''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Her insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hayatlarımıza yalan o gün bulaştı. Ya da biz öyle sanıyorduk. Biz kim miyiz? Bizler yabancıyız. Belki biraz da yalancı...

K.A.O.S PROJESI'NİN 2.KİTABIDIR. Bilimkurgu'da #7 ♥⭐♥⭐♥⭐♥ Bu ölüm kalım savaşı başladığında herkes korkuyor, ne yapacaklarını bilmiyorladı. Sadece yaşamayı istiyorlardı. Bunu onlara, Tüm taşıyıcılara veren Irus ve kendi grubu onların güvendiği tek kuruluştu. Fakat öğrenmeleri gereken bir şey vardı: Kimseye güvenme. Onların elinde olan tek şeyi, güçlerini sonsuza dek yok etmelerine yarayan aşıyı bulduklarında korkmaları gereken başka bir şey daha vardı. Artık askerlerin ve avcıların tek planı, onlara engel olan taşıyıcılardan kurtulmaktı. Ve bir sonra ki askeri savunma ve saldırı planlarını ortaya koyacaklardı. Ve artık başları daha büyük ve daha farklı bir beladaydı. Kapak tasarımı :Fjdjeha

#Bilim-Kurgu'da 8 Serinin ilk kitabıdır. K.A.O.S. projesinin tek amacı, daha güçlü, daha dayanıklı ve daha sağlıklı nesiller üretmekti. Kim bilebilirdi ki böylesine iyi niyetli bir projenin herkesin laneti olacağını? Dünya'nın tüm çocukları projeye dahil edildi ve bu mucizevi proje hayata geçirildi. Taa ki beklenmeyen gerçekleşene kadar... Virüs her çocuğun bünyesinde bir zehir etkisi yaratarak onları içten yok etmeye başladı ve acı içinde ölüme terk etti. Virüs çoğu çocuğu öldürmüştü, hayatta kalanları ise değiştirmişti. İşte şimdi her şey daha yeni başlıyordu... Projeyi yürüten herkesi öldürdükten sonra sıra hayatta kalan çocuklardaydı... Peki ya çocuklar buna baş kaldırırsa? Ya karşı çıkarlarsa? İşte her şeyi belirleyecek şey güçlü taraftı. Onların savaşına hoşgeldin. Taşıyıcıların savaşına... Kapak tasarımı :Fjdjeha

@WattpadMysteryTR "Paranormalin Gücünü Kullananlar" okuma listesinde! ▪️ Hayatları farklı yollarda kesişen 6 gencin sıra dışı yılbaşı tatili. ⌛ Bir yıl öncesindeydim. Hayatımın tarif edilmeyecek kadar acı, hatırlamak istemeyecek kadar korkunç günlerindeydim. Gözümün önüne düşen görüntüler her seferinde kanımı donduruyordu ama kendimi düşünmekten bir türlü alıkoyamıyordum. Buna asla alışamayacak; hep, bir şekilde ellerimdeki kanı göreceğimi düşünüyordum. Ben, hayatı bir tatille cehenneme dönen genç bir kızdım. Arkadaşlarını kaybetmiş, bir yıldır haklı bir yas içinde olan mutsuz bir çocuktum. Tek dileğim; beni, acımı yaşayabilmem için rahat bırakmalarıydı. ▪️ Hikaye güncel olarak devam ediyor. ▪️ Hikayenin herhangi bir kısmının kopyalanması halinde gerekli yasal işlemlere başvurulacaktır. Keyifli okumalar!

⭐Serinin 3. kitabıdır.⭐ Sonunda karşı çıkıp, güçlerini birleştiren ve isyan başlatan taşıyıcılar, her şey son bulunca eskisi gibi hayallerini kurdukları özgür hayatı yaşıyorlardı. Ya da onlar öyle sanıyordu. Her şeyin bir anda alt üst olacağını kimse tahmin edemezdi. Güvenin ihanete, düşmanların dosta ve masumların bir canavara dönüştüğü bu yeni Dünya'da hayatta kalmak için tek çareleri ya savaşacak, ya da sonsuza dek saklanacaklardı. Kapak tasarımı :Fjdjeha

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.