Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.

"Abi olmaz anlamıyor musun?" "Mila benim milam benim ömrümün başlangıcı sen abi dediğin için o gözle bana baktığın için öyle dersin ama güzelim ailen sırf seni kan yerine vermemek için bu yolu buldu ." Kız biliyordu o eyer Asrın abisi ile evlenmez ise onu kan yerine karşı aşiret ' in 40 yaşındaki oğullarına vereceklerdi . Asrın abisi bütün herkese karşı çıkıp onun kendinin olduğunu ve herkezden gizli imam nikahları' nın olduğunu söylemişti , onu bir taraftan kurtarmış bitaraftan kendine mahkum etmişti . Adam elleri ile kızın yüzünü kendine yaklaştırıp kafasını boyun girintisine doğru yaklaştırdı derin nefes aldı sonra ise kulağının dibindeki dudaklarını oynattı. "Milam bundan sonra bana abi deme ben kendimi bildim bileli yanmışım en azından bundan böyle küllerime acı." Adam kızın alnından öptü ve sessizce arkasını dönüp gitti. (+18) (Küfür içerir.)

Bir adam vardı. İşinin ehli, tüm ülkesinde saygı gören ve takdir edilen bir adam... Lord Benjamin Drake. Bir kadın vardı. Ülkesinin küçük bir kasabasında ailesi ile yaşayan, huzur dolu bir yuvaya sahip bir kadın. Rosalie Valerie. 1800'lü yıllarda, farklı ülkelerde yaşayıp bambaşka hayatlar süren Hector Benjamin ile Rosalie'yi birleştiren ise büyük bir cinayet olacaktı. Ortada yanmış olan dört ceset ve harap olan bir hayat vardı. İş dünyasında ise kimsenin cesaret edip kandırmaya cesaret bile etmediği bir adam ise ihanete uğramış, dolandırılmıştı. Şimdi ise ortadan kaybolan katiller, cinayetin sebebi ve intikamdı söz konusu olan. Ve devamında yasak olana duyulan tutku, istek, arzu... doğacak bir birliktelik... korkusuz bir kaos... pervasız bir silsile meydana gelecekti...🥀🕯 Bu isimde yazılan başka bir eser yok. Lütfen alıntı çalıntı olmasın. İlk kez böyle bir uyarı yapıyorum çünkü benim için çok önemli bir eser olacak. Hem tarihi, hem romantizm, hem polisiyemsi bir hikaye yazmayı da deneyimlemek istedim. Tarihe aşık bir insanım ve bunu da deneyimlemeye başlamış olmak benim için tarif edilemez bir sevinç. Diğer hikayelerimden de bilineceği üzere, +18 ögeler mevcut. Hikayenin içerisinde küçük sürprizler olacak. İlk bölümde sürprizlerin ne konuda olacağını açıklayacağım. İlk kez farklı türde kurgumu buraya tamamen yansıtmayı hedefledim. Öyle ise, başlayalım...🥀

Kapı açıldığında üzerimde bulunan havlunun panik ile elimden kayarak üzerimden sıyrılıp düşmesi üzerine gözleri vücudumda gezindi. O da benim gibi donup kalmıştı. Karşısında üzerinde hiçbir şey olmadan duran bir kadın vardı. Gözlerinde bulunan şaşkınlığı yok ederek yavaşaca yürümeye başladı. Her adımında gözlerim onun gözlerindeyken onun gözleri de bendeydi. Yapabildiğim sadece yaklaşmasını seyretmekti. Ne eğilip yerden havluyu alabiliyor ne de gözlerimi ondan çekebiliyordum. Tamamen karşıma gelip durduğunda benim gibi onun da yutkunduğunu gördüm. Gözleri artık koyu kahverengi değil siyaha dönmüştü.

Yasaklı Kanat Serisinin 1. Kitabıdır. Bir yarı Melek. Yani Zera. Kendinden nefret eden bir kızken, Kara Kanatlar'ın avı olan bir kızın hikâyesi. Vampir Tarikatından ayrılan asi bir Vampir. En yakın arkadaşından bile saklanmayı başaran bir Cadı. Kendini bambaşka bir dünyada bulan, inanmadığı bir dünyanın başkahramanlarından birine dönüşen Elizya, bir gün bir vampirin ona Zera olduğunu açıklayınca aylardır yaşadığı şeyler cevaplanır. Cevaplanır ama bir o kadar da soru bırakır. O bu soruları cevaplayamadan dönüşüm günü gelip çatmıştır. Eğer dönüşümü tamamlayamazsa sonsuza dek acı çekecek. Dönüşümü tamamlarsa da Kara Kanatlar'ın avı olmamak için hayatı boyunca kaçacak. Sizce bu ikilemden kurtulup kendi tarihini yazar mı? Bütün döngüyü, milyonlarca hayatı, her şeyi değiştirebilir mi? Yoksa asırlardır bu şekilde süren bu döngünün onlarca kurbanlarından biri mi olacak? Bu ikilemde sıkışıp kalacak mı? Büyük bir ihtimalle birincisinin olacağını düşünüyorsunuz. Fakat her zaman söylendiği gibi, hiçbir zaman tam emin olmayın. Kendi tarihini yazmak kolay olmayabilir öyle değil mi? Eğer bu kitabın basit bir kitap olacağını ve masallar gibi alışılan sonlardan biri olacağına inanıyorsanız... Okumayı bırakıp bu kitabı boş verin. Eğer ben riski, farklılığı ve tuhaf sonları severim, bu tam bana göre diyorsanız ve benim gibi diğer insanlardan farklıysanız... Sizi benim ve Elizya'nın dünyasına yolculuğa davet ediyorum. Ön kapağı açıp sayfalarda yolcuk yapın. İyi Yolculuklar... Başlangıç: 05.08.2016 Bitiş: 28.08.2017 WattpadFantasyTR - Fantastik Varlıkların Dünyası Okuma Listesindedir.

(KUMA KİTABI DEĞİLDİR.) 17'imde gelin oldum, gönlü başka bir kadına ait adama. "Bir çiçek olacak olsaydın şayet sardunya olurdun sen, Dilem. Aynı sardunya gibi huzur verensin, mutlu etmek için açarsın dört mevsim. Fedakârsın, şu üstüne güneş bile doğmayan adam için her gün çabaladın. Fakat bu gaddar adam dört mevsim açan seni, ömrü billah solmaya mahkûm etti..." ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 7 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Korkuyla bakışlarını yine o öfkeli bakışlara sahip adama döndürdüğünde bir an yumruların sırayla boğazına dizildiğini hissetti. Ona öyle bir bakıyordu ki sebebini öğrenmek için can atıyordu bir yanı, diğer yanı ise ondan olabildiğince kaçması için çığlık atıyordu. Arabanın kapısını öyle sert attı ki, kapandığı an çıkarttığı sesten ötürü yerinden sıçradı Efsun. Üstüne üstüne yürümeye başladığı an tüm bedenine korkunun salındığını hissetmişti. Ne istiyordu ondan? Korkuyla önce birkaç adım geri atmış ve ardından adamın gerçekten ona doğru geldiğini idrak etmişti. Nefesi bir anda hızlanırken önce ne yapacağını şaşırmıştı. Telaşla başını bir sağa bir sola çevirmiş ve hemen sonrasındaysa elindeki kitaplarıyla çantasını bir köşeye fırlatmıştı. Kitaplar gürültüyle havada dalgalanıp kulağı tırmalayan sayfa seslerinin ardından yere düşerken Efsun var gücüyle o adamdan kaçmaya çalışıyordu. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Ama deli gibi korkuyordu ona zarar vermesinden, incitmesinden. Bu yüzden koşabileceği en hızlı şekilde koşuyordu damarlarında süzülen adrenalinde etkisiyle. Bacakları adeta yanarken var gücüyle koşmuş ve tam köşeyi dönmeye hazırlanırken tüm çabalarına rağmen yakalanmıştı. Daha köşeyi dönemeden onu belinden tutup havaya kaldıran adam saniyeler içerisinde o koca eliyle ağzını kapatmıştı. Çığlıkları dudaklarından dökülememiş ve içinde feryat etmişti. Fakat kimsenin artık ona yardım edemeyeceğini anlamıştı. Adamın güçlü kolları arasında çırpınsa da pek bir işe yaramamıştı. İçinden Allah'a yalvarmak kalmıştı yalnızca, ölmek için... Gözyaşları şiddetle gözlerinden akıp yanaklarını ıslatırken artık geri dönülemez bir yola girdiğini biliyordu. Onu kimse kurtarmayacaktı... ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka

Benim yıllar önce gördüğüm o belli belirsiz çizgiyi dahi bir ihtimal olarak kabul etmediğini gösterircesine bıçağın keskin ucunu gözlerimin içine bakarak kendi avcuna bastırdı ve aşağıya doğru çekti. Oluk oluk akan kan beyaz gömleğine süzülmüş, yüzünde acıyı gösteren tek bir mimik bile oynamamıştı. ''Ne bu kan akmayı durdurdu...'' dedi Ferman'ı tutan elimi bir hışımla çekerek. Avcum ellerinin arasındayken sıcak kanı buz gibi tenimde süzüldü. Ben yıllar önce bitti diye haykırırken o bizim sonumuzun daha gelmediğini belirtircesine o kanlı bıçağı avcumun içine bıraktı. Bu beni öldür demekten başka bir şey değildi. ''Ne de bu can bu bedenden çıktı.'' Dedi düşüncemi doğrulamak ister gibi. Parmaklarımdan süzülen, tenime bulaşmış kanıyla birlikte avcumun içine baktım. Bizim sonumuz yine benim ellerimin arasındaydı fakat bu sefer ima ettiği son çok daha başkaydı. -Hikaye içerisinde yetişkin içerikler bulunmaktadır.

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."