Rozdziałów jest dużo ale nie są jakoś szczególnie długie. Chłodny, arogancki i skryty - taki właśnie był. Zbyt późno zorientował się, że już dawno go przejrzała, a dusze miała czarniejszą niż nocne niebo. Ten moment, kiedy twój największy koszmar staje się najbardziej pożądanym marzeniem. Alexandra nie wiedziała, że istnieje ktoś równie irytujący co czarujący, a Riddle tym czasem nie miał zielonego pojęcia o tym, że pozna kogoś kto przejrzy go bardziej niż ktokolwiek inny. Bo ludzie mają tendencje do wybierania właśnie tego co dla nich najgorsze. *Opowiadanie zgodne z kanonem J.K. Rowling*

Danielle Addington, urocza siedemnastolatka z Ravenclawu. Nie wyróżnia się z tłumu prawie niczym, ale zawsze znajdzie się to „ale". Dan, mimo przynależności do domu, jak się powszechnie uważa, najmądrzejszych uczniów jest nieuleczalną marzycielką i ofiarą losu. Idąc z głową w chmurach, często potyka się o własne nogi lub schody, a jej książki nie raz lądowali rozsypane na ziemi. Los jednak sprawi, że podczas ucieczki od rzeczywistości na wieżę Astronomiczną skrzyżuje swoją drogę z Tomem Riddlem, prefektem naczelnym Slytherin'u oraz uczniem owianym aurą grozy nie mówiąc o ścianie tajemnic. Tom jest pewny, że jego urok osobisty nie zawiedzie i przeciągnie dziewczynę na swoją stronę, dołączając ją do śmierciożerców. © 2017, all rights reserved to Arctus

[BRAK KONTYNUACJI} "You're giving up, I'm tired The tug of War that we're playing I'm not giving up in truing to tell you" "Grip your hands tired of what's your worth Watch yourself beg hanging on to Earth Love, War, Pain, Life everything's the same to me" © xxtessxx143™ 2018/2019/2020 [ niektóre wydarzenia mogą być zmienione na potrzeby książki ] [ wszystkie błędy zostaną poprawione, gdy tylko książka zostanie zakończona ] [ okładkę wykonała @helpfulkatherine ]

Nie jesteś bezużyteczna. Jesteś jego Madelyn. Nie jego bronią, ale jego diamentem. ''Zegar wybił jedenastą, gdy Tom wyszedł na balkon, aby zaczerpnąć świeżego powietrza. Czuł podirytowanie, aż mocniej ścisnął szklankę ze złotym płynem, klnąc pod nosem. Madelyn spóźniała się często, ale tylko o kilka nikłych minut, a teraz minęły już dwie godziny. Nie rozumiał uczucia, które mu towarzyszyło. Nie wiedział, że martwił się o to co dzieję się z nią. Nie wierzył, że cokolwiek mogłoby się jej stać. Nie sądził też, że się obraziła, bowiem już wcześniej miała do tego mnóstwo powodów. Nie mogła również zapomnieć. Czy Madelyn zaczęła go obchodzić?'' Uniwersum H.P. należy do J.K. Rowling.