İki aile arasında sıkışıp kalan bir kızın hikayesi. Beş yaşındayken gerçek ailesinden düşmanları tarafından kaçırılan bir kız çocuğu... ve kaçırıldığı aile tarafından el bebek gül bebek yetiştirildiği bir hayat. Onu büyüten aileye çok bağlıydı lavin... Abilerine ve babasına olan sevgisi sonsuzdu. Peki lavin yaşadığı hayatın bir yalan üzerine kurulu olduğunu ve onu büyüten ailesinin gerçek ailesi olmadığını.... aslında kaçırıldığını öğrenirse ne olur? Hayatına dahil olan yeni yüzler ve anlam vermeye çalıştığı karakterler dolayısıyla, kimi zaman yorulsa da zamanla herkese ayrı ayrı hakkettiği değeri biçecektir. Gerçek ailem konulu ve Genç kurgudur. ♡ Yazdığım ilk kurgudur. Yazım ve mantık hatalarını görmezden geliniz. Kurgu tamamlandığında düzenlemeye alınacaktır. ♡✨

*Asker Kurgusu* Güneş Milan Aksu, annesinin günlüğünü okuyarak babası hakkında herhangi bir bilgiye ulaşarak onu bulmak ister. Fakat günlüğü okurken babasının bordo bereli bir asker olduğunu üstüne bir de bir abisi olduğunu öğrenir. O da babasını bulabilmek için babası gibi bordo bereli olur.

"Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur!" Kapıdan polis bey amcanın gelmesiyle sesimi kestim. Mazallah Emre abi beni 1 hafta daha burda tutabilirdi. "Ailen geldi seni çıkaracaklar ayrıca şu şarkıyı söyleyip durma kızım!" "Ailem mi?" polis bey amca sorumla değişik değişik bakmaya başladı. Demirliğin kapısını açarken "Kapıda ki sarışın kadından bahsediyorum. Turiste benziyor biraz annen olduğunu söyledi, gözleri dolu doluydu çabuk toz ol." Değişik değişik bakma sırası bendeydi. Benim annem esmer lan. ¡Aile kugusu¡ #/11.02.2023

Hayatını yaşayamayan genç bir kadın, ölümün kendisinden onu yaşatması için bir sebep isterse ne olur? Ölüm ilgilenmez. Ancak yüreği, hissettiği yabancı duyguyla buna izin vermez. "Sebebini buldum. Gülüşünü sakla kadın." KURGUDA ARGO SÖZLER UYGUNSUZ DAVRANIŞLAR VE HASSAS İÇERİKLER VARDIR TSSB İÇERİR KARANLIK- MAFYA ROMANTİZMİDİR YETİŞKİN KURGUDUR Yayımlanma tarihi 12/09/24

Hiç kapanmamak üzere açılan yaralar, kanamaz. İz bırakır. Ve o iz sonsuza dek geçmez, Yanı başında kalır.

İLK BİR KAÇ BÖLÜM KİTAP FİNAL VERİNCE DÜZENLENECEKTİR. İLK KİTABIM YAZIM YANLIŞI VEYA CÜMLEDE HATA OLURSA KUSURA BAKMAYIN DİKKAT ETMEYE ÇALIŞIYORUM ELİMDEN GELDİĞİNCE. ~ Mihriban Aras, geçmişi trajik şekilde unutan ve hayatına ailesinin kaybından sonra devam etmeye çalışan genç bir kadın. Üniversite yıllarında sonra ülkesine döner ve amcası ile yaşamaya başlar. Her şey çok iyi gidiyor diye düşünürken bir anda yıllardır boş duran yan eve bir aile taşınır ve aslında herşeyin yeni başladığı. Taşların yeniden oturtulması gerektiği anlaşılır. Alparslan Demir, zengin ve normal bir ailede büyümüş bir adam. Kendisi medya da iş insanı sanılırken aslında bordo bereli tim komutanı ve yıllardır çocukluk aşkı olan kadını arıyordur. Ailesinin yeni evine gittiğinde aslında yıllardır aradığı kadını bulur ama atladığı bir şey vardır. Kadın adamı hatırlamıyor. Adam kadını unutamıyor. ~ Kucağındaki kızı daha sıkı tuttu küçük kolları, bahçenin bir köşesine geçti. "Şşt... tamam küçük kız ben yanındayım korkma." Mihriban'ın küçük elleri, Alparslan'ın tişörtünü tutmuştu sımsıkı. Alp kızın korktuğunu anlamıştı ve b bu yüzden daha da sıkı tutu. Mihriban, Alparslana tutundu. Alparslan, Mihriban'ı sımsıkı tuttu. Kader ağlarını iki küçük çocuk için örmüştü. O gece birbirini kazanan iki küçük çocuk. Yıllar sonra bir arada olucaklar belki de... Mihriban, bir gecede her şeyini kayıp etmişti... Alparslan, bir gecede büyümüştü küçük kız için... ~ YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR!❌ ÇALINMA V.B. DURUMLARDA ADLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR. KİTAPTA GECEN KARAKTERLER VE OLAYLAR KESİNLİKLE KURGUDUR.

Aşkta ve savaşta her şeyin mübah olduğunu söyler herkes. Oysa gerçek hayatta bunun bir karşılığı yoktu Işık'a göre. Savaşta belki ama aşkta hayır. Aşk, masum duyguları barındırmalıydı içinde onların yaşantısına göre. Aşk çirkinlik kaldırmazdı, aşkını kullanarak kötülük yapamazdın. Küçücük bir yıldızın masalıydı bu; acısıyla, tatlısıyla. Ama en çok aşkıyla...

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

Şüphesiz bazı hayatların hikayesi geceye karışmak... O geceye sızan ufak bir ay ışığıydı. Bense ölüm ve zulümden başka bir şey görmemiş zifiri karanlık... Aldıkları ceza yüzünden en azılı, psikolojik sorunları olan mahkumların da olduğu büyük bir hapishaneye ve askeri üsse sahip Karabağır adasına sürgün edilen üç hemşire. Onların zorlu mücadelesine uzanan güçlü silah tutan eller. Kör kurşunlara direnmiş büyük enkazlardan sağ çıkmışken bir boncuk bakışa vurulmuş ufak bir barakanın altında kalmıştım. Bülbül sesli bir komutanla, Gül kokulu kadının sevdasına ortak oldu bu topraklar. *** Askeri/Aksiyon/Gerilim/Yetişkin/Romantizm Ölüm kan içerecektir bunu dikkate alarak başlayın❤️ Başlama tarihi: 27 eylül 2023 Yayın tarihi: 1 Ekim 2023 İsim ve kurgu olarak wattpaddeki tek hikayedir. Tüm hakları bana aittir.

"Koray.. sinirlenince böyle oluyor işte. Ne yaparsam yapıyım psikiyatrise gitmiyor. Bize bağırmasını geçtim, kendi sağlığı içinde gitmiyor. Sürekli stres yaşıyor, bipolar bozukluğu var ve uykusuz." Dedim. Gözlerim hafiften dolmaya başlamıştı bile. "Zaman yenge, zamanla düzelir." "Düzelmiyor. Hastalığı en yüksek seviyeye ulaşınca hastanede mi düzelecek??" "Hayır tabiki yenge. Bak annem'de onu psikiyatrise götürmeye çalıştı, anneme nasıl düşkün olduğunu biliyorsun zaten ama " "Ama abin gitmeyi istemedi. Ona orada deli muamelesi yapacaklar diye." Dedim lafının devamını getirerek. Başını salladı yavaşca.