Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

"Bugün de çok güzelsin..." "Şuan da güzel miyim sahiden. Ağlamaktan akmış bir makyaj, az önce rezil olmuş bir kız..." "Bugün de çok güzelsin. Yarın da çok güzel olacaksın. Ondan sonraki gün de güzel olacaksın. Ve ondan sonraki gün de... Akan makyajın buna engel olamaz. Sen güzelsin. Sadece tipin değil. Kalbin güzel. Bakışın güzel. Duruşun güzel. Hareketlerin güzel... Her şeyin güzel. Benim için hem çok özel hem çok güzelsin. Bunu unutma olur mu?"

05××××××××:Süt içiyorum yarım yağlı,mutlu muyum bebeğim bu sana bağlı? Atakan:Ne? 05××××××××:İlk soru sen kimsin olmalı. Atakan:Doğru. Atakan:Sen kimsin ?

O, kendi halinde yaşardı. Okuldan eve, evden antrenmanlarına giderdi. Gündüzleri normal biriydi. Sıradandı. Onu kimse merak etmezdi. Ünü için peşinde koşanlar olurdu ama onu gerçekten tanımak isteyen kimse olmazdı. Ben hariç. Ben, gündüzleri arkadaşlarıyla vakit geçirip evine dönen ya da futbolunu oynayan Cefa'yı merak etmiyordum. Ben, geceleri ortaya çıkan Cefa ile tanışmak istiyordum. Beşiktaş sahilde futbolcu olduğunu unuturcasına içtiği biralar, dinlediği Sezen Aksu şarkıları ve acısını sakladığı o sigara dallarını merak ediyordum. Çünkü biliyordum ki, asıl Cefa o'ydu. Kırgınlıkları dağ gibi büyümüş, sevdiği kadının çekip dünyanın öbür ucuna gidişini sindirmeye çalışıyordu aylardır. Dinlediği her şarkıda ona olan sevgisini haykırıyordu sanki cümle aleme ve onu dinleyen tek kişi bendim. Ben, onun Eleysa'sıydım. Beni görmüyordu. Beni duymuyordu. Ama beni okuyordu. Attığım her mesajı, yazdığım her cümleyi okuyordu. Ben, Eleysa. Aylardır her bir şarkıda daha çok ezberlediğim adamın umudu olmak için ona kendimi okutturuyorum. Ben onun ışığı olmak istiyorum. O ailesinden başka kimsenin umursamadığı kalbini huzurla dolduran olmak istiyorum. Gözlerine asla ulaşmayan o güzel gülümsemesinin gözlerine ulaşması için elimden ne gelirse yapmak istiyorum. İstemsizce gözümden düşen bir damla yaşı sildim. Onun gülüşü asla gözlerine dokunmazdı ve ben bilirdim ki, 'gülüşü gözlerine ulaşamayan bazı kırgın adamlar olurdu, evrenin en güzel gülen adamlarıydı onlar.' Duydun mu beni, Cefa? Benim için evrenin en güzel gülen adamısın. Belki bir gün, benim için de gülersin. ☁️☁️☁️ Yarem isimli hikayeden tanıdığımız Cefa Berkan'mızın hikayesidir. İlk defa bu hikayeyi görüyorsanız, Yarem'i okumasanız da olur. Aramıza hoşgeldiniz, peçetelerinizi hazırlayıp hikayemize giriş yapabilirsiniz☁

.

☢️YOĞUN ERGENLİK DÖNEMİNDE YAZILMIŞTIR.☢️ 0531...: Pardon? Bir şey soracaktım da. Kübra: Buyur. 0531...: Kalbinize giden yolu tarif edebilir misiniz? Kübra: Yanlış yazdın herhalde kardeş. 0531...: Kardeş deme, lazım olur :q Kübra: Ne? Kübra: Haaa o zaman şöyle diyeyim Kübra: Düz git, karşına çıkan ilk sağa dön yine düz git sonra yol ikiye ayrılıyor zaten. Oradan da sola dön düz git işte orada Kübra: Karşına bir uçurum çıkacak Kübra: İşte oradan at kendini beni uğraştırma 0531...: Aa çok ayıp 0531...: Hem de müstakbel sevgiline Kübra: Siktir, şerefsiz! --------------- Gözlerimin önünde bir haltlar yedikten sonra, gelip beni sevdiğini söyleyen okulun bir nevi popüler çocuğu Barış, zaten başıma yeterince bela olurken, bir de anonim çıktı başıma. ******************* NOT: Kitap 133 bölümden oluşmaktadır. 10 bölümü özel bölüm iken, kalan 123 bölümde, birkaç yıl önvesine flashback yapılan 12 özel bölüm bulunmaktadır. Bunun dışında, kitap sadece 111 bölümdür. Geri kalanı ise duyurular ve benzeridir. Şunu da demeden geçmeyelim ki, bazı istisnalar dışında bölümlerimiz fazlasıyla kısadır. Zaten uzun bölümler bilmem kaç bölüm sonra olduğu için o zamana kadar kitabın sizi sarma ihtimali yüksektir. 2. Kitabımız da mevcuttur, profilimden ulaşabilirsiniz.