16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

(Tamamlandı.) 05****: Benim gibi bir kızın mesajları nasıl fark edilmez? 05****: Çok şey kaçırıyorsun, Cem Atay. 05****: Haberin olsun. 05****: Güzelim, 05****: Resim yeteneğim var, 05****: Allah vergisi dahiliğimden zaten bahsetmiyorum. 05****: Bir de, 05****: Biraz müneccimliğim de var. 05****: Mesela şu an görüyorum, 05****: Sen bana sarılıyorsun, 05****: Çocuklarımız da bana sarılıyor. 05****: Ne bekliyordun, 05****: Sana mı sarılacaklardı? 05****: Ben doğurdum onları. Papatya'nın Çağrı'sı kitabındaki Cem Atay'ın hikayesidir. Çiçekli Aşklar serisinin ikinci kitabıdır. Serideki bütün kitaplardan bağımsız okunabilir. Eminim hepiniz biliyorsunuzdur ama yine de söylemek istiyorum, bu kitapta yaşananlar ve kitaptaki karakterler tamamen hayal ürünü. Karakterlerin yerine koyduğum fotoğraflar da aklımda canlandırdığın görüntülere benzeyen ve kitaptaki hiçbir karakterle bir bağı olmayan insanlar, çoğu ünlüler zaten, eminim biliyorsunuzdur. Üzerine basarak söylüyorum, olay akışıyla vs. hiçbir alakaları yok. Sadece aklınızda karakterler daha iyi canlanabilsin diye koyduğum temsili fotoğraflar.

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

#1 kurtadam 21.04.2020 #1 vampir 29.01.20 #3 macera 21.05.21 Annesinin ve babasının ayrılması üzerine Laura ne kadar babasına düşkün olsa da annesinin yanında kalmaya mecburdur.Annesinin başka bir adamla evlenmesi ve kendisini artık umursamamaya başlaması Laura'nın öfkesini taşıran son damladır. Laura babasının yaşadığı kasabaya taşınır. Nepenthe kasabasi Laura'ya yeni şeyler kazandırırken bir saldırıda en değer verdiği kişiyi kaybeder.Laura intikam almak için savaşacak ve kimsenin kendi duygularına hükmetmesine izin vermeyecektir. Bu bir aşk hikayesi olsa da Bu Laura için bir Intikam, güc ve hüzün hikayesi. ~~~ -Sizinkiler Kırmızı ve ya sarıyken benimkiler niye Gri parlıyor diye sordu kız onun sorusunu şöyle cevapladı genç adam -Çünkü sen 2 tür tarafından ısırıldin Laura bundan sonra hic bir sey eskisi gibi olmayacak tıpkı senin duyguların gibi... ~~~~~~ -Sadece aşkını istedim.Güçlerini değil! O hiç ummadığı birine aşık olmuştu... Ilk bölümler acemilikten kötü olabilir ama devamı güzel Arkadaşlar gifler de koydum hikaye için benim kitabımı da okumak isterseniz tereddüt etmeyin

''16 yaşında bir kıza aşık olamam,üstelik bir İngiliz" dedi genç adam sinirle etrafta dolanırken. ''Bu zamana kadar çektirdiklerinin cezası belki de bu'' dedi Monroe dalgaya vurarak. ''Ya bir akıl ver ya da odayı terk et" ''Zaten Glasgow'a gideceksin,sen dönene kadar kız büyümüş olur.Yaş sorunu da ortadan kalkar,döndüğünde de hala seviyor olursan ne yapacağına karar verirsin" Percy bu fikri derinlemesine düşünmeye başlarken Monroe onu yalnız bıraktı. Korkusuz Percy Evans,çok daha deneyimli kadınlar birlikte olmuş klan reisi,kendinden yaşça epey küçük bu kızdan hoşlanmayı kendine yediremiyordu. 16 yaşındaki bu kızı büyüdüğünde dönmek üzere bırakırken,bıraktığı gibi bulamayacağını tahmin edemedi.

🌟10.06.2018'de yayınlanmaya başlanmıştır.🌟 "11/D" olan konuyu "12/D" olarak değiştirdiniz. +0545: O grubun adını değiştiren Dila mı? Gözlerime inanamıyorum. +0543: Aynen kanka Dila. Gruba ilk defa girdi herhalde vkscmöncksö Su: Ya bana görüldü atıyordu. Onu bırakın da 12 olduk yaaa. Siz: Merhaba sevgili 11/D pardon 12/D grubu. Hepinize buradan bir konuşma yapacağım. Koca bir yılı sizin gibi kafayı sıyırmış insanlar ile geçirdiğim için gerçekten kötü hissediyorum. Tanrı'ya hangi günahım yüzünden bu sınıfa geldiğimi de binlerce kere sormuş olabilirim. Sizden nefret ediyorum. Umarım bir daha görüşmeyiz. Siz hariç canım kankalarım Simge ve Deniz. Ben sınıf değiştiriyorum. Hepinize kötü günler. *** +0532: Bugün baya atarlı olduğunu duydum. +0532: Ben de durur muyum? Şansımı denemek için mesaj attım. +0532: Bana da atarlanır mısın, yıldız tozu? *** Anonim ve nefret edilen bir kızın biraz komik, biraz hüzünlü ve çokça paranoyaklı hikayesi. *** 28.07.2018 Texting'de 2. sıradayız ☄👑 23.08.2018 Genç Kurgu'da 2. sı☄ 30.08.2018 Genç Kurgu'da 1.yiz ❤🌙 23.09.2018 Genç Kurgu da 1.yiz (yeniden 💚) 25.08.2020 Kısa Hikaye'de 1. sıradayız 💗

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Bahsedildiği kadar güzel mi?" dedi Galler prensi Duncan,evleneceği kadın hakkında en ufak bir bilgiye muhtaç durumdayken. "Merhum kraliçeden çok daha güzel olduğu söyleniyor,halkın ona "yalnız prenses" ismini taktığını duydum" "Evlilik hakkında ne düşündüğünü merak ediyorum" dedi derin bir nefes vererek. "Bir şey düşünmesine izin verildiğini sanmıyorum,barış anlaşması lordlarla yapıldı prensesle değil" "Umarım uysal bir kadındır,yoksa bir ömür zehir olacak" "İngiliz kadınlarını bilirsin dostum, itaatkardırlar" Duncan arkadaşını başıyla onaylamakla yetindi. Öte yandan İngiltere Sarayında yer yerinden oynuyordu.Hayatını İskoç nefretiyle geçirmiş olan genç prenses lordlarının habersice yaptığı anlaşmaya lanetler okuyordu. Kesin olan bir şey varsa Kraliçe Violet'in savaşı yeni başlıyordu ve sarayının içine kendi adamlarının kendi elleriyle bir casus soktuklarını düşünüyordu. Violet savaşırken yoluna kimsenin çıkmasına izin vermeyecekti. Bu hükümdar bir kadının mutluluğu bulma hikayesidir ama mutluluk anlayışınız bu hikayeyle biraz değişebilir...