Tamamlandı. Edebiyat dediğin şey, insanları hayal dünyasına sürüklemekten başka ne işe yarar ki? Hayır, oturup "Bu adam neden kırmızı perdeleri tasvir etmiş?" diye düşünmek yerine perdeleri açar, dışarıya bakarsın, işte çözüm bu kadar basit! Yok Şiirlermiş yok romanlarmış. Bir de ortamlarda "Dostoyevski okudum" diye hava atanlar var amınakoyayım ben onların! Dostoyevski sana elektrik faturanı mı ödedi, yoksa marketten indirim kuponu mu yolladı? Yok, efendim "ruhun gıdası"ymış. Ruh, çorba mı ki gıdaya ihtiyaç duysun salağa bak! Aç bir belgesel izle, hem öğrenir hem vakit geçirirsin. Ama yok, illa kitap okuyacağız. Siz okuyun abi ben okumayacavim Ben sinirli sinirli söylenirken Hazan kaşlarını arşa kadar kaldırmış bir hale "Ahu sus" diyordu. "Ne suscam abi ya bak şimdi dinle bi bana hak vereceksiniz!" Hazan sinirle "SUS GERİZKALİ YETER SABAHTAN BERİ SÖYLENİYORSUN-" derken lafını kestim. "Edebiyat dersinin amacı nedir? Cidden, bunu biri açıklayabilir mi? Bir de "Bu yazar burada ne demek istemiş?" diye soruyorlar ya o zmab onları öldüresim geliyor!" "Ahu-" "Abi dur bir! Ben nereden bileyim, yazarla kahvaltıya mı çıktım? Belki adam sadece mavi gökyüzünü seviyor, sen kalkıp "Burada özgürlüğe bir gönderme var" diyorsun. Sanki yazar miting yapıp "Özgürlük nedir?" diye sormuş. Bir de metin analizleri yok mu? "Bu cümleyle halkın acılarına değinmiş." Hayır, adam o cümleyi yazarken sadece kahvesini dökmüş olabilir, bu kadar derine inmeye gerek yok! Finalde de "Şair burada ne hissetmiş?" diye sorarlar-" "AHU OĞUZ HOCA ARKANDA SUS ARTIK!" Bir anda lal oldum. Sessizce bana bakıyordu gözlerinde saf bir sinir ve öfke vardı. Hoca kollarını göğsünde birleştirmis bir halde kaşlarını çattı ve "Ka'rı pür-sükûn ve mütevahhşi bir kız." diyerek onu takip etmem için elini salladı.

İki yıl önce üzerime atılan bir iftira ile tüm hayatım değişti. Sevgilim, abim, ailem... Peki ya yıllar sonra geri döndüğümde karşılıklı villalarda her gün eski sevgilimle karşılaşmaya hazır mıydım.? Üstelik ailelerimiz bu kadar yakınken ve onun kardeşi ile en yakın arkadaşken karşılaşmamak mümkün müydü.? Ateş Çağlayan Efsun Gediz. Hazır mıyız.?

"Karımla aynı evin içinde, ayrı ayrı yatacaz öyle mi?" üzerime doğru gelen adımlarıyla birlikte arkaya doğru geriledim. Onunla aynı evde bulunduğum yetmezmiş gibi bir de aynı oda da kalacaktık. "Tamam sen, bu oda da yat ben başka oda da yatarım." diye başka bir öneri sundum, ama bu öneri mi de reddeceğinden adım kadar emindim. "Önerini reddediyorum. Sikseler de seninle ayrı odalar da kalmayacaz, bu oda da karım'ın yanında kalacam." ciddiyetle verdiği cevaba, ağzım açık kaldı.

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Ali Karan Çetinkaya Bir adam bir kadını ne kadar sevebilirdi? Ali Karan bunu en iyi şekilde gösterecek ömrünü Ahsen'in yoluna katacaktı.Asla vazgeçmeyecek,uğruna her şeyi yakıp yıkacak bütün Halkalı mahallesini buna şahit edecekti.

"Bak teyzem uyanacak git artık!" Annem uyanırsa olaylar arpa sarardı "Beni içeri almazsan evet uyanacak!" Yutkundum ve derin nefes alarak kapıyı açtım. (...) Bana dönen bakışları yıkılmışlıkla doluydu. (...) "Arel..." Ateş içeri girecekken hızlı elimi kaldırdım. "Gelme! gördün işte beni, git şimdi." Dudaklarımdan çıkan her kelime kalbimde bir deprem etkisi yaratıyordu. (...) "Seni bu halde bırakıp gidemem ki..." Ses tonu o kadar çaresizdi ki, bunu dinlememek için kendime sabahtan beri kurduğum cümleleri tekrar kurdum, fakat bu sefer sesli bir şekilde. "Böyle olmasını isteyen sendin Ateş..." "İstemedim!" Diye bağırdı. "Yemin ederim istemedim, istemem! Seni kaybetmek istemiyorum Arel!" Esil sessizce bizi dinliyordu, (...) "Çoktan kaybettin Ateş..." Ateş transa girmiş gibi kafasını iki yana sallamaya başladı, o sırada sol gözünden akan damla yüreğimi sızlattı. "Kaybetmedim. Lütfen Arel..." Kafamı salladım. "İyi geceler Ateş..." ... Bölümlerin hepsi düzenlecek ama elimde olmayan sebeplerden dolayı geç kalıyor. Lütfen ona aldırmadan devam edin, sadece belli bir kaç bölüm düzenlemeye gerçekten ihtiyaç duyuyor.

Benimle yalnız kaldığı ilk anda hesap soracağını sanırken o bambaşka bir şey yaptı. Uzandı, tek seferde kendine çekti beni. Göğsüne sığmamı sağlarken yüreğini yüreğime geçirmek istercesine sıkıca sarıldı. Kanlı ellerim havada kalırken hasreti olduğum kokusuna sarılmamı istercesine sarıldı. Sarılmamalıydı. Yüreğim yuvasından koparılmış bir kuşun feryadıyla atarken geri çekildim. Bu da yetmedi. Gözlerine bakamadığım dakikalarda "Bırak!" dedim onu bitirmek isteyerek. Dikkatli bakışları üzerimde dolanırken geri çekildi. Birkaç dakika öylece durdu. Uzun uzun seyretti, varlığımdan emin olmaya çalıştı. Bir göz kırpışını bile vakit kaybı saydığı dakikalarda "Yüzüme bak!" dedi kısık sesiyle. Bakışları bedenimin her zerresinde dolanırken devam etti. "Gözlerime bak Mihre..." Titrek bir mum ışığının aydınlattığı sesi yeniden ulaştı bana. "Bak ki hayal olmadığına emin olayım ..." © Tüm Hakları Saklıdır kopyalanamaz, alıntı yapılamaz, başka yerlerde kullanılamaz. ❕ Wattpad üzerinde Nale ismiyle yayınlanan ilk hikayedir.

Ela gözleriyle baktığı herkesi etkileyen Ahu Aladağ. Gri mavisi gözleri olan ve sert duruşuyla Ahu'nun gözlerine vurulmuş Yaman Beyoğlu. İki farklı insan, iki farklı hayat nasıl oldu da bir ormanda kesişti? Beyoğlu'nun çetrefilli ve zor hayatı Ahu'ya bambaşka bir dünyanın kapılarını aralayacaktı. Sonunda aşk kazanacak mıydı? İlk yayınlama tarihi: 8.5.21

Günahkar geceden kalan minik bir bebek vardı ortada, peki bu bebek iki farklı hayatı, iki farklı insanı, siyah ve beyazı bir araya getirebilir miydi? Bir savcı, karanlık bir adama aşık olabilir mıydı ? Aşk için her yol mübah mıydı? Hayat insanı hiç beklemediği bir bir yola savurabilir miydi?

Berivan Meran yirmi üç yaşında psikolojisi öğrencisiydi. Babası emekli Savcı, abisi Özel Kuvvetlerde görev yaparken annesi ev hanımıydı. Sakin ve düzenli hayatı 2023 yılının kış ayında ansızın altüst olmuştu. O hayatına girmişti, Cihangir. Cihangir ve kızı. Beş yaşında ki kızı Masal ile taşındıkları mahallede, eski işini ve pis işleri arkasında bırakıp hayatını düzene sokmayı planlayan Cihangir'in planları yolunda gitmeyecekti. Hesapta olmayan eski tanıdıklar. Hesapta olmayan dostluklar. Hesapta olmayan tesadüfler. Ve en önemlisi... Hesapta olamayan aşklar. ~ Peki o gülümsediğinde ne hissediyorsunuz? ~Güneşin girmesinin yasak olduğu sokaklarım aydınlanıyor, yosun tutmuş kaldırmalarım çiçek açıyor, kargaların eksik olmadığı gökyüzünü kelebekler ve kuşlar dolduruyor. Anlatabildim mi?