"Ceylin... Akın Bey'in odasına. Hemen." Akın Bey dershanemizin müdür yardımcısı olmakla birlikte yaşım büyük olduğu için bir bok becerememiş muamelesi gösterdiğinden karşılıklı bir nefret içerisinde, aynı kapalı alanda hayatımı sürdürmek zorunda kaldığım bir adam. Ve ben bu adama ufaktan yanık olabilirim.

©Tüm Hakları Saklıdır® Basılmamış kumdan yaratılmış bir kadın, Basılmamış kumlara layık olduğunu düşünen bir adam... "Azra..." Adım dilinden dökülürken, yutkundum. Barut'un adem elması hareket ederken işaret parmağı yanağımı kitap yaprağı gibi kıvırırken, yüzümde ki sıcaklık kendini yer yer heyecana bıraktı. Bir adamla bu kadar yakın olmak... Cezbedici sesinin her karesinde adımın harfleri havanın buğusuna, şehrin flusuna karışmış gözleri yerini tutkuya bırakmışcasına gözlerime bulanmıştı. "Efendim" "Bakire Azra..." "Bana öyle söylemeyi kes! Bakireliğim seni ilgilendirmez" dediğimde kalbimin atışını kulaklarımda duyuyordum. "Bütün bedenin basılmamış kum değil mi?" "Barut çekil şuradan. Gitmek istiyorum, çekil!" "Şşt sessiz ol benim küçük bakirem" "Çekil Barut" dedim yeniden. Bakire kelimesini üstüme yaftalamıştı, sanki haddine düşmüş gibi... "Basılmamış kumlarına ayak basmaya geldim" Barut savaşını kaybederken, kızıl korlar ateş püskürdü. Barut, ateşe gömüldü, masumluğa aldandı. Küfür ve argo kelimeler içermektedir!

Sevdiğinde gözü önünü göremeyenlerdendim. Bundandır ki aldatıldığımı isteme merasimimde öğrenmiştim. Daha doğrusu kabul edebilmiştim. Sevdiğim adam beni en yakın arkadaşımla aldatmıştı. Yıkıntılarımı onardığım bir buçuk yılın ardından tekrar karşı karşıya geldiğimizde umulmaz bir işe kalkıştım. Bir yalan söyledim. Yalanıma ise en olmayacak kişiyi ortak ettim. Devrim Karasu'yu. ... "Beni ne sanıyorsun sen?" Sesinde hafif alaylı bir tını vardı.Kaşları çatık değildi, yüzünde herhangi bir şaşkınlık yoktu. Öfkeli olup olmadığını kestiremiyordum. Ağzımı açmama izin vermeden konuşmasına devam etti. "Oradan bakınca nasıl görünüyorum? Dur ben söyleyeyim." Merakla ağzından dökülecek sözleri bekliyordum. "Eski sevgilini kıskandırmak için kullanabileceği bir oyuncak." söyledikleriyle afalladım. Geri çekildim bir parça. Sözlerini aklımda irdelemeye başladım. Onu kullandığımı düşünüyordu, hem de Yavuz için. Ama benim o yalanı söylerken öyle bir amacım yoktu. Ağzımı açtığım an konuşmaya başladı. "Bıkmadın mı o itin peşinden koşmaktan?"

Her zamanki gibi güneş yine en tepesindeydi Mardin'in. Işık saçıyordu her bir evin tepesine içindeki karanlık hayatları bilmeden. Şilan'da açmıstı gökyüzü gibi gözlerini o sabaha karanlık günlerin yaklaştığını bilmeden.

❝Bana yaşamı vaad edeceksin, Kollarındayken yalanlarınla avutacaksın. Sonra gideceksin. Vaad ettiğin yaşamın katili olacağım. Avuttuğun yalanlarını yakıp,yıkacağım. Sen gideceksin, Ve ben beni sildiğinle kalacağım. Yine aynı odada, Aynı sabahta. Ve belki de ölümü tadacağım. Belki de çoktan ölmüş olacağım.❞ ❧ Bir gece yarısı yaşananları hata olarak kabul eden adam,sabahın ilk ışıklarıyla gözden kayboldu. Bir gece yarısı yaşananlara tutunan kadın,sabahın ilk ışıklarıyla terk edildi. Adam gitti,kadın kaldı. Kadın,adamın gidişlerini sevebilecek miydi? Adam,gitmiş olmanın verdiği yükü kaldırabilecek miydi? Bu gidiş,her ikisi içinde intihardan farksız olacaktı. Ve bu savaşın tek kazananı,yitirilmeye yüz tutmuş duygulardı. ❧ [yarı texting] [09.06.23]

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR