Benim küçük sevgilim, sen bana neler yaptın..

Bir çığlık daha özgürlüğe kavuşmuştu o gece. Duvarla bulanan çığlıklar karanlığa hapsetmişti ikisinide Geri dönüş yoktu bugün. Acı iliklerine kadar sinirken Pişmanlık vurucaktı gün yüzüne. Acı ikisinide yok etmek için emir almışken Toprak iki can daha emrediyordu gökyüzünden.... ...... "Ben istersem nefes alır,ben istersem yaşayabilirsin güzelim, sen diye birşey yok ilya,sen ve sana ait olan herşey bana ait küçüğüm" Acı oydu, acı adamın duygusuzluğuydu,acı daha o doğmadan emanet edilmişti ellerine... "En acı ölüm ruhunun öldürülmesidir" Onunda ruhu ölmüştü ardından bedeni esir olmuş gücünü yitirmişti yavaşça... İLYA SOYKIR; Ateşin küçük kurbanı... Üç ay içerisinde tüm ailesini kaybetmiş,bu koca dünyada Onu acılar içinde ölüme sürükleyen duygusuz bir adamın ellerinde esir olmuştu... ölümü tatmak için çırpınıyordu ilya,her gece gözlerini parçalayan damlalar akmak için emir almışken, ölümü kara kalemle kalın bir kitaba not edilmiş. gerçekleşmeyi bekliyordu sadece... ATEŞ KARAHANLI; Acının, duygusuzluğun, ölümün beden bulmuş haliydi.. O acıdan yaratılmış,intikam ateşiyle büyümüş içindeki acımasızlığa tutunarak gelebilmişti bu yaşına kadar... İçindeki intikam ateşini bu minik bedenden çıkartmak için üstüne acımasızca abanırken,güçsüz çığlıklar duvarlara çarparak isyan edercesine Kaçıcak yer arıyordu. daha fazla direnememişti küçük bedeni... Kaderle iş birliği yapan ölüm emri,küçük kızı bu hayattan silmek için adamın Emirlerine itaat ediyor,onun gölgesine boyun eğiyordu tam anlamıyla... +18 bölümler olucaktır lütfen bunun bilincinde olarak okuyunuz

"Eğer birgün benim sevgimden şüpheye düşersen güzelim, gözlerimin içine bak. Orada asla yalana yer bulamazsın. Çünkü gözler kalbin aynasıdır." Bu sözlerinin ardından bana biraz daha yaklaştı. Siyah irislerini gözlerimden ayırmadan konuşmasını devam ettirdi. "Seni seviyorum Funda. Sen sevsen de sevmesen de seni seviyorum." Elimi tutup sol yanına, hızla atan kalbinin üzerine koydu. "Bu kalp durana kadar hep senin için atacak." Boşta kalan elimle gözlerimden akan yaşları sildim. Fakat bu birliktelik için yalnızca sevmek yeterli miydi? O ve ben biz olabilir miydik bilmiyordum... Funda ve Seçkin. Bir iş toplantısında karşılaşmaları bütün olacakların yalnızca başlangıcı, habercisi olmuştu. Oysa şimdi biri mum biri ateşti. Biri yandıkça diğeri can buluyor, onun tükenişiyle hayatta kalıyordu...

Defne Öztür genç kız olma çağlarında ailesini kaybetmiş amcasının ve yengesinin yanında büyümüş ancak kolay bir büyüme olmamıştı fakat Mert Alparslan Barboros ile yolları çatışana kadar Defne akıllı bir kız ancak bir türlü acılardan kurtulamıyor . Amcası onu sürekli darp edip para isteyen bir amca. birgün defneyi iş çıkışı bilinmedik bir yere götürüyor ve defnenin yaşamadığı en büyük acıyı yaşatıyor defnenin hayatin da çok farklı şeyler olmaya başlıyor karşısına onu kurtarmayı beklediği Kahramanını bekliyor Bu kadar bilgi yeter bence gelin devamını okuyalım 🖤 TEŞEKKÜR EDERİM💕

Gözlerinden ateş çıkıyordu sanki. Elini havaya kaldırdı. "YAPMA!" diye haykırdım. "YETER ARTIK YAPMA ÇOK YORULDUM." "ÇOK YORULDUM..." diye çığlık attım hıçkırıklarımın arasından. Her seven öldürür sevdiğini...🥀🥀

Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum... 😊 Düzeltmemi istediğiniz yerler varsa söyleyin😊

Mafyanın çocuk bakıcısı olacağından habersiz bir kız.... Bakıcıyı ölen annesine benzeten küçük ayazımız.... Ölen eşine benzettiği için onu zorla yanında tutan ayazın yani yakışıklı Mafyamız.... Bakalım Ayşe kabullenecek mi? Yoksa kaçış planları yapacakmı? Yoksa bilmedende olsa kendini aşka mı kaptıracak.....? Bakalım başına neler gelcek.....

KIZIL VE ÇETESİ ADLI İLK KİTAPTIR. "Şimdi burda olsan bana kızardın, neden uyumadın kızılım derdin. Biliyor musun yankı'm?" gözlerimi kaldırıp gökyüzüne baktım."Ben artık karanlıktan korkmuyorum,bütün korkularımı sensizllik ile yendim." burukça gülümsedim. Aynen dediğim gibi olmuştu. Onsuz tamı tamına 3 yıl geçirmiştim. Bu zaman da çok şey değişmişti ama ona olan sevgim de gram değişime olmamıştı, aksine artma vardı. Hala onun öldüğüne inanmıyordum, ama her geçen gün ümittimi yitiriyordum. "Sen ölmedin, kimse bana inanmıyor ama sen ölmedin, sen verdiğin sözleri yemezsin ki.."avuçladığım toprağı biraz daha sıkıp gülümsedim. Beni mutsuz görsün istemiyordum bu yüzden elimden geldikçe gülmeye çalışıyordum. Burnuma gelen toprak kokusu ile kafamı mezarlığa gömüp sessizce akıttım gözyaşlarımı. Kendime verdiğim sözleri tutamıyordum, yankının beni tutmasına ihtiyacım vardı. 'Tüm hakları yankı ve alev'in aşk dolu kalplerinde saklıdır.' Covey by:Venüs desing❤

"bir daha bu sokaktan geçmeyeceksin demedim mi lan"...... genç adam deliye dönmüştü. uyarmasına rağmen bu sokatan geçmişti. sözünü ikilettenlere sabrı yoktu.... genç kız korkudan deli gibi titriyordu nasıl oldu da onu ciddiye almadı. "bu adam bir yumruğla beni yerin yedi kat altına gönderir". ..... diye içinden geçirdi.... Ama pes etmeyecekti...... anne ve babasını kaybettiğinden beri hiç bir şekilde kimseye boyun eymemişti bu yüzden dir ki etrafında iki uc kisiden fazla kimse dolaşmaz ve ayağa kalktı titremesini önlemek için tırnaklarını avucunun içine batırdı bu ona kendisi için bir uyarıydı..... arkası dönük adama yaklaştı ve sesini en yüksek seviyede tutarak " sen bana nerden geçeceğime karışamassın anladın mı ". .... diye bağïrdï sesi boş sokakta yakınladı...., adam çok yavaş hareketlerle arkasına döndü.... kara gözleri resmen kıza sen bittin der gibi bakıyordu... kız farkında olmadan iki adım gerilemişti. adam da kızın üzerine yavaş yavaş adımlarını atıyordu... her adımda kız resmen kalbi yerinde çıkacakmış gibi hisediyordu ve o an gözlerinin önünde siyah bir perde oluştu dengesini kaybedip kaldırıma yığıldı.......,,

Derin:SEN BENİM ABİMSİN Arkasına döndü ve sert soğuk sesiyle konuştu Deniz:Biliyorum Derin:Ne nasıl Deniz:Git artık babanın yanına