Nic wam nie powiem, ale serio polecam wejść🙂

prawie każdy rozdział zawiera cimcirimcim 23.04 wyświetleń 253

Mam na imię Amara. Moje życie, było skomplikowane, ale potem skomplikowało się jeszcze bardziej. Kim jestem? Kimś wyjątkowym, niespotykanym i należącym do podziemnego świata... ****** Druga część nosi nazwę ,,Musimy zaufać". Serdecznie zapraszam, tych, którym spodobała się część pierwsza i zachęcam do przeczytania. ❤ Opowiadanie jest w fazie przeróbek :)

-Jesteś za głupia, aby to zrozumieć.- do oczu zaczęły mi napływać łzy. Jeszcze jakiś czas temu siedziałam zamknięta w jakimś pomieszczeniu, a teraz mam takie ciepłe przywitanie. -Tak, bo powinnam się domyślić o co ci chodzi!- do jego oczu też zaczęły napływać łzy. -Nie rozumiesz!?- nigdy nie widziałam go w takim stanie.- Ja go kocham! Zamarłam.

Ona - Emma ma 16 lat, ma przyjaciółkę, która zawsze ją wspiera, miła, cicha, zwyczajna, dobrze się uczy, właśnie idzie do 1 klasy technikum On - Nick ma 18 lat, szkolny Bad boy i za razem play boy, obiekt westchnień wszystkich dziewczyn, dziewczyny traktuję jak rzecz na jedną noc, jest w 3 klasie technikum Co się stanie gdy się spotkają, a pan bożyszcze nastolatek zacznie się „interesować" nowo poznaną dziewczyną. Czy będą razem? Czy dziewczyna go zmieni? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ * mogą pojawić się przekleństwa Praca bierze udział w konkursie literackim "Splątane Nici" organizowanym przez @glnozyce miejsca w rankingu: #215 miejsce w kategorii romans :) - dziękuje wszystkim #196 miejsce w kategorii romans :) #107 miejsce w kategorii romans :) #49 miejsce w kategorii romans :) #23 miejsce w kategorii romans :) - dziękuje wszystkim #19 miejsce w kategorii romans :) #18 miejsce w kategorii romans :) #1 miejsce w kategorii dla nastolatków 😍 - dziękuje wszystkim 😘

- Kim jesteś? Zapytałam stojącego kilka metrów dalej zakapturzonego mężczyznę. -Kim jesteś i dlaczego mnie śledzisz ? Mężczyzna nie odpowiedział, zamiast tego odwrócił się i zniknął w ciemności.

-I jak się z tym czujesz szmato? -złapał mnie za włosy i rzucił na podłogę -Moi ludzie cię znajdą i zginiesz w cierpieniach... Obiecuję -nie bałam się go, byłam zbyt silna by się bać. -Gdy by nie ta twoja śliczna buźka, dawno byś nie żyła! -Oczy miał zimne jak lód -Chyba się nie zakochałeś gnoju! -Zaśmiałam się mu prosto w twarz Nie odpowiedział... za to przywalił mi pięścią w twarz...

Rok 2053 Wysoko rozwinięte badania genetyczne doprowadziły do powstania wielu odmian ludzi. Rodzice zapragnęli wybierać cechy własnych dzieci, mimo że nie wszystkie te eksperymenty kończyły się sukcesem. Takim nieudanym eksperymentem jest Ida. #1 w Science-Fiction!

Zgrzyt zamka i wszystko stało się jasne. Oto historia zgwałconej dziewczyny - człowieka, który stał się ciałem i wspomnieniem jednego mylnego wyboru. Prosta droga jeszcze nigdy nie wydawała się być tak kręta. Okładkę wykonała @bralliesbae #36 w Opowiadanie - 31. 08. 2017

- Ty.. ty.. - nie skończyłam, zaczęłam jak najszybciej potrafię biec do drzwi. Chciałam uciec, najdalej jak tylko się da. Gdy już trzymałam zimną klamkę w dłoni na drzwiach pojawiła się duża dłoń chłopaka, która z łatwością zablokowała mi wyjście. *** - Luke? - chciałam odwrócić jego uwagę, jednak nic to nie dało. Jego oczy zaczęły prześwitywać delikatnym błękitem. Tak jakby naturalny kolor oczy chłopaka walczył z rubinowym odcieniem czerwieni. Luke złapał za mój nadgarstek i przyciągnął moją dłoń do swojego nosa. Zaciągnął się głęboko zapachem, zaciskając mocno oczy. Gdy je otworzył nie było już śladu po błękicie. Została tylko czerwień. *** Całe jej ciało było w siniakach. Na brzuchu miała ranę po nożu, który leżał teraz obok niej. Na jej lewej piersi była największa rana. Zaczynała się pod obojczykiem, ciągnęła przez pierś i kończyła na żebrach. Jej twarz była cała opuchnięta, przez co ledwo mogła otworzyć oczy. *** Przez chwilę nie ruszała się, jednak po kilku sekundach zaczęła rzucać się po łóżku wrzeszcząc. Nie wiedzieliśmy co mamy zrobić. *** Tęskniłem za tobą, wiesz? - znów nachylił się i pocałował moją szyje. - Ja za tobą wcale. Nie dotykaj mnie! - zaczęłam się jeszcze bardziej szarpać, chciałam gorączkowo się uwolnić. Wiedziałam, że jeżeli czegoś nie wymyślę to nie skończy się to ciekawie. - Zabawimy się trochę, kochana.. *** Nagle wokół dzieci i dziewczyny zaczęło świecić białe, bardzo jasne światło. Na początku świeciło tylko delikatnie. Potem zaczęło coraz bardziej. Musieliśmy zakryć oczy, bo nie dało się patrzeć w tamtą stronę. 🌟🌟🌟🌟🌟 🌟🌟🌟🌟🌟 #3 miejsce kategoria o wampirach- 17.02.2017