Düzenlenen bölümler 🌸 ile belirtilmiştir. Deniz, bir holdingde sekreterlik (yönetici asistanlığı) görevine başlar. Görevi, üç yakışıklı patronun günlük işlerini düzenlemektir. Ancak bu üç adamın da görünüşlerinin ardında gizledikleri karanlık ve duygusal sırlar vardır: Ege: Gizli ve karanlık bir BDSM dünyasında yaşar. Eren: Geçmişinden silip atamadığı bir aşkın gölgesinde yaşamaktadır. Efe: Cinselliğini toplumdan saklayan, gizli bir hayat sürmektedir. Ege, Deniz'in masum ama güçlü duruşundan etkilenir. Onu, kendi karanlık dünyasına çekmek ister. Başta Ege'ye ve arzularına karşı direnen Deniz, zamanla teslim olmanın verdiği ceza ve haz arasında gidip gelir. Eren ve Efe'yle de zaman içinde dostluk bağları kurar. Onlar hakkında kimsenin bilmediği sırlar öğrenir. Arzular, sırlar, teslimiyet, sadakat ve özgürlük arasındaki sınırları keşfeden çarpıcı bir hikâyeye davetlisiniz. Not: Cinsellik ve şiddet sahneleri içermektedir. +18 için uygundur.

Küvetten çıktıktan sonra odaya biri daldı . Apar topar havlulara sarındım ve karşıma baktım. Yamuk gülümsemesiyle yüzüme bakıyordu . Geri kalan hayatım boyunca bu yüze bakmak istemedim . Kaçtım yağmurlardan kurtulup bir liman bulmak için. Kuraklıktan kurtulup bir deniz bulmak için. Esaretten kurtulup özgürlüğe koşmak için ama bilmediğim bisey vardı ben özgürlüğe tutulmuştum.

Sivri diliyle eleştiri videosu çekip paylaşan Feyza Soysal'ın bu sefer hedefinde; işine karışılmasından hazzetmeyen kalp ve damar cerrahı Merthan Özkan vardır! ** "Bir sorun mu var?" dedi Merthan, başını hafifçe oynatarak. Feyza ona bakmak yerine odadaki diğer doktorlara baktığında Merthan, iki kaş göz hareketiyle onları odadan çıkardı. Feyza onlar odadan çıkana kadar bekledi. Çıktıklarında ise sinirle "Ne gibi bir sorun olabilir ki?" dedi. "Herkes gözlem yapmaya gelip kan aldı ama sadece ben gözlem yapmak için gelmişim gibi, kan almak isteyince 'gözlem gözlem,' deniliyor." "Boş versene, hemşire olmayacak mısın sen? İki yıl sonra istemeyeceğin kadar kan alırsın." "Olsun, herkesin neden gerisinde kalmak zorundayım? Bana haksızlık yapılıyor!" Merthan onun sinirini pek dikkate almadı, hatta belki de çocukça buldu. Feyza buna daha çok sinirlenerek "Ve bunda senin de suçun var!" diye gözlerini ona dikti. "Ben ne yapmışım?" "Yapmıyorsun işte. Haksızlığa göz yuman da haksızlık yapan kadar suçlu değil mi?" Merthan çayını bitirip masanın üzerine koydu, sonra sırtını doğrultarak "Tamam," dedi. "Git malzemeleri al, odama gel." 03.07.2019

"Kardeşlerine dokunmalarına izin vermeyeceğim, Ayperi." Genç kızın gözlerinde parlayan umut ışığıyla kalbi sıkıştı Atahan'ın. Az sonra söyleyeceklerinden sonra meftun olduğu gözlerdeki umudun yavaş yavaş solmasını izlemeye yüreği el vermiyordu. Daha söylemediklerinin ağırlığıyla gücü azalmıştı. Geniş sırtını kıza çevirip derin bir nefes çekti içine. "Tek bir şartla!" "Ne isterseniz yaparım Atahan bey. Yeter ki beni kardeşlerimden ayırmalarına izin vermeyin." Dedi titreyen sesiyle. Hırpalanmaktan yırtılan elbisesi ve yara bere içinde olan bedenine rağmen iki kardeşine de sıkı sıkı sarıldı. Her ikisi de az önce yaşadıkları saldırıyla sus pus olmuşlardı. Kardeşlerinin gözlerinde gördüğü korkuyla içi yandı. Onları zalim amcalarından korumak istercesine sıkı sıkı sinesine bastırdı. Dış kapının daha sert yumruklanmasıyla korkuyla kardeşlerine daha çok sarıldı. Amcalarının bağırış seslerini duymamak için kulaklarını kapatmak istiyordu Ayperi. Hıçkırık sesleri Atahan'ın kulağına gelirken hissettiği vicdan azabıyla gözleri doldu. Avucunu yumruk yapıp ısırdı tüm hırsını çıkarırcasına. "Karım olmanı istiyorum!" Ortama bomba etkisi yaratan sözlerle her ikisi de sarsıldı. Bu sefer odada ikisinin sert soluk sesleri yankılanıyordu. Ayperi şaşkındı, Atahan ise darmadumandı. Çaresiz bir kızı sırf duygularını tatmin etmek için kendine mecbur bırakmıştı. Yaptığının adice olduğunu biliyordu ama ilk kez yüreğine yerleşen bu aşkı, kaybetmek istemeyecek kadar bencil bir adamdı. Burnunu dikleştirerek devam etti sözlerine, "Eğer benimle evlenmeyi kabul edersen amcalarının Kars'ın sınırlarından girmelerine bile izin vermem."

" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?". " O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım. " Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!" " Sevgilin! Öyle mi?" " Öyle, belkide ilerde kocam olacak!" Elalarının ateşle yandığına yakından şahit oldum.Sinirle daha da üzerine çekti beni. Dehşetle açıldı gözlerim. " Kocan olacak ? O ibne? O cibilliyetini s*ktiğim! Senin kocan olacak?" Onun sinirini anlamıyordum. Hele şuanki pozisyonumuzu asla. Allahım ne yapıyorduk biz? " Olamaz. İzin vermem.." ~3.Bölümden Kesit~ Başlangıç tarihi: 19.06.18 Kapak: @ruhsuzkalemler

"Bu çatı altında hiç kimse masum kalamaz." Dudakları önce bir gölge gibi dolandı dudaklarımın üzerinde. Damarlarımda akan kan bile ona ulaşmak istiyordu.Avucu sıcacıktı. Sonra baskısı arttı.Nefesim nefesine dolanırken sıcak ağzı beni kavuruyordu. Dili beni bulunca baştan aşağı titredim. "Dur!" Saçlarımı arkaya savururken ona bakmaya cesaret edemiyordum."Ben senin kardeşinim." Olduğum yerden kalkıp nasıl kapıya ulaştım bilmiyorum.Merdivenleri tırmanmadan önce birkaç kırılma sesi daha geldi. Ve arkamdan öfkeyle haykırdı. "Üvey kardeş!"

TAMAMLANDI Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar az okuyucusu olduğunu düşüneceksiniz, sebebini ben söyleyeyim, hedef kitlesi zeki insanlar olduğu için. Dünyanın hissedilen fakat bilinmeyen belli evreleri vardır. Çocukluk, gençlik, olgunluk ve yaşlılık. Bu aşamaların her biri farklı bir tecrübe, farklı bir yaşam biçimidir. Çocuklukta eğlenmeyi, gençlikte hayatın tadını çıkartmayı, olgunlukla sorumluluk almayı ve yaşlılıkta hastalıkları öğrenmekle geçiririz ömrümüzü. Benim hayatım bu saydığım maddelere göre ilerlemedi. Çocukluğumda gülmeyi değil, ağlamayı, Gençliğimde eğlenmeyi değil, dik durmayı öğrendim. Yetişkinliğimi ise hayatla mücadele ile ilerlettim. Henüz yaşlanmadım fakat ruhumu elinde bastonuyla görüyorum çoğunlukla. Öksüz büyümüş ve hayattan hiç bir beklentisi olmayan sıradan bir insandım. Yaşamayı severdim eskiden. Her şeye rağmen simsiyah hayallerimin içinde bir ümit yeşerirdi hep. Fakat şimdi ölmeyi diliyorum. Hayat çok acımasız. Düşmanlarım ise daha acımasız. İsmini bir harf olarak bana tanıtan ailemin katili, her anımda ensemdeki nefesti. Ondan kaçmak mümkün değildi. Ya o beni öldürecekti, ya da ben onu. °•°• KIRMIZI 2 ayrı seriden oluşmaktadır. Kitap 1 | KIRMIZI - AJAN Kitap 2 | KIRMIZI - SON 100 GÜN Her iki kitap da bu dosya içindedir. ●Eski ismi sadece AJAN'dı yeni ismi KIRMIZI. ● Her bölüm heyecanlanmak ve merak unsurları barındıran ögeleri okumak istiyorsanız doğru kitabın açıklamasına misafir oldunuz. ● +18, şiddet ve olumsuz ögeler içerir. TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Sözde Nişanlıdan tanıdığınız Toprak Duru, Efe Berfin, Barış, Deniz ve Junior Tamer'in hikayesidir ;)

"Kuzey" diye inledim. Son nefesimmiş gibi çıkan sesimle " Lütfen " diyebildim. Kuzey durmak bilmiyor , hareketleri daha da hızlanıyordu. Avını yakalamış aslan gibi belimde ki elini sıkılaştırdı. Dudaklarıma bir daha hiç kavuşamayacak gibi diliyle keşfederek öpüyordu. Boşta olan eli göğüslerime çarparak aşağıya kaydı.O bölgenin üzerine geldiğin de durdu. Mümkünmüş gibi parmaklarından alev çıktığını hissettim. Eliyle daire çizdiğin de tırnaklarımı Kuzey'in sırtına geçirerek inledim. "Kuzey" Yeniden başlangıç tarihi; 01.07.2019 Kapak Tasarımı; E-rabbit