Dehşetle etrafıma bakınırken kapının önüne bir kadın çıkıp ''Sümeyye Özdemir!" diye adımı seslenişiyle bakışlarımı ona yöneltip merakla yanına ilerledim. Küçük, perde gibi kumaşlarla çevrili bir odacığa alınmıştık. Kadın sesli bir şekilde yorulduğunu belli ederek, bitse de gitsek havasında hızlıca konuşmasına başladı. ''Bak Sümeyye, henüz çok gençsin güzelsin. Böyle bir şey yapmaya mecbur değilsin ve durum böyle olduğu gibi eğer başörtünü açmazsan bu üniversitede bulunamazsın.'' Gözlerim sonuna kadar açılmış neler dediğine beynimi inandırmaya çalışıyordum ancak beynim kabul etmemekte ısrarcıydı. Okulumla, başarımla, geleceğimle dinim ne şekilde birbirilerine engel olabilirdi ki? İnanç meseleleri çocuk oyuncağı mıydı? Her ne kadar sinirlerim tepeme çoktan çıkmış olsa bile sessizce cümlelerini sıralamasına müsaade ettim. Dedikleri az öncekilerden çokta farklı anlama gelen cümleler değildi, destekleme amaçlı laf kalabalığıydı. Kadın sonunda konuşmasını tamamladığında, benden hiçbir tepki almamış olmasının şaşkınlığı yüz ifadesinden anlaşılıyordu. Umutla ''Ne dersin?'' diye sorduğunda babam da heyecanla bana bakıyordu. Sanırım babam da en büyük düşmanlarımdan biri olacaktı. Olması gereken ama tahminlerin çok ötesindeki hamlemi sonunda gerçekleştirme vakti gelmişti anlaşılan. Kadının saçlarından tuttuğum gibi elimle doladım ve yere ittirdim. Benim adım Sümeyye. Böyle küçük numaralara kanacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Bundan böyle en büyük düşmanınız benim ve ne olursa olsun davamdan vazgeçmeyeceğim! • ~Cambazlar, Korkaklar ve Hapsolmuşlar adında yayımlanan ilk hikayedir. Spritüel kategorilidir. ~Başörtü Yasağı konusuna değinilen ilk kurgudur. ~Bu hikayem; yazmama sebebiyet veren Merve Özcan'a ve Başörtü Yasağından mağdur olmuş insanlarımıza armağanım

Hayalini kurduğun şey ulaştığında seni mahveder. Her ne kadar canla başla ona ulaşmak için çabalasan da ucu pişmanlıktan öteye götürür, can yakar. Bir yaz gecesi intikam için ruhunu deşer, onca çektiği çilenin karşılığını almak ister. Düşünür, elinde olan tek şey tanımadığı ama sevdiği birini kaybetmekse eğer hiç yoktan ona bunu yapanı cezalandırmak için yüreği ağzında atar. Elinden gelen tek şey bu olacağı için canı delicesine yanarken bu işin peşini kesinlikle bırakmayacağına söz verir. Etrafındaki herkesin taktığı maskeler yavaş yavaş parçalanırken içinde olduğu oyun artık daha da ilginçleşecektir. Kime güveneceği bilemezken karşısına çıkan aşk şarabını tatmak için oldukça kararsızdır, yolun sonunu bile bile direnmeye devam eder. Yeliz'in önünde artık iki yol vardır. Kazanmak ya da ölmek. Tercihini çoktan belli eden Yeliz bu yolun sonuna gitmek için var gücüyle çabalar. Ancak öyle bir yolculuğa çıkmıştır ki nefretle bakacak gözlerin ona döneceğinden ve kelepçelerin bileklerinden önce kalbine saplanacağından habersizdir. "Göz kapalıdır, kalp açık olduğunda; sırt müsaittir, güven duygusu aşılandığında." ❦ Bu hikaye N&N'e ithaf edilmiştir. Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalıntı olayında yasal işlem başlatılacaktır.