Γειά σας!Καταρχήν χαίρομαι ιδιαιτέρως που γράφω άλλο ένα πνευματικό βιβλίο ειδικά για εσάς καθώς επίσης με συναρπάζει το κυρίως θέμα για το όποιο θα συζητήσουμε. Από ότι έχω ακούσει πολλοί άνθρωποι που έκανα εγώ προσωπικά συζητήσεις μαζί τους...οι περισσότεροι κατέληγαν στην εξής ερώτηση : Ποιό είναι το νόημα της ζωής;? Η απάντηση που έδωσα σε αυτούς τους ανθρώπους...δε μπορεί να δωθει ή να επεξεργαστεί περισσότερο γιατί είναι πολύ απλή.Την απάντηση μου θα τη δείτε στα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου μου. Ευχαριστώ πολυ...όσους ασχολούνται ή θα ασχοληθούν για πρώτη φορά με το συγκεκριμένο βιβλίο μου....σας εύχομαι καλό διάβασμα.

Ένα είδος "τετραδίου" όπου θα εκφράζω σκέψεις και προβληματισμούς...... #1η θέση στην κατηγορία "ψυχή" στις 25/2/2020 #1η θέση στην κατηγορία "hell" στις 15/2/2020 #1η θέση στην κατηγορία "σιωπή" στις 11/3/2020 #2η θέση στην κατηγορία "σκέψεις" στις 11 & 12 / 1 / 2020 (Σας ευχαριστώ!!!❤)

Ο λόγος που υπάρχει τέλος

Ερασιτεχνικά ποιήματα γραμμένα μετά την ανατολή της σελήνης. Με το χλωμό ασημί φως του φεγγαριού, χιλιάδες σκέψεις και συναισθήματα παίρνουν μορφή και νόημα. Σελίδες με μικρούς φωτεινούς αστερισμούς. Όσο ποιο έντονα τους δεις, τόσο ποιο κοντά τους είσαι. Καλώς ήρθες στον αστερισμό μου.

Ανοίγω τα μάτια μου στο σκοτάδι και προσπαθώ να καταλάβω που βρίσκομαι. Είναι πρωί η βράδυ; Απόψε οι σκέψεις μου δε με άφησαν να κοιμηθώ. Φώναζαν Φώναζαν δυνατά. Αν έρθεις, μη ρωτήσεις αν είμαι καλά . Γιατί σήμερα προσπαθώ να ακουστώ Σημερα παίζω στο σκοτάδι με σκιές Είναι οι μόνες που μου κρατάνε συντροφιά Που είσαι; Μη σβήσεις τα φώτα.. Θα χαθώ! Είναι σκοτεινά εδώ πέρα. Σήμερα ξεκίνησε μια όμορφη μέρα. Όμως νιώθω τα πάντα πιο έντονα Σήμερα νιώθω τσαλακωμενη από τον ίδιο μου τον εαυτό. Μου χαρίζεις έναν τελευταίο χορό; Μη βάλεις τα καλά σου. Δεν έχει σημασία η εμφάνιση. Κοίτα με. Διωξε τον πόνο που με κυριαρχεί. Βάλε μουσική Και απλά κράτα με. Όπως παλιά. Θυμάσαι; Θυμήσου,σε παρακαλώ... Χρησιμοποίησε τα χέρια σου και διώξε όλη την αρνητική ενέργεια μου. Αγκάλιασε με σφιχτά πριν φύγω. Γιατί το άρωμα σου, έγινε θρύψαλα πια.. Σε παρακαλώ..