Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile... Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, acı bir fren sesi. Bu sefer gerçekten öleceğimi düşündüm. Ta ki belimden tutulup çekilene kadar. Kalbim daha önce hiç deneyimlemediğim kadar hızla atıyordu. O kadar hızlıydı ki göğüs kafesimde bir delik açacağını düşündüm. Avuç içlerimin arasında az önce beni ölmekten kurtaran adamın gömleği vardı. Gözlerim kapalı, başım ise göğsüne yaslıydı. Burnuma dolan sigaraya karışmış çam kokusu beni sakinleştirirken adrenalinin etkilerinin yavaş yavaş bedenimi terk ettiğini fark ettim. İnsanların bağırtılarını duydum. Sanırım az önce beni neredeyse ezmekte olan adama bağırıyorlardı. Göğsüne yaslandığım adamın sesi de onlara karıştı. Başımı kaldırarak ona baktım. Göz göze geldiğimizde zamanın durduğunu hissettim. Hayatını ve gerçeklerini araştırmak için aylarımı harcadığım adamın kollarındaydım. Kenan Mollaoğlu'nun kollarındaydım! * Araştırmacı gazeteci olan Liya Meryem Başer, üzerinde çalıştığı makalesini teslim etmesi için yirmi dört saatten az bir süresi vardı. Ancak aklına oturmayan ufak bir nokta, onu o makaleyi yayınlamaktan alıkoydu. Ofisinden ayrıldığı o fırtınalı gecede bir kaza yaparak geçmişe gittiğinde ise onu bekleyen kaderinden tamamen habersizdi. +18 içerik mevcut

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Hikâyede yer alan hiçbir akademik konuşma ciddiyet içermez tamamen kurgusaldır. Yazar hikayede geçen karakterlerle zaman zaman teğet geçmekte ise de tümüyle aynı fikirde değildir.

"Neden bize bunu yapıyorsun!" Kırgın sesimi görmezden geldi. Karşımda dik ve kararlı bir şekilde durdu. Gözlerimin içine bakarken kayıtsızlığı gördüm. "Ben buraya her şekilde ölü olarak döneceğim. Ya bedenim ölecek ya da ruhum... Ben artık ölü biriyim Huricihan! Unut beni!" Yutkundum, beni böyle bırakmasına inanamadım. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken hiçbir şey olmamış gibi beni izledi. Her zaman merhametle dolan gözleri bu sefer buz gibiydi. Issız bir şekilde yüzümde gezindi, ufacık bir duygu kırıntısı aradım ama yoktu. "Kalbimde tek bir aşka izin var, o sen değilsin." Seçmiş olduğu aşkını biliyordum bunu sorgulayamazdım ve bu durum beni çaresiz bırakıyordu. Damlalar daha da hızlandı başımı eğdim. O benim sevdiğim Tuğtekin değildi artık. Beni seven adam bir damla gözyaşıma dayanamazdı, bana kıyamazdı. Hiçbir şey olmamış gibi beni acımasızca izlemezdi. Gururum daha fazla karşısında böyle durmama izin vermedi. Bu soğuk bir veda olacaktı aramız bir daha ısınmayacaktı. Son kez bile yüzüne bakmak istemedim. Arkamı döndüm hızlı birkaç adım attım. Ya onu bir daha karşımda göremezsem, ya dediği gibi olursa... O zaman kendimi asla affetmem. Onun istediği bu değildi gururumun istediği de bu değildi ama yapamadım onca seneyi bir çırpıda silemedim. Ona doğru döndüm koştum son kez sarılmak istedim. "Dur! Yaklaşma bana!" Ellerini uzattı beni durdurmak için. Bedenim donup kaldı. Aklım da kalbim de bu davranışı anlamlandıramadı. O baskın acı tüm bedenimi kapladı. Kalbim daha da dağlandı. Tuğtekin yanılıyordu, ruhu çoktan ölmüştü. *** "Huricihan!" Durdu ve başını çevirip bana baktı. Ağzımdan çıkacak kelimelere odaklandı ama o kelimeler ağzımdan çıkmadı. 'Beni lütfen unutma, beni unutursan işte o zaman gerçekten ölmüş olurum.' Asker & Doktor hikayesidir.

"Ne kadar güzel olabilir sözüne verilecek cevap bir bakışta vurulacak kadar olabilir ancak. Vurulmak diyorum. Bileniniz var mı vurulmayı? Kim bilebilir bir askerden başka vurulmanın manasını? Peri'ye göz değirmek yeter vurulmak için. Bir camın ardından görmek yeter. Bahçenin bir köşesinden öbürüne Peri'nin yürüyüp geçmesi yeter..."

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤