-მოგწონს?- სერიოზული ტონით მკითხა. -უკაცრავად?- გულის ცემა კვლავ აჩქარდა. -გიყვარს როცა კითხვას ორჯერ გიმეორებენ თუ მართლა არ გესმის? ჩამეცინა, -რატო მეკითხები? მეგონა საქმე გქონდა. -მოგწონს თუ იწონებ?- წინ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა, მე ერთი ნაბიჯით უკან წავედი და ჩემდა უნებურად ეზოს გალავანს ზურგით მივეყრდენი. -მიპასუხე- სახე კიდევ უფრო ახლოს მოიტანა ჩემთან, გაბედული რომ ვყოფილიყავი აუცილებლად ვაკოცებდი, თითქოს მთელი ორგანიზმი მთხოვდა ამის გაკეთებას. -კი. -კი რა? -კი მომწონს. ეს ვუთხარი და ერთი ხელით, ჩემი სახის გვერდით, კედელს მიეყრდნო. -საერთოდ რატომ მეკითხები ამას? -ჩემი რომ ყოფილიყავი,- სახე კიდევ უფრო ახლოს მოწია - მარტო არ გაგიშვებდი,არავისთან ერთად და არ აქვს მნიშვნელობა რა საქმეზე დასალაპარაკებლად.

აღებულია 4love.ge დან

„ - წამალი მოგიტანო? - გააჩნია რა წამალი... - მიგოთხასი... პარაცეტამოლი... საერთოდ რამე გაქვს სახლში? - სიმართლე რომ გითხრა, შენი ერთი კოცნაც მიშველიდა."

《《დასარედაქტირებელი》》 "_ჩვენი ერთადერთი შეცდომა ის არის, რომ ადამიანებს უფლება მივეცით თავი ყველაზე ძლევამოსილ არსებებად ეგრძნოთ. ამ ამპარტავან და საკუთარ თავში დარწმუნებულ პატარა მწერებს, მხოლოდ ჩვენი ხელგაშლილობის გამო გაუჩნდათ ჩვენზე ნადირობის სურვილი. ჩვენმა შემქმნელებმა შეცდომა დაუშვეს, მაგრამ ამიერიდან ყველაფერი გამოსწორდება! ადამიანებს საკუთარ ადგილს მივუჩენთ და მათ მივაყოლებთ ყველა იმ დანარჩენ ჩვენნაირს, რომელიც მათ დასახმარებლად წინ გადაგვიდგება. მნიშვნელობა არ აქვს ეს ჩემი შვილი იქნება თუ ის ნახევარ სისხლიანი! სამყარო მალე ჩვენ წინაშე დაიჩოქებს და ვამპირთა საბოლოო ბატონობა დაიწყება. დასაწყისი: 07.05.19წ დასასრული:16.01.20წ

- ვანილის გემო გაქვს. - დამჩურჩულებს ბაგეებზე, ხელს მიშვებს და გასახდელიდან გადის. ______________________ studentXchef romance მოთხრობა აღებულია 4love.ge-დან. ავტორი: მარიამ ნატროშვილი (lullaby0111)