Şirketinde staj yapan gencecik toy bir kızdı o. Murat ona tutulamazdı, tutulmamalıydı. Ama elinde değildi bu kıza öyle bir tutuldu ki ona kendisinin olmaktan başka bir yol bırakmadı. Genç kız ise hayatına hükmetmeye çalışan bu adama öfkeliydi. Halbuki en başında ne kadar da farklıydı her şey. Nerden bilebilirdi ki bu adamın kendisine olan düşkünlüğünü. Şimdi ise yanında olmaya zorlandığı bu adamın tutkusuyla, sevgisiyle baş etmeye çalışıyordu. Peki ya kendi duygularıyla da baş edebilecek miydi?

Ben Sevinç Mahallesi'nin Serçe'si. Bendeniz Asya Damla Kurtulmuş! Evde kalmış 29 yaşında bir abi ve yanlışlıkla olduğuna emin olduğum 18 yaşında bir erkek kardeşle yaşam mücadelesi veriyorum. Kimsenin hayatı mükemmel değildir. Benimki de değildi tabii. Mesela çoğu sabah karga kahvaltısını yapmadan okulda olmam ve bu işkencenin saatlerce sürmesi... En büyük problemim alamadığım uykumken hayatım bir anda tepetaklak oldu. Iyi ki de oldu. !!!DIKKAT!!! Okumaya başlamadan önce lütfen etrafı kolaçan edin. Yanınızda karşı cins olmadığına da emin olun olur mu? Sevinç Mahallesinin menopoza girmiş dedikoducu teyzelerine yakalanmak istemezsiniz! !Önemli bilgi! Yaşlı bir kadından daha tehlikeli olan tek şey menopoza girmiş yaşlı bir kadındır! Hadi o zaman kaçtım ben! *************** Tüm hakları annemin misafir odasında saklıdır!

"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel olarak usulca geldiğim yoldan geri döndüm. Yanlarından birkaç metre uzaklaşmışken bir silah sesi duydum. Bağırmamak için kendimi tutarak korku dolu gözlerimi adamlara çevirdim. Az önce ölüm emri verilen adam başından akan kanla yerde cansız bir şekilde yatıyordu. Diğerleri de başında hâlâ bir şeyler konuşmaya devam ediyorlardı. Yerdeki ölü adama bakıp kaldım. Hiç acımadan, bir saniye bile düşünmeden öldürmüşlerdi adamı. "Sen de kimsin?" Birinin beni fark etmesiyle hepsi bir anda bana döndü ama ben sadece az önce ölüm emrini veren adamın soğuk gözlerine baktım. "Ben şey..." Sustum. Söyleyecek bir şey bulamadım. Karanlıktan dolayı yüzlerini net olarak göremedim. "Sen ne?" dedi, bana doğru bir adım attı. Eş zamanlı olarak geri gittim. Bir saniye olsun bakışlarını benden çekmezken yutkundum. "Ben hiçbir şey görmedim." Tek kaşı kalktı. "Bizi mi izliyordun?" Korkuyla birkaç adım daha geri gittim. "Öyle bir amacım yoktu." Yine bana doğru bir adım attı. Korkudan tüm bedenim titremeye başladı. "Ne amacın vardı?" Cevap vermek istedim ama söyleyecek bir şey bulamadım. Tek istediğim şey şu an buradan kaçıp gitmek. Gözlerim adamın elindeki silaha kaydı. Bu daha çok korkmama neden olurken daha fazla durmanın bana bir faydası olmayacağına kanaat getirdim ve koşarak yanlarından uzaklaştım. "Yakalayın şunu!" Arkamdan bağırdı. Bunu duymak daha hırslı bir şekilde koşmama neden oldu. Resmen başımdaki bela birken iki olmuştu. Koskoca ormanda bir mafyadan kaçarken bir başkasının kucağına düşmüştüm.

İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler. Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarken, ertesi sabah Hakan'ın mahalleden gidişi bu yıkımın tuzu biberi olur. Ergenliğinin büyük bir kısmını Hakan'ın gidişi ile oluşan büyük boşluğu doldurmaya çalışarak geçiren İpek Deniz uzun uğraşlar sonucunda ilk aşkıyla birlikte o boşluğuda unutur ve ergenlikten kurtulur. Ergenliğinin aksine gençliğini oldukça sakin, ağır başlı ve düzenli geçiren İpek Deniz'in aklına bile gelmeyen Hakan birden mahallenin başında yeniden beliriverir. 7 yıl sonra, ilk aşkını karşısında gören İpek Deniz büyük bir bilinmezin içine düşünce, tek çıkışın Hakan'dan köşe bucak kaçmak olduğuna karar verir. Kendini yeniden istenmediği sularda yüzerken bulmamak için iç dünyası ile savaşa giren İpek Deniz, bu sefer bu savaşta yanlız değildir. Çünkü yıllar sonra İpek Deniz'i karşısında gören Hakan'ın da kimsenin görmediği sokaklarda, birden beliriveren duyguları ile vermesi gereken savaşlar vardır.

-Tamamlandı- Suratımı kavrayan elleri beni hiddetle kendisine çekti. Alnını alnıma dayadığında verdiği soluğu yüzümde hissedebiliyordum. Tek elini suratımdan çekip sol göğsünde duran elimin üzerine bastırdı. "Leyla, sen bakma bu kalbin benim göğüs kafesimde attığına. Senin için atan senindir." *** Tüm hakları saklıdır. Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi❤️

TAMAMLANDI. +18 Doruk: Cidden bunu yaptın mı? Hande: Ne yapmışım? Doruk: Okuldakilere sevgilim olduğunu söylemişsin. Hande: Sen dedin ya, seni rahatsız ederlerse adımı söyle diye. Bende öyle yaptım işte. Hande: Sevgili konusunu da anlamadım, saçmalamışlar. Hande: Çünkü sen benim için, sadece abimin arkadaşısın Doruk Abi. Doruk: Abi? Doruk: Sevişirken öyle demiyordun ama. Doruk: İçine girip çıkarken, sadece ismimi fısıldadın. Doruk: Hatırladın mı? ____ Dili dilimi talan ederken kucağında kalkıp iniyordum. Doruk inleyip kalçamı sıkınca, dilini ısırdım. Ağzının içinde ki dilimi diliyle yakalayıp emerken içimde hissettiğim sıcaklıkla boşaldığını anladım. Dudaklarıma büyük bir öpücük kondurup uzaklaştı. Kahve gözleri yüzümün her yerinde dolaştı. Dudaklarını burnuma getirip öperken. "Sen nesin böyle?" diye fısıldadı dudaklarımın üzerine... 🕸️🕸️ Başlama Tarihi: 080721 Tüm hakları saklıdır.

Demir ile Vera'nın hikayesi kaldığı yerden devam ediyor... Kapak tasarımı: _moonnlightt_ 💙

°Yeni bir başlangıç hikayesi°

Bir elimdeki tabağı düşmemesine dikkat ederek tutarken öbür elimle zile bastım. Kapının açılmasını beklerken sol ayağımla ritim tutmaya başlamıştım. Bir zaman sonra kapı açıldığında bakış açıma siyah eşofmanlı, üst kısmı ise tamamen çıplak ve tek omzuna attığı giyilmeyi bekleyen gri tişörtüyle Ateş girdi. İstemsizce bakışım vücuduna düşerken yutkunma ihtiyacı hissettim. Kaç tane baklavası vardı onun Allah aşkına? İki, dört, altı... Boğazımı temizleyip bozuntuya vermemeye çalıştım. Utanmadan durmuş adamın kaslarını sayıyordum.Bakışlarımı hemen gözlerine çıkardığımda şaşkınlıkla konuşmaya başladı. "Kusura bakma, Melinay. Ben, Beste ya da annem gelir sanıyordum." deyip hızla omzunda olan tişörtü kafasından geçirdi. "Yok, önemli değil." diyerek gözlerimi gözlerinden kaçırıp tabağı ona doğru uzattım. Elimden aldığı tabakla tebessüm edip, "Teşekkürler." dedi. Kafamı sallamakla yetinip arkamı döndüm ve eve doğru adımlarımı yönlendirdim. Allah'ım sen affet! 'KIVIRCIK BELA' adında ilk hikayedir!!

Yine bir Bebeğimin Babası hikayesi... Bu sefer olaylar biraz daha farklı ve biraz daha sade, aşk dolu. Belki ilk başlarda sıkılabilirsiniz ama eminim devamında eğleneceksiniz.. "Bebeğimin Babası!/1" ile hiçbir bağlantısı yoktur... "Suni Yollarla Hamile Kalmışsan Ve Bebeğinin Babasına Aşıksan, İşin Zor..." Kapağı yapan arkadaşıma çok teşekkür ederim..