Gözlerini bana dikmiş bir şekilde hiç kımıldamıyordu. " Arjin Milan" Soğuk sesi ve bakışları beni korkuttugu için geriye doğru adım attım. Hoşuna gitmiş olacak ki dudakları çok az yana kıvrılmıştı." Korkuyorsun " dedi keyif alır gibi. " sen kimsin?" Sesim istediğimden kısık çıkmıştı. " Ben Berzan Firuzhan" ~~~~~~~~~ Bir sevdaya kurban giden günahsız bir kızın hikayesi. 18 yaşında berdele kurban olan Arjin Milan'ın hikayesi ..... Ruhuma eş bir berdel kitabıdır.

Balca Zorlu, çocuk yaşta tanık olduğu bir kaybın izlerini hiçbir zaman silemedi. Adli tıp uzmanı olarak, hayatını ölülerin ardında bıraktığı sessiz sırları çözmeye adadı. Ancak tıp fakültesine başladığı dönemde Ulusal Güvenlik ve İstihbarat Teşkilatından gelen gizli bir teklif, onu karanlıkta görev yapan bir gölgeye dönüştürdü. Yedi yıl boyunca yalnızca yazışarak iletişim kurduğu, kimliğini bilmediği bir istihbarat uzmanıyla birlikte çalıştı. Seslerini duymaları, yüzlerini görmeleri, gerçek isimlerini öğrenmeleri yasaktı. Sadece görev notları, şifreli cümleler ve zamanla kelimelerin arasına sızan yasak bir yakınlık vardı. Balca, dışarıdan bakıldığında sıradan bir hayat yaşıyor gibiydi. Ta ki bir yaz tatilinde, ailesinin yanına dönene dek. Abisinin denizci arkadaşıyla tanıştığında, geçmiş yedi yılın gölgesi aniden karşısına dikildi. Onu tanımıyor olmasına rağmen Ali Cihan Gencer'de her şey olması gerekenden fazla gibiydi. Gerçekle kurgu arasındaki çizgi silinirken, Balca hem görevini hem de kalbini sorgulamak zorunda kalacaktı. Çünkü bazen bir yabancı, en derine dokunan kişi olabilir. Ve en büyük sırlar, en tanıdık yüzlerin ardına gizlenir.

Bu kadar yakınken kıpırdayan dudakları dikkatimi çekiyordu. Bakışlarım dolgun dudaklarına kayarken kısık sesle sordum. "Hiç mi silinmez o izler?" Açık açık beni kalbine hiç mi alamazsın diye sormuştum adama! Rezillik! Ama pembe, dolgun dudakları gözlerimin önündeyken pek mantıklı düşünemiyordum. Bakışlarının dudaklarıma düştüğünü gördüm. "Bilmem... Silinir mi?" Yutkundum sakince. Benimle o da yutkundu. Etrafımızı saran yoğun bir hava vardı. "Denemeden bilemezsin." Başını salladı yavaşça. "Bilemem... Ama ya çok denemişsem?" "Hemen kurtulmak için yeterli bir amacın olmamıştır?" Yutkundu tekrar. "Belki de... Peki şu an öyle bir amaç var mı?" Kısa bir an gözlerimiz çakıştı. Ardından tekrar dudaklarına baktım. Yavaşça kollarımı kaldırıp boynuna doladım. Onu kendime çekerken dudaklarımız birleşmeden önce konuştum. "Var olmasını sağlarız." Nazlı Irmak & Deniz Kara HİKAYENİN İÇERİSİNDE +18 KISIMLAR, CİNSEL İÇERİKLİ KONUŞMALAR, KÜFÜRLER MEVCUTTUR! RAHATSIZ OLACAK OLANLAR OKUMASIN! BUNUNLA İLGİLİ HERHANGİ KÖTÜ, RAHATSIZ EDİCİ, HAKARET İÇERİKLİ YORUM GÖRÜRSEM YORUMU SİLER, YAZAN KİŞİYİ ENGELLERİM! Nahif : İnce, duygulu, hassas, kibar. Yazıma Başlandığı Tarih : 15 Ocak 2022 İlk Bölüm Yayımlanma Tarihi : 15 Ocak 2022 Son Bölüm Yayımlanma Tarihi : 18 Haziran 2022

"Sakın, sakın Ala, aklının ucundan dâhi geçirme." Diye burnundan soludu. Sinirle bir adım attım. İşaret parmağımı doğrulttum. "Sakın Yüzbaşı, sakın ola bana o isim ile seslenme. Senin o ismi demeye artık hakkın yok! Balca'yım ben anladın mı?!" Sendeledi, canı yanmıştı, yansındı. Bana bunu yapmayacaktı. "Senin adın o, ben nasıl senin adını başka bir isminle sesleneyim Ala!" Benim adım artık Ala değildi, o Ala'yı bitirmişti, Ala tekrar ölmüştü. Bir daha gelmemek üzere. Sinirle omzundan ittim. Tekrar sendeledi. Kimsenin yıkamadığı Yüzbaşı Karan Çevik'i ben bir itmeyle yıkıyordum. "Öldürdün lan Ala'yı, öldürdün. Bir daha geri getirmemek üzere öldürdün." Gözlerinde yapma der gibi bir hâli vardı. Yapacaktım. "Deme öyle, nolursun Ala yalvarıyorum sana deme öyle." Sol gözünden yaş aktı. "Ne yalvarıyorsun lan sen bana! Ne hakla? Hangi sıfatla bana yalvarıyorsun. Artık ne ölüne ne ölüme Karan Çevik." İki Yüzbaşı, iki çocukluk arkadaşı, iki asker arkadaşı, iki şehit çocuğu, iki yaralı çocuk. Bir tim komutanı, bir o timin askeri. Ya ikisi birbirini tamamlayacaktı, ya da ikisi de birbirini bitirecekti...

Bir ağa kumarcının kızına aşık olursa neler olur ? Boran ağa rozerine aşık olduğu günden beri Rozerinin babasının ondan borç para isteyeceği günü sabırsızlıkla bekledi ve o gün geldi parası karşılığında kızını isteyince Rozerinin hayatı altı üst oldu .

🇹🇷💕 Ben Sevda Yılmaz. Doktor Sevda Yılmaz. Bu zamana kadar yılmayıp, pes etmeyip doktor oldum. Nice hayatlar kurtardım. Nice canlar iyileştirdim. Karşıma çıkan her insanın yarasına merhem oldum. Ben mahallenin süper ablası Sevda'yım. Her çocuğa yardım eden, düştüğünde yarasına yara bandı yapıştırandım. Oyunlarını kurar, çocukları bir araya toplayandım. Aralarında küslük olmasına engel olandım. Ben küçük Gökhan'ın aşkıyım. Yetimhane köşelerine bir başına iken karşısına çıkan annesiyim. Öz annesi gibi olmasa da ona annelip edip anne hasretini giderenim. Ben Hayat'ın Sevda'sıyım. Annesinin cenazesinde ona ağlayacak bir omuz oldum. Yıllardır aradığı dostuyum. Ben Prenses Sevda'yım. Abimin biricik prensesiyim. Babamın yokluğunda abime beceremesemde babalık yapanım. Ben annemin güzeller güzeli minik kuzusuyum. Babam yokken ona kol kanat gerip ona yaren olanım. Ben aslında hiçkimseyim. Ben kimsenin hayatında hiçbir zaman 'iyiki varsın' ı olamadım. Ben bu hayata gelen en gereksiz ve boş kişiyim. Bu hayatta yaşamak için hiçbir nedeni olmayan, günlerini sadece zaman geçsin diye geçiren ve elini değdirdiği her şeyi solduran, öldüren bir hiçim. Ben kendi hikayesinin bile kahramanı olamayan birisiyim. Evet ben aslında Hiçkimseyim.

21 yaşına gelmiş olmasına rağmen bir aileye sahip olamamış bir kız Ve karışmış olduğunu yeni öğrenen ailesi evet yine bir klasik karışmış bebekler ama bu seferki biraz farklı. Çünkü ailemiz bir mafya ailesi.

Gerçek ailesini 17 yaşında, büyük bir at çiftliğinde bulan Yeşim'in hikayesi...

*Yeni Versiyon* "...Terasın diğer kapısından üniformalı askerler girmeye başladığında diğerleri yanıma geldi. "Kıdemli Üsteğmen Yağız Karahan." dedi beyaz tenli adam..." "... Gözlerinin etkisinden çıkmak için hızlıca dudaklarımı yaladım ve gülümseyip elimi uzattım. "Başçavuş Evrim Vişne Özduman. Tanıştığıma memnun oldum komutanım."..." -Tüm kişi, kurul ve kuruluşlar hayal üründür. Gerçekle hiçbir alakası yoktur. 17.05.22

*Yetişkin içerik!* "Tarih.." Hırıltı nefesini dışarıya doğru üflemişti. Parmakları sıkıca sardığında telsizi, gözleri koyulaşmıştı. "Nasıl yazılır biliyor musun?" Göğsü büyük bir gururla kabardı. "Bir hilal uğruna toprağa düşen canlara iyi bak! Dağlarda size kök söktüren, ana kuzularına." Boğazında ki damar şişmiş üzerindeki tene baskı uyguluyordu. "Konu vatan olduğunda yardan, anadan babadan geçen askerlere bak." Boğuk sesi oldukça toktu. "Tarih nasıl yazılır görürsün!" Ayaklarının dibindeki bez parçasına iğrenerek baktı. "Astığınız bez parçası postallarımın altında it! Daha bayrağını koruyamayan devlet mi kuracak." Alayla güldü. "Gönder lan adamlarını. Yirmi, otuz, kırk! Sonuç her zaman bu olacak." Sesi öfkeyle yükseldiğinde, Şivan elini saçlarına doğru götürerek çekiştirdi. Büyük patron mühimmatın alındığını duyduğunda hiç hoşnut olmayacaktı. "İte kopuğa verecek vatan toprağı yok bizde!" Beybolat telsizi kapattı. Kitap kapağı için kirikcicekpapatya teşekkürler.💙🙏 |08.02.2021|