intikamıyla buz tutmuş bir cehennemi, masumiyeti ile yıkan bir sevda Damlası masalı. Oğuz yaraları kanayan bir kadını kandırdığında kendi kurtuluşu için, Afran pişmanlıkla kavrulacağı yaraları kendi eliyle açtı yüreğine. Ve Damla yerle bir etti buz tutan yürekleri

En karalık anımı aydınlatan o iken, nasıl karanlığım oldu bilmiyorum. Çok sevdim ben Yiğit'i çocuk kalbimle. Hem de her şeyi uğruna feda edecek kadar çok. Kapkaranlık bir kış akşamı, yer yüzüne düşen her kar tanesi onu kalbime getirmişti haberim bile olmadan. Uğraştığım iğrençliklerin içinde, tertemiz bir nefes sanıp içime onu her çekişim de aslında ölüm fermanımı yazdığımı bile bile kabullendim Yiğit'i. İlk defa aşık olmuştum ve korksam da yaşamak istedim bu aşkı, yaşadım da. Hayatımın zul günlerinden önceki en mutlu olduğum zamanlarımın tek efendisiydi o. Ölüm girmeseydi aramıza belki ömrümün de tek efendisi olurdu, tıpkı benim de onun ömrü olacağım gibi... *** Gümüş; ömrüm, varlığım, her şeyim. O çocuk gözlerinde var olan aşk 'Yiğit Mirza' diye her bağırışında kanım damarlarıma dar gelirdi. Yokluğumun, çocukluğumun en değerlisi oydu. Bilirim onun da en değerlisi ben. Onu ilk gördüğüm an, gözümden akan bir damla yaşın hakkını çok iyi vermişti hayat. Önce bir umutla bize verdiği aşkı, sonra söke söke elimizden aldı. Çocuk olmayı birbirimizin ellerinde öğrendik oysa. Sonra genç olduk dudaklarımızda süt değil, içki kokusu varken. Şimdi ise benim beynimde her an ölümü tetikleyecek olan hayaller, kırık kalbim de sancılar var. Gümüşümün teninde ise lanetlenmiş insanların izi. Hayat, lanetli geçmişi olan biri olarak yeniden verse bana deli fırtınamı, gümüş gözlü küçük kadınımı. Bu kez saklarım onu, o kara günler mevsiminden, hiç kışı bildirmem her dem yaz olurdu hayatımız...

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

WATTYS 2017 KAZANANI✓✓ "Nefrete KURBAN Edilmiş Bir Aşk, Sizce Galip Gelebilir Mi?" Bir tarafta Toprak'a doğrultulmuş bir silah diğer tarafta ise Rüzgar ile evlenmek.... Bu nasıl bir ikilem. Bu nasıl bir çaresizlik. Korkuyorum , hem de çok fazla. Bir seçim yapmam gerekiyor ama biri diğerinden daha hafif değil. Biliyorum hangisini seçersem seçeyim yine yanacak olan benim. Biliyorum bu hikayenin tek kurbanı benim. Deniz bir karar vermek zorundaydı ve bunu acilen yapmalıydı.. Abisi Toprak için kendi hayallerinden kendi hayatından vazgeçebilecek miydi? Ne kadar korkarsa korksun fedakarlık sırası artık kendindeydi ve Deniz şeytanın inine bile bile girecekti... İntikam, nefret, gözyaşı ve bunlar altında ezilen bir AŞK... Her duyguyu iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir hikaye... "Acı" ya karşı dayanıklı değilseniz eğer bir sonraki sayfayı çevirmek sizin için kolay olmayacak ama yine de her sayfada "Umut" arayacaksınız....

Ada, 18'ine gireceği gün anne ve babasının ölümüyle sarsılır. Ailesinin ölümü üzerine hayatta kalan tek akrabası olan amcası, onu İstanbul'a götürür. Ada, artık hiç bilmediği yeni bir şehirdedir ve yapayalnızdır. Onu karanlığın pençesinden kurtaran biriyle tanıştığında ise tüm hayatı değişecektir. Kiminle mi? Mert Arıcan Nam-ı diğer KURALSIZ... © TÜM HAKLARI SAKLIDIR ©

"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

test çubuğunu korkuyla bakıyordum yaptığım bi hataydı ve bunun bedelini ödemek istemiyorum 18 yaşındayım ve hamile olamam olmamalıyım gözlerim test çubuğuyla buluştu çift çizgi o an gözlerimin karardığını hissediyorum kafamın yastıkla bütünleştiğini hissettim sonrası karanlık..... 🕛🕧🕜🕑🕝🕒🕡🕞🕟🕔🕠🕕🕡🕖🕢🕗🕣🕘🕤🕙. SİZ"siz olun yaptığınız ,şeylerin arkasında durun yoksa her geçen gün aleyhimize işler bir saat gibi takılır kalırsanız .... İntikam bir başarıdır yeter ki ,doğru yerde ve doğru zamanı seçmelisiniz ✂

Hayata dair büyük umutları olan, en büyük hayali üniversite okuyup meslek edinmek ayaklarının üzerine sağlam basmak olan, Karadeniz kadar hırçın, dik başlı ve inatçı, güzeller güzeli çimen gözlü, henüz 19 yaşında bir genç kız, Elif... Daha küçücükken yüreğine ektiği aşk tohumunu yıllar geçtikçe büyütüp adını da Elif koyan, yüreği lal olmuş da Elif diye tutuşan, herkesin gördüğü ama bir Elif'in göremediği, 24 yaşında yakışıklı bir delikanlı, Barış... Barış ne kadar sevdiyse Elif o kadar nefret etti! Barış ne kadar beklediyse Elif o kadar sırtını döndü! O kendini bildi bileli hep Elif'i sevdi, Elif diye yandı. Peki Elif ve Barış anlaşmalı evlilik yapıp aynı evi paylaşmak zorunda kalırsa neler olur dersiniz? Barış Elif'e sevilmeyi sonuna kadar tattırmışken; sevmeyi de öğretebilir mi? Onun duvarlarını yıkmayı başarır mı ya da pes edip kendisi mi yıkılmaz duvarlar örer onunla arasına. Ne dersiniz; Elif'in nefretinden büyük bir aşk doğar mı ? Not:Wattpad'de bu isimle yazılan ilk hikayedir. Başlangıç tarihi : 19.02.2019 Kapak tasarımı @bsudeee 🌸 #1 romantizm (21.09.19) 🙏🏻😍 #1 elif (28.09.19) 🙏🏻😍 #1 barış , #1murat , #1 nese (30.09.19) 🙏🏻😍 #1 atalay (16.12.19) 🙏🏻😍 #1 tuana (24.06.20) 🙏🏻😍 #1 umut (19.07.20) 🙏🏻😍

01.06.17* Romantizm #36 * Aşk, edep ile güzeldir... ***** Uzun yıllardır sürüp giden bir arkadaşlık. Bu arkadaşlığın içinde büyüyen masum bir sevda kuşu ve bu sevda kuşunu yüreğine konduramayan bir adam... **** -Hani beni çok seviyordun ne o pes mi ettin yoksa? dedi genç adam yüzündeki alaylı gülümsemeyle. ancak duyacaklarından dolayı içinde oluşan endişe onu tedirgin ediyordu. Genç kız, adamın yüzündeki ifadeyle hayal kırıklığına uğrasa da belli etmedi. O da karşısındaki ukala tavırlı adama gülümseyerek kalbinden geçenleri dile getirdi; -Ben.. Seni sevmekten değil, sana bunu söylemekten vazgeçtim. Bunu söylediğinde adamın yüzünde oluşan şaşkın ifadeyle gülümsedi. Sonrasında arkasını dönüp yürümeye başladığı anda ise gözünden bir damla yaş süzüldü. 'Yapacak bir şey yok' diye geçirdi içinden. Yüreği onu seçmişti bir kere, bu sevgiyi hak etsin ya da etmesin... ****

Feride..