öğretmenxöğrenci textingimsi Bilinmeyen: -Cemre, sana çıkan tek yolumu kapatma lütfen. -Sana beslediğim duygularda boğuluyorum. -Garip kısım ise bazen bu durumda mutluluğu buluyorum, canımı yakmıyor. -Beynim utançla beni cezalandırırken o duyguların arasına saklanıyorum. -Lütfen, beni koru.

Soğuğundan titreyebileceğim gözlerine zorla da olsa baktım,yüzünde öyle bir sırıtış belirdi ki ondan altıma işeyebileceğim kadar korktuğumu anladığına emin oldum.

Aşk, denklerin değil dengede tutanların işidir.

"Beni göremiyorsun Derin..." "Ama seni duyabiliyorum Türkü." Onu göremiyor olabilirdim, dünyadaki renkleri göremiyor olabilirdim. Ama o sesinin rengini hayal edebiliyordum. Onu sevebilirdim, ama o beni sevebilir miydi bilmiyordum... #KalbiDengem

Cansu:Bana yardım ettiğin için teşekkür ederim Afrodit Beste:Afrodit mi? Ben mi? Cansu:En az onun kadar güzelsin Eğer bir tanrıça olsaydın kesinlikle o olurdun Belki bir tanrıça değilsin ama Benim için tek Afrodit sensin Onun kadar güzel ve özelsin [22.08.2020-17.05.2021] [Genç kurgu] [Texting-düz yazı]

Hayatım boyunca sevginin, nefretten daha güçlü olduğuna inandım fakat şimdi bu suçu, sevgi için değil nefret için işliyordum. Nefret, sevgiden daha yoğun ve daha karanlıktı. Her şeyi yaptırabiliyordu insana.

hem ifritsin hem de peri lanetin gecelerinde yara

İşi almam uzun sürmedi. Kitapçıyı işleten, Alya Kızıltan isimli genç bir kadındı. Yeni açmış burayı, bir sene olmuş daha. Çalışan aranıyormuş hala da. Üzerime kitapçının adı -Hon'ya- ve logosunun baskısıyla süslü bir tişört verdikten sonra hazırdım hemen çalışmaya. Meryem bana kısaca neyin nerede olduğunu gösterdi. O sırada kapıdan içeri bir kız girdi; kısacık, küt kesilmiş siyah saçları vardı, beyaz tenine yakışan iri kahverengi gözlerinin önünde siyah çerçeveli bir gözlük duruyordu. "Günaydın!" derken üzerindeki baskılı tişörtü fark edince burada çalıştığını anladım. Kahverengi gözleri beni buldu ve gülümsedi. "Yeni mi başladın? Görmedim hiç seni."

Başka biri olmaya o kadar kapılmış ki neye dönüştüğünü kendine söyleyemeyecek kadar korkak, aslında kim olduğunu göremeyecek kadar da körleşmiş.