Gökkuşağı gibisin Bora, diyorum gülerek. Her gün bir başka rengini keşfediyorum. O da omzuna yasladığım başımı kaldırıyor ve elini yanaklarımda gezdiriyor. "Sen de benim güneşimsin diyor ,benim günlerim sende sonra böyle aydınlık geçiyor. Senden öncesi kapkaranlık Güneş, beni bırakırsan yine orda kaybolur giderim... Bende elini tutuyorum yanağından hafifçe öpüyorum "Sana söz, seni hiç bırakmayacağım..." Oysa ki daha bir iki ay önce mecburen sözlenen iki insandık, şimdiyse Bora olmadan bir saniye bile yaşayamam...