Kayıp Şehir... Teklif , karar ve sonuçları... Anılan ve Yaratılmış... Elimizde kalan sadece bu isimler. Ariçem'e dair bize kalan son şeyler. 317 gün oldu. Atlantis'e adım atalı tamı tamına 317 gün. Dünya'nın ve ait olduğunuz kainatın sonunu getirebilecek bir karar aldığınızı düşünün. Ve sonuçlarını öğrenmeden geçirdiğiniz 317 günü... Jason'ın ölümünü düşündüğüm 317 günü... Gözyaşları ve zamanın acıyı dindirdiği yaşanılanları unutturduğu söylenir. Peri masalları için belki evet. Ama bazı acılar ruhunuzun bir parçası haline gelir ve siz nereye giderseniz gidin sizi takip ederler. Sizdendir artık çünkü. Size aittir.

Elementlerin tarihi. Ariçem soyu ve çember. Logan'ın bağlılığı ve mutluluğu. Noah'un eğlenceli hali ve sadakati. Ava'nın neşesi ve dostluğu. Jackson'ın profesyonelliği ve şefkati. Jason'ın sahiplenmesi ve aşkı. Alison'ın gücü ve acemiliği. Walter'ın karanlığı ve planları. Ailesi dahil tüm hayatı alt üst olan Alison'ın sahip olduğu büyük güçlere ve Ariçem tarihini korumak için çemberi yönetmesine tanık olacaksınız. Jason'a olan aşkı , ailesine olan özlemi , sahip olduğu güçlerin sorumluluğu... Alison ve Ariçem'i büyük bir savaş beklemekte...

3 yıl. Jason gideli tam 3 yıl oldu. Ares ve Eldoris'in öldürülmesinin üzerinden 3yıl geçti. Artık Jason'ın ismini kullanmıyorum. Kimse kullanmıyor. Sesini , kokusunu hatırlayamıyorum. Sadece bazen laciverte dönen gözlerini hatırlıyorum. Ve benden ayrılışını. Beni bırakıp gidişini çok iyi hatırlıyorum. İlk gün ki gibi. 3 yıl önceki gibi.

-Viskilerin İçindeki Gökyüzü- İşlemediği günahların sahte sahibi, Ne kimseye tutunabiliyorsun, Ne de hayata gözlerini yumabiliyorsun. Kimsin sen sigarasına bulanmış yalnız adam? Ruhunun intiharını bekleyen bir ölü mü? Cennette yanması gereken cehennem mi? Ruhu ölülerle dans eden küçük kız, Ne ayaklarının üstüne kalkabiliyorsun, Ne de hayata gözlerini yumabiliyorsun. Kimsin sen kehribarı solmuş Aurora? Azraili kendi oyununda yenmeye çalışan bir korkak mı? Yoksa cehennemde olmaması gereken bir günahsız mı? UYARI: Bu hikaye belirli kitleleri tetikleyebilecek ögelere sahiptir.

Veda Caddesi'nin devamıdır.

"Annem... Annem defalarca yalvarmıştı." dediği sırada sanki o güne gitmişcesine gözleri dalmıştı. Anımsadığı hatıralar canını öylesine yakıyordu ki. Öfke ve nefret dolu bakışlarını tekrar ayakta duran genç adama yönelterek konuştu. "KONUŞ DEDİM SANA! KONUŞ! NEDEN YAPTIN! NEDEN AÇTIN O KAPIYI! NEDEN ÖLDÜRDÜN TÜM AİLEMİ! NEDEN KENDİNDE GEBERMEDİN O GÜN!" dedi adeta haykırarak. Kendisine ısrarla cevap vermeyen adama daha da yaklaştı. "Seni ellerimle öldüreceğim. Sen o gün hiç kimseye acımadın. Ben de... Ben de sana acımayacağım! " Yerden doğrularak zorlukla kalkmaya çalıştı. Gözleri genç adamın belindeki silaha odaklanmıştı. Yiğit ne yapmaya çalıştığını anlamış olsa da engel olmadı. Belinden hızla çekilen silah şimdi genç kadının narin parmakları arasındaydı. Elleri titriyordu korkudan mı yoksa adama olan öfkesinden mi bilmiyordu. Nemli gözleri grimsi gözlerle buluştuğunda elindeki silahı yavaşça doğrulttu. Namlu şimdi tam Yiğit' i hedef almıştı. Eğer isteseydi o silahı elinden alabilirdi ama istemedi. Hayatını mahvetmekle kalmayıp daha da beter bir hale getirmişti. İçindeki nefret bir nebze olsa soğuyacaksa onu durdurmayacaktı. "Bana iki can borcun var! Bana tam tamına iki can borcun var! Birini kızımıza sayıyorum diğerini ise sen ödeyeceksin!" dedi ve tetiğe bastı. Küçük bir çocukken yapılan tek bir hata peşine milyonlarca pişmanlığı takıp adım adım geliyordu, genç adamın üzerine. DEMREN- Okun ucuna geçirilen sivri demir parçası. Hiç olmadığı kadar hızlıydı. Yayından çıktığı an saplanacağı bedenin hayatını değiştireceğinden habersizdi belki de.

Ankara'nın kalabalığında başlayıp, Arap diyarının ıssız çöllerine mahkûm, deli bir sevda. İki kor yürek ve büyük bir acı. Dili ile değil ahireti ile seven bir adam, tutsaklığın da aşkı bulan güzel, mahzun bir peri. Kandırılarak, hükmü-aşka mahkum edilen Yıldız ve istediğini almak için her yol mubahtır diyen sultan Malik Bin Esved. Adamın çektiği acıya tanık olurken uslanışını görecek. Kadının, kumdan kelepçelerle kapana kısılan çırpınışlarında kurtuluşunu dileyeceksiniz... Dudaklar birbirine kilitlendiğinde ikisinin de aklında ki tek beden tek ruh olmaktı. Sırları, korkuları ve gelecek pişmanlıkları kalın siyah kumaşların gerisinde bırakıp kapattılar perdelerini. Şimdi aşk zamanıydı şimdi ellerin, dillerin, gözlerin zamanıydı. Birbirlerine yaklaştıkça ırak geliyordu milimler bedenlerine ve daha da sokuluyorlardı birbirlerinin tenlerine... MALİK KAPIDA BEKLERKEN CEHENNEMDEN KAÇIŞ YOKTUR!!!