(Wattys 2018 Uyumsuzlar kategorisi kazananı) Asırlar önce ölümsüzün Dünya'nın kötülere ait olacağına karar vermesiyle başlayan hazırlıklarla ilk adım atıldı. Büyük hazırlığın ilk kurbanı verildi. Masumlar öldürüldü. Yeryüzünde alınacak canlar için eğitilen ruh, kendisine sunulacak bedeni sabırla bekledi. Amacına ulaşacağı gün için... Dünya'yı yandaşlarına hazırlayacağı gün için. Ve kılıç ilk bedeni, ilk kurbanını buldu. "Ezra elçisine kavuştu." Ruhlar farklı bedenlerde birbirlerine karıştığında istedikleri sona kavuşacaklar mıydı? Kim kazanacaktı? Dünya kime kalacaktı? Ölüme mi, yaşama mı?

The Wattys 2018 Şairler Kategorisi Kazananı✓ "Her bir şeyinle sınav içre sınav halindesin, Lâkin en büyük sınavı kendisi iledir insanın, En değerli nesne ise ateşi aşkın peşine düşen de, Hiçliğin kıyısında ki bir aşkı yüklenmek ise derdin, Ve hele ki değilsen aşk hamalı öyle kolay da değildir, Çünkü bunu yüklenecek mana yüklü bir mum gerek, Aşk için yanmak gerek ve de kül olabilmek..." Ahmet ABA Bu kitaptaki tüm yazı ve şiirler bu şiirleri yazdıran güzelin kendisine ait. Ve her ne kadar biz yazıyormuş gibi dursak da bunu bize yazdıran en güzelin kendisine ithaf edilmiştir. Allah'ın izniyle çıktığımız bu yolda yine onun yardımına sığınarak: "Eûzu billâhi mineş şeytânir racîm Bismillâhi Er rahmân Er Rahîm..." © Her Hakkı Saklıdır! Her ne amaçla olursa olsun kullanılması suç teşkil edebilir...

Bir yaz günü su ve toprak elementlerini kullanabildiğini öğrenen Anka yeni okul yılında kendi gibi beyni gelişmiş insanların olduğu Akademeia'da okumaya başlar. Yeni insanlar yeni hayatlar derken gizli öğretmeninin sevgilisinin ölmesi üzerine kendini okulun delisi ile devasa bir maceranın içinde bulur... Devamı ise sadece bir tuş ileride -OKU- Yazar:Ç.T.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.