Geçmişindeki acıların külünden doğmuş zeki bir dolandırıcı; siyah kelebek. Yaşamadığı için ölmeyi bile beceremeyen hayata küskün bir kız; sudan korkan balık. Tanrının birbirlerinde çare bulmaları için bir araya getirdiği iki kişi. Peki ya bir gün ömrü olan bir kelebek yarına aşık olursa ne olacak? "Yürüyemiyorsan uçarsın dedi "Ölüme Fısıldayan Adam", ben de O'na uçtum..."

Giray: Peki anon hanım söyle bakalım kimsin Anonim: Sevgilin ?

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

(ASKIDA) Ölüme bu kadar yakınken, ölümün ete kemiğe bürünmüş haline aşık olmak ancak bir vampir hikayesine özgü olmalıydı. Aşk, bu kadar güzelken bu kadar ölümcül olmamalıydı.

Her insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hayatlarımıza yalan o gün bulaştı. Ya da biz öyle sanıyorduk. Biz kim miyiz? Bizler yabancıyız. Belki biraz da yalancı...

Lise üçüncü sınıf öğrencisi Ece, yeni hayatının ve yeni okulunun ilk gününde Emre ile tanışır. Üstelik Ece'nin ailesi de akılalmaz bir şekilde Ece'de şüphe yaratmaya başlar. Bu şüphe ile bir cevap arayışına giren Ece, ailesine ait eski bir defteri bulup okumasıyla hayatı altüst olur. Ailesinin Ece'ye yaptığı lanet bozulur ve melez olduğunu öğrenir. Hem cadı hem de vampir olan Ece, Emre'nin de vampir olduğunu öğrenmesiyle Emre'den dersler almaya başlar. Yeni maceralara yelken açan Emre ve Ece, yeni arkadaşlar da edinip, peşi sırası bitmeyen belalardan da uzak duramazlar. Ve aşk tüm engellere rağmen yine de kazanır...

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Benden saklanan sırlar ile büyüdüm. Ama en sonunda öğrendiğimde hem bu kadar sevinip hem de bu kadar düşmanım olduğu için üzülmüştüm. Sıradan bir insanken kendimi bile tanıyamayacağım bir hal almıştım. Ben artık güçlüydüm. Güçlü bir efsaneydim. ~ İlk yayım: 04.03.2017 Kurt adam içinde #8 26/09/2017 Kurt adam içinde #6 10/10/2017 Kurt adam içinde #2 19/10/2017 Kurt adam içinde #1 16/11/2017 Kapak tasarımı için @Eylulcok1906 ya teşekkür ederim. ❤️🍫 İlk Efsanevi Melez adlı kitaptır..

Sapık: Kıvırcık buklelerini seviyorum. Sapık: Senin aksine gerçekten saçlarını seviyorum. Sapık: Elaya çalan gözlerini. Sapık: Kaşının kenarındaki küçük beni. Sapık: Gülünce kısılan gözlerini. Sapık: Herkes senin okulda ki halini seviyor. Sapık: Ama ben öyle değilim Şafak, yeni uyandığın zaman ki halini ve o çatallaşmış sesini duymak isterdim. Sapık: Dağınık saçlarında ellerimi gezdirmek. Sapık: Gülüşünü kimse görmesin diye elimle ağzını kapatmak isterdim. Sapık: Manzaram diyorum sen olsan. Sapık: Ne sigara içerdim be!