-Üzerime doğru biraz eğilip beni duvarla kendi arasına sıkıştırdı. Gözleri dudaklarıma kenetlenmişti. Parmaklarını dudaklarımın üzerinde gezdirmeye başladığında "Lütfen." diye yalvardım. Verdiği tek tepki gülümsemek olmuştu. Dudaklarını dudaklarımın üstüne örtmeden önce söylediği tek bir kelime vardı. İsmim. "Olivia..." - Birbirlerini tanımak için 2 gün geçirmekten başka bir şey yapamayan iki insan. Daha önce birbirlerinin sadece isimlerini öğrenebilmelerine rağmen ilk öpücüklerini almaktan geri kalmamış Marco ve Olivia. Kader onların yollarını bir kez daha birleştirdiğinde daha ileriye gidebilecekler mi?

Silinen Anıları tek hatırlayan eğer sadece deli gibi atan kalbiniz ise en çok yarayı da kalbiniz alacak. Elleri ceplerinde, gece karası gözlerini etrafta gezindirip en son gözlerimde durdu. "Ee bu boş evde mi yaşıyorduk biz?" Her bir eşyasını özenle seçtiğimiz her bir noktasında hatıralarımızın olduğu boş eve umutsuzca baktım. "İnanması güç belki imkansız ama bu ev bizim evimiz duvarlarını beraber boyadık mobilyalarını beraber seçtik bak şu duvar anı duvarımızdı bizim resimlerimiz vardı,her gittiğimiz yerde fotoğraf çekinir buraya asardık. " Akmakta olan göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim. Onun iri elinden tuttum ve salondaki boydan camın önüne getirdim. Saatlerce gözlerimi ayırmadan onu izlediğim en güzel zamanlarımızın geçtiği ama onun belki de bir daha hatırlayamayacağı evimizin en güzel köşesindeydik. Ben onun hatıralarına sığınırken o beni aklından silmişti. Aklında tek kalan şey ikizi Egenin katili olmamdı.

"Bana oyun oynadın, resmen oynadın benimle! Sana güvenmiştim ben be! " Onur başını yere eğdi. Benimle göz göze gelmemeye çalışıyordu. " Kaldır kafanı. Hadi gidip bir yerlerde kutlayın bunu, zaferinizin tadını çıkarın. Nasıl kandırdık ama şu salağı diyorsunuzdur içinizden." Oturduğum yerden kalkıp kapıya yöneldim. Beni daha fazla kandırmalarına izin vermeyecektim. Kapak: @bsudeee 😍

"Seni nasıl karım diye koynuma alırım?" Buğday teni,biçimli kaşları,uzun kirpikleri ve badem şeklinde gözleri onu güzel kılıyordu. "Nasıl bu yaşta anne olmana sebep olurum?" *Tüm haklar saklıdır.

Ayşe , hiç bilmediği bir ülkeye görücü usulu bir evlilikle gelin gider . Sürmeneli Ayşe artık Alamancı olmuştur .

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

#Romantizm 1 #Mizah 2 "Bu kız, arkası dönük olan kumral saçlı kızı istiyorum." "Ama efendim, o müşteri bile değil. Sadece akrabasından anahtarlarını almaya gelmiş." Önümde mırın kırın eden adama alaycı bakışlarımı diktim. "Umurumda değil, onu istiyorum." dedim. "Efendim yüzünü bile görmediniz, nasıl sizinle bir buluşma ayarlayabiliriz ki? Belki çirkindir." "Bir şeyi iki kere söylemeyi sevmem Melih! Madem ailem bana evlilik dedi, mirastan mahrum edeceğim dedi! O zaman ben de karşılarına bir bar fahişesini götürüp, karım diye önlerine çıkarırım." Karşımda kaşlarını çatan Melih'e aldırmadan devam ettim. "Eğer onu bana 1 hafta içinde getirirsen, sana istediğin parayı nakit olarak veririm." Kaşlarının şekli düzelip gözleri parladı. "Ya seve seve, ya seve seve! O kız size gelecek!" dedi. Memnun bir şekilde arkası dönük kıza bakarken, bir anda bana doğru döndü, kısa bir bakışma olmasına rağmen masum duran yüzünü tam görebilmiştim. O kızın burada çalışmadığını söyleyip beni vazgeçirmeye çalışmıştı ama ben yemem! Daima istediğim bana gelir. Masum suratlı fahişelerden nefret ediyorum! ### Çok şey vardı anlatacak. O yüzden sustum. Birini söylesem, diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı? Her Hikaye Mutlu Son'la mı Biter? Hikaye'nin mutlu son ile mi mutsuz son ile mi bittiğini görmek için, okumaya ne dersin? Eee, aramıza hoşgeldin.

Çocukluk aşkını kuma getiren bir adam...! Aşkına karşı çaresizce savaş gösteren bir kadın...! Kaderin onlara oyunu olan bir diğer kadın..! Ve... Kader...!

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Ah, Azad! Senin isminin benim dilimde 'pişmanlık' anlamına geleceğini hiç düşünmezdim!