" Bir gün sana seni sevdiğimi söylesem, alay edip güler misin yoksa sende sever misin?" Adım Asel. 18 yaşındayım yani lise son sınıf öğrencisiyim, ama bu kitapta sizlerle birlikte büyüyeceğim. Her şey beklemediğim bir anda yabancı bir numaradan aldığım bir mesajla başladı. Ama o kişinin öyle sıcak bir kalbi vardı ki, o ısı onun kalbiyle birlikte benim kalbimi de ısıtmaya yetti. Bana hayatı öğretti, yaşamayı öğretti, ama en güzeli de neydi biliyor musunuz, bana güzel sevmeyi, incitmeden sevmeyi öğretti.El ele çıktığımız bu uzun macerada bizimle birlikte yürür müsünüz?

hayat tek kelimeyle acımasız bir gerçek hayat bazen yorar,bazen mutlu eder,bazen de yerden yere vurur ama bunlara rağmen ayakta durabilmek zor iş... Hayat seni sanmayaçağın kadar çok zor aslında hayat kolayda insanları hayatı zorlaştırmak için herşeyi yapıyorlar ne yazıki! Ama buna rağmen ayakta dim dik duran insanlar var... Çoğu insan darma dağına, kırılmış bitkin, yorgun ve hayatan bıkmışcasına yaşarlar. Ve buna rağmen yaşamak zor birşey...

Bir sanadır bu yangın.

[Kitabın Şarkısı : NF - ft. Britt Nicole / Can You Hold Me.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! 🌸 Her biri farklı bir gücü temsil eden dört büyük tanrı. Ve bu dört tanrıdan Su Tanrısı'na tapan küçük bir köy. Kibele köyüne aylardır yağmur yağmıyordu. İnsanlar içecek su bulamıyor, ekinler kuruyor, hayvanlar ise telef oluyordu. Çaresiz halk son çare olarak köylerindeki kâhine başvurdu. Ancak kâhinin sunduğu çözüm korkutucu bir yoldu: Kurban olarak tanrıya bir gelin vermek. Bir gelin. Gelinlerden nefret eden bir tanrı. Kurban kim olacak? Su Tanrısı, istenmeyen bu gelini kabul edecek mi? Yoksa gelinin kalbi, suyun öfkesine karşı direnirken geçmişin karanlık sırları tarafından yutulup sonsuza dek kayıp mı olacak? NOT: Kitap su tanrısının gelini adlı mangadan (yalnızca kurban olayı) esinlenerek yazılmıştır. Aynı adla bir dizide vardır ama dizi ile kitabın alakası yoktur. Kontrol etmek isteyenler mangaya bakıp diziyi izleyebilirler.

Evrenin rüzgarına kapılmış dönüyordu Dünya. Ülkelerden bir ülkede, şehirlerden bir şehirde, bu döngüye kapılmış yaşayıp giden mutlu bir ailecik vardı. 20.1.2019

Aklını fütursuzca istila eden düşünceler onu çıldırmanın eşiğine getirmişti. Kalbi, her geçen gün bastırmaya çalıştığı özlemin daha da artarak karşısına çıkması sonucu acıyla kasılıyordu. Dile kolay beş yıldır sevdiği adam yoktu. Yurt dışına bir iş için gitmişti ancak hala geri dönmemişti. En kötüsü ise ondan hiçbir şekilde haber alamamasıydı. Yaşıyor muydu? Bunu dahi bilmiyordu. Zaten en kötüsü de sonunu göremediğin bir tünelde onun ışığını beklemek değil miydi? Bir şekilde hayata tutunuyordu. Küçük kızı için mücadele etmeliydi. Sadece ümit ediyordu. Yaşamasını ve onlara hayatı daha da yaşanılır kılmasını istiyordu. Sonra okuduğu kitapta yaşanmışlık kokan satırlar kalbini az da olsa huzurla tanıştırmıştı. "En uzun süren sevdalar, yarım kalanlardır!" (Cemal Süreya) Gerçekten de öyle miydi? En azından böyle olmasını umut ediyordu. Bu onların yarım kalan aşklarının hikayesi. Bu Tarık ve Ayla'nın hırsa bürünmüş ruhlar yüzünden yarım kalan birlikteliklerinin hikayesi. İki aşığın kavuşup kavuşamayacağı ise tamamen zamanın gösterebileceği bir şeydi. Peki kavuştuklarında huzura erebilecekler miydi? Yoksa geçmişin tozlu raflarından çıkan gizemler hayatı onlara zindan mı edecekti? Olaylar çözüme kavuştuğunda meydan kime kalacaktı? Adaletle çarpan yüreklere mi, vicdanları hırsla körelmiş varlıklara mı? Bu soruların cevaplarını öğrenebilmek için tek yapmamız gereken sabırla beklemekti. Sadece beklemek... • Başlangıç Tarihi: 10 Ağustos 2020 • Bitiş Tarihi: 14 Aralık 2020

Geçmiş hayatını kaybetmiş Ayza, kazada ailesi ölünce bırakıldığı yetimhaneden ayrılıp bir medyumun yanında çalışmaya başlar Hem lise öğrencisi olan hem de medyum Lal'ın yanında çalışan Ayza on sekizinci yaş gününde tamamen ortaya çıkan yeteneği sayesinde hayatı köklü bir değişim geçirir. İki sene boyunca sadece o gece küçük bir kız görmüştür. Fakat yirminci yaşında işler ciddiye biner. Cinayetleri çözülmemiş ve katilleri bulunmamış ruhları görmeye başlayan Ayza'nın tek yapması gereken ruhun öldüğü yere gitmek ve ölmeden önce dokunduğu şeye dokunmaktır. Sıkışmış ruhları ve nasıl öldüğü ile ilgili kesitler gören Ayza, dedektif polis Baybars ile bir anlaşma içine girer. Dedektife cinayetleri çözmesinde yardım eden Ayza karşılığında ne isteyeceğini daha sonra seçme kararı almış ve Baybars'a ne derse yapması için söz verdirmiştir.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Onunla aynı yaranın kanamasıydık. Geçmiş bizim kalpteki yaramızdı, ve ben onunla aynı yaranın en orta yerinden kanıyordum. En acısı da, onu seviyordum. * Başlangıç: 19 Temmuz 2020.