kürtaj yapılabilir." dedi genç doktor, genç kıza acıyarak bakarak. -"O halde onu hemen hazırlayın, Derhal o bebekten kurtul?" dedi genç adam. Genç kız ayağa kalkıp yalvarmaya başladı. o kadar çok ağlıyorduki dedikleri zor duyuluyordu. -"Yalvarırım, yalvarırım onu benden alma. Söz veriyorum bir daha seni aramayacağım, rahatsız etmeyeceğim. Yalvarırım, bebeğimi de alıp giderim, karşına çıkmayız". Genç adam , genç kızdan duydukları ile daha çok sinirlendi adeta gözlerinden ateş püskürüyordu. -"Olmaz istemiyorum o bebeği! sende derhal odayı hazırla, fazla zamanım yok bir an önce kurtul ondan!" -"Yalnız bir sorunumuz var Yalın bey." dedi genç doktor hayla acıyan gözlerle genç kıza bakarken. -"Nedir?" -"Eğer şimdi kürtaj yapılırsa bir daha bebeği olamaya bilir ... devamı kitapta... || Wattpadde kızım için sonkez adlı ilk hikaye || Kitapta +18 yerler olacak bilginize 🐥 Başlama tarihi: 19 Nisan 2020❤️ YALIN ÖZDEMİR AYSU ERGİNEL #1 - sonkez: 07.05.2020 #1- için: 20.05.2020 #1-kızım: 05.06.2020 #2-Mafya: 21.06.2020 #1-Bebegim: 19.02.2021

Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı. "Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil saflık,kokuşmuş benliğiyle simsiyah bir ruh görüyorum ve tek kelimeyle midemi bulandırıyorsun."Karşısında ki kızın gözünden akan yaşları görünce öfkesi dahada artmıştı.Kadınların ağlamasından nefret ediyordu özellikle böyle basit kadınların.Elini sert bir hareketle çenesinden çekip kollarına asıldı. "Sakın...Sakın o sahte göz yaşlarını akıtayım deme!!"Dedi ve tiksinircesine kıza bakıp devam etti. "Şimdi seninle aşağı inip o lanet imzaları atıyoruz.Sen aileni kurtarıyorsun,bende oğluma oldukça pahalı bir bakıcı tutuyorum.Şimdi yürü!!"

• +18 fazla içerik vardır. • Nefeslerim erkekliğine düşerken herhangi bir harekette bulunmayıp, sadece dudaklarımı hafifçe değdirdim. Gri eşofmanından belirginleşen büyük organı, dudaklarımla daha fazla büyürken buna tanık ve aynı zamanda sebep olmak çok garipti. İnledi ve kafasını yatağa daha da gömdü. Dudağımı bir sıra halinde gezdirirken yanaklarım adeta alev almıştı. Dişimi hafifçe hassas erkekliğine sürtünce kısık bir küfür edip kafasını kaldırdı ve kolumdan tutup beni yatakta sırt üstü yatırdı. Nefes nefese hali beni baştan çıkarırken dudaklarını dudaklarıma bastırdı. × +Safir Gümüş +Anthony Roosevelt

Bacağının birini kalçama doğru bastırdı gözlerim dolmaya başladı derin derin nefes alışım odanın içinde yankılanıyor ama sesimi çıkaramıyorum kolumdan tutu tanımadığım yabancı dik durmamı sağlayarak kendisine döndürdü beni. Birbirimize yapışmıştık belimden tutarak masaya oturttu. Oldukça güçlü biri bundan artık eminim peki o erkeksi kokusu ben burdayım diyordu elleri hayla belimde duruyordu. Geriye doğru ittirdi iyice masya oturdum eteğim açılmış bacaklarımı ortaya sermişti. ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ INSTAGRAM : agca.niz Tek kurtuluş yolu günbatımına doğru Yok elinden tutan, yardımına koşan Kendinden başka kimseyi düşünmeyen insanlardan Kurtulsak yeter, nere ne farkeder? Ömrü kısa renkli kelebekler gibi, ateşe uçarız belki Yoksun bir umut, bizim olacak Eğer bir gün geri dönmek istersen Çok uzaklara gidememişsen olur Ama ben aniden Kaybolurum, kendimi unuturum Ama alışırım, yine de karışırım Yokluğuna, boşluğuna Umutsuz bir melodrama Kaybolurum, kendimi unuturum Ama alışırım, yine de karışırım Yokluğuna, boşluğuna Umutsuz bir melodrama Gökyüzü nasıl güzel Uçarken görecekler bizi Bizi sarıp sarıp sarıp sarıp sarıp Rüzgara verecekler ikimizi Bu sabahların ardından Eşsiz bir düşüş, bize kalan Eğer o gün beni istememişsen Bunu çok sonra görebilmişsen olur Ama ben aniden Kaybolurum,...

" KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR! " AZİZ DEĞİRMENCİ; Öfkeli Kibirli Zorba. Yaşadığı Şehre Kan Kusturup Küçük Bir Bedende Soluklanıyor. Sevdiği Kadını Zorla Kendinin Yapacak Kadar Bencil, Yaraladığı Yüreği Karşılık Bulamayınca Parçalara Ayıracak Kadar Cani. Gerçek duygular çıplak güzeldir. Sade cümleler giyinir..

Boş,karanlık ve kan kokan sokakta koşuyorum peşimde ise kapşonlu bir yabancı."SEN BANA AİTSİN MİRA"...

+18 İÇERİKLER BARINDIRIR. RAHATSIZ OLACAKLAR VE KÜÇÜKLER OKUMASINLAR " Yalvarırım bırak gideyim." Azer çırpınışlarıma ve söylediklerime kulak asmayıp sinirli ve çatık kaşlarla cam kenarındaki barın yanına gidip barın üstündeki viski şişesini eline aldı. " Ne istiyorsun benden? " Sorularıma bir cevap alabilmek için yakaran gözlerle gözlerine bakıyordum. Şişedeki viskiden büyük bir yudum alarak barın üstüne koydu ve bana doğru yaklaşmaya başladı. O yaklaştıkça bende geriye doğru adım atıyordum. Arkamdaki duvara çarpınca durmak zorunda kaldım. Bir elini başımın yanından duvara yasladı ve diğer eliyle çenemi tutup beni duvarla kendi arasında sıkıştırarak gözlerime baktı. "Seni istiyorum." Sert ve kendinden emin ses tonuyla konuşmasına devam etti. " Sen öldüğünde bile bu evden leşin çıkmayacak Helya." Saplantılı bir mafya kendindenden yaşça küçük masum bir kıza aşık olursa... Azer Karavaris & Helya Manolya Aksoy KANLI VİSAL isimli ilk ve tek kitaptır. Kitap adı ve kapağı tamamen bana aittir. Kitap ismini başka bir hikayede görürseniz benimle iletişime geçmenizi rica ederim. NOT : +18 BÖLÜMLER BULUNMAKTADIR. RAHATSIZ OLACAK OLAN OKUYUCULAR OKUMASINLAR. KİTABIMIN ÇALINMASI VEYA KOPYALANMASI DURUMUNDA HUKUKİ SÜREÇ BAŞLATILACAKTIR.

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

Yetimhanede başlayan dostluk arkadaşlık nefret ve aşk