Wattys 2020 FANTASY kategorisi kazananı! WattpadScifiTr okuma listesinde! HİKÂYE İÇİN YAPILAN YORUMLAR: "Hollywood filmlerini çekse var ya Türkiye kalkınır." "Milyon kere okudum ama doyamıyorum." "Yabancı dillere çevrilmeli. Çocuk büyük herkes okumalı." AÇIKLAMA: Pars 15 yaşında bir avcıdır. Ekim ayının sıradan bir sabahına uyandığını zannederken O Kötü Olay'dan sonra 7 Büyük Âlem Gezginleri'nin yeniden seçileceği müjdesini büyülü dünyaları yakından takip etme şansları olan iki adamdan alır. Seçmeleri kazanmasıyla başlayan eğitim süreci ve maceraları hem ona hem de diğer 6 Âlem Gezginine bambaşka şeyler öğretir. Mahkûm edildiği âlemden şeytani planıyla kurtulmayı başaran adam, intikam peşindeyken Pars'ın diğer Âlem Gezginlerinden farklı olduğunu ve asıl amacı için tehdit oluşturduğunu öğrenir. Bu yüzden ondan kurtulmak ister. "Öl... Öl ki ölmeyelim." TAMAMLANDI ✓ Görsel çalışmalarla zenginleştirilmiştir. Kapak tasarım @Pen_Queen

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Yalanlar, sırlar ve ihanetler vardı geçmişimde. Peki ben bunlardan nasıl bir haberdim? Öğrenmem gereken, belki de gerekmeyen onca şey yaşandı. Yaşananlar bir sis perdesi gibi üzerimi örterken, her zaman yaptığım gibi kalemimi aldım ve etrafıma kimsenin aşamayacağı bir çizgi çektim. Çizdiğim sınırların arasından sızmaya geldi biliyorum. O, benim kaosum, aynı zamanda cennetim. Veya cenneti bana sunacak bir anahtar. "Merih Göktan beni bir kız çocuğunu sever gibi sevdi ve bana bir kadına dokunur gibi dokundu." Merih Göktan bir hırsızdı. Yıllardır kilit vurduğum kalbimi açmak için ugraşmayacak kadar zeki bir hırsız. Ve her yenik düştüğümde, aslında kazandığımı bana gösterebilecek bir adamdı o. Bana cenneti vaad etmedi, bana cenneti gösterdi. Söz vermeyi sevmezdi zaten. O süslü cümleler kurardı gözleriyle. Ben okurdum cümlelerini tek tek. Hikayemiz onun gözleriyle anlattıklarını anlamaya başladığım zaman hayat buldu. Onun gözlerine baktığım sürece devam edecekti. Ve birimizin gözleri kapanana kadar... Merih Mor ve Yeşilin Dansı. Tanıtım Videosu : https://www.youtube.com watch?av=qMVkxaoPNUc

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

~HİKÂYEYE YAPILAN YORUMLAR~ "Mükemmel bir kitap ya, okudukça okuyası geliyor insanın." "Ya kızım sen harika bir şeysin, müthişsin sen ya..." "Sürekli aynı kurguları okumaktan ciddi anlamda baydım ama bu hikayenin kurgusu bence gayet iyi ve heyecanlı gidiyor tek kelimeyle mütüşük." "Şunu söylemeliyim ki; harbiden çok iyi yazıyorsun. Yani, insanı sıkan veya sürekli rastlanan bir kurgusu yok." "Ya bayılıyorum bu kitaba da Gece'ye de ya ne zaman Wattpadden bildirim gelse Özgürlüğün Kıyısında deyip açıyorum. Mükemmelsin yazarcan." "Doğruyu söylemek gerekirse başlarda hiç sevmedim kitabı. Sonra tekrar ekledim kütüphaneye. İlk iki bölümden sonra süperleşiyor kitap." ~TANITIM~ "Üstüner ailesinin beni yetimhaneden aldıkları zaman hayatımın çok güzel olacağını düşünmüştüm. Ya da hayal etmiştim. Fakat hiçbir şey düşündüğüm ya da hayalini kurduğum doğrultuda gitmedi. O aile benim hayatımın dönüm noktası oldu..." Kapak Tasarımı: @pariltiligokyuzu

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."