Yoksulluktan öğrenimine devam edemeyen üniversite öğrencisi Raskolnikov, toplumun yararı için kuralların ve kanunların yok sayılabileceği düşüncesiyle, toplum içinde bir parazit, bir "bit" olarak saydığı tefeci kadını öldürür. Toplumu bir parazitten kurtarmak adına böyle bir olaya cesaret ettiğine kendisini inandırmaya çalışsa da vicdanının rahatsız edici sesinden bir türlü kurtulamaz. Bu cinayet ve kahramanın yaşadığı vicdan azabı çevresinde "suç" ve "ceza" kavramlarının derinlemesine tartışıldığı bu romanda; Raskolnikov'un ikilemleri ve iç çatışmalarından yola çıkarak insanoğlunun toplumsal, ahlaki ve dini değerleri de sorgulanır. Aynı sorgulamayı kendi içerisinde de farkında olmadan yapmaya başlayan okur, Raskolnikov üzerinden yaşamını, düşüncelerini ve sahip olduğu değerleri irdelemeye başlar. Suç ve Ceza Dostoyevski'nin Sibirya'daki cezaevinden döndükten sonra yazdığı, olgunluk döneminin ilk büyük romanıdır. "Suç ve Ceza'yı okuduktan sonra ilk kez yeteneğim hakkında bir kuşku duydum. Ciddi olarak bu işten vazgeçme ihtimali ölçüp tarttım." -Albert Camus- Yazar: Dostoyevski Çevirmen: Mazlum BEYHAN Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları İlk baskı yılı: 2011

Karanlığa mecbur bırakılırsanız , artık karanlıktan korkmaz ona alışırsınız . Biz 6 öğrenci , 6 insan ya da 6 önemsiz kişi ... Her sene geldiğimiz öğrenci yurduna bu sene her şeyden habersiz bir şekilde geldik . Geldik ve her şey bitti . Hayatımız bitti , hayallerimiz bitti , ailemiz ve çevremizle olan bağlantılarımız bile bitti belki de ... Bir şüpheli ölüm ve tutsak altına alınan 6 öğrenci . Biz tutsak bırakıldık ! SESİMİZİ DUYAN VAR MI ?

-"Gençler, bugün biraz sonra okulumuzda deprem tatbikat yapılacak." dedi. * "İki dakika sonra siren çalacak ve herkes bir dakika sırasının altına çök-kapan taktiğini yapacak. Bir dakika dolduktan sonra ben size komut vereceğim ve benim komutumla binayı boşaltacağız." * İki dakika sonra tüm okulda siren sesleri yükseldi. Tiz siren sesleri okulun her yerinde yankılanıyordu. Bütün sınıf sıraların altına çöktü ve beklemeye başladı. Bir dakika sıranın altında bekledikten sonra hoca herkese "Dışarı çıkın." komutunu verdi. Sınıftan hızla çıkmaya başladık. Koridora ulaştığımda tüm okulun binayı terk ettiğini gördüm ama kimse önemsemiyordu. Yavaş yavaş merdivenden inerek bahçeye çıkıyorlardı. Kalabalığın arasından nihayet merdivenlere ulaşabildim, elimden geldiğince hızlı hareket etmeye çalışıyordum. Bir yandan hocaların öğrencilere ne yapmalarını gerektiğini söylerken diğer yandan öğrenciler kendi aralarında konuşuyorlardı. Ortada koca bir ses uğultusu vardı. Merdivenin ortasına geldiğimde başım döner gibi oldu. Hızla merdivenin trabzanından tutundum ama geçmedi. Daha da şiddetlenince etrafa baktım ama herkes telaşa kapılmaya başladı. Üstünde durduğum merdiven sallanmaya başlayınca bunun baş dönmesi olmadığını anladım. Deprem oluyordu... * Bir çatırtı sesi kulaklarıma ulaştı çığlıkların arasından. Ardından bir tane daha ve bir tane daha... Önüme koca bir kaya parçası düşünce son gücümle çığlık atıp geriye doğru çıktım. Tavandan kopan parça bardağı taşıran son damla olmuştu. Kolonlar ve duvarlar çökmeye başlayınca kendimi sona hazırladım. Burada hepimiz ölecektik... Tatbikat gerçek olmuştu...