❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Babaanne, numaradan yaralı bir hayvan gibi acıyla haykırdı.Tek gözünü açarak, duyulup duyulmadığını kontrol etmek istedi ama hesaplamasından daha yakın bulduğu torunu, endişeli bir yüz ifadesiyle adeta üzerine kapanmıştı. "Ahhğ!" diye acıyla bağırarak, elini bir tarafa bacağını öbür yana salladı. "Babaanne?" diye soludu genç adam. Ama yaşlı kurdun umurunda olmadı. "Ölüyorum! " diye yakındı. Gerçekçi olmasını umduğu bir şekilde sırtını yataktan kaldırıyor, sonra pelte misali geri bırakıyordu. Tekrar bir gözünü aralayarak iş ortağı olan ebe Saniye'ye baktı. Saniye, kahkahasını belli etmemek için ağzına yazmasının kenarını bastırmış, sessiz kahkalarının artçısı olarak sarsılan omuzlarını, ağlıyor diye yormalarına umuyordu. Babaanne fersiz bakan gözlerini torununa dikti. "Vasiyetimdir evladım, vasiyetim! " Son nefesini zorla veriyormuş gibi yaptı. "O kız... O kız bu eve gelin gelecek. Başka yolu yok. "

WattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde! ⚘️Gerçeklikten diziye yolculuk. 🥀Şehzade Masalı serisinin ikinci kitabıdır. 🥀Hayatım omuzlarımdaki ağır yüklerin taş bulmuş halinin esiri olmuş okyanusun dibine çekilirken beni ölümün kıyısından bir bilinmezlik tutup çekti. 🥀Şehzade Mustafa ⚘️Bir Şehzade Masalı...

*TAMAMLANDI* Tarihe aşık bir kadın, büyük bir Göktürk aşığı. Damarlarında akan deli Türk kanı içindeki tarih aşkıyla pekişip duruyordu. Psikolojik sorunları olan bir kadın yaşadığı dünyadan nefret eden ve ölmek için bir sebep arayan bir kadın. Yine de intiharın basit bir şey olduğunu düşünüyordu kadın ölmek için harika bir sebep olmalıydı. Ölümü bir işe yaramalıydı! Tıpkı zamanında vatanı için can veren ataları gibi. Garip bir efsane bir kadını kendisinden asırlar önce yaşayıp ölmüş bir adama aşık ettirebilir miydi? "B-ben sana baktıkça yeniden var oluyorum sanki. Senin tahmin edemeyeceğin kadar sana uzak bir yerden geliyorum. Sen bana o kadar yabancı bir hayat yaşıyorsun ki seninle kalmak benden çoğu şeyi götürüyor ama yine de sensiz metal dolu bir dünya istemiyorum. Her sabah seni büyük atının üzerinde gideceğin yere uğurlamak ve seni bu çadırda beklemek bile daha cazip geliyor artık"

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

En dibe battığını düşünen genç bir kız, nefes almak istiyordu ama boğazında hep bir el vardı. Görünmez bir el, geçmişin kanlı gölgesi. İçinde ki küçük kızı korkutan ve yaralayan eller. Genç kız bir mucize istedi,ilk defa kendine inanmak ve güvenmek istedi. Düştüğünde onu kaldıracak kimsesi yoktu,o yüzden kendi kalkmalıydı. Önce yaralarını sardı, ardından daha da dik bir şekilde ayağa kalktı. Annesi ona böyle öğretmişti. Şimdi annesinin savaşçı kızı olması lazımdı. Bu hayat tamamen acımasız olamazdı değil mi? Onun içinde sakladığı bir mucize vardı. Buna inanıyordu genç kız. O gece bir karar verdi ve yeni bir sayfa açtı hayatında. O kendi mucizesini yaratmak isterken, yaratıcının ona armağan ettiği mucize ile karşılaştı. Genç adam, genç kızın aldığı nefesi oldu. " Seni çok seveceğim Hare, öyle çok seveceğim ki canını bir daha asla yakamayacaklar. " Not : yetiştik içeriktir.

Zamanın üç boyutlu olduğu ve tek bir mekanda üç farklı zamanın yaşandığı bilimsel olarak ispatlandı. Yani şu an oturduğunuz yerde, üç farklı kişi sizinle aynı anda oturuyor olabilir. Peki bu boyutlar arasında mümkün olmayacak şekilde bir kırılma yaşanır ve siz kendinizi olmamanız gereken bir zamanda bulsaydınız, neler olurdu, hayal edin! "Geçmişe mi gitmek, geleceğe mi gitmek daha kolay olurdu?" ... Sare, sıradan genç bir üniversite öğrencisiydi. Yılbaşı partisine gitmesi ile hayatı hiç olmadığı kadar değişecekti. Hiç bilmediği ve tanımadığı bir dünyaya yolculuk edecekti. Zamanda altı asır geriye gitme talihsizliği onun başına geldi. Ne yapacağını bilmediği yabancı bir zamanda hapsolduğunda gerçek aşkı bulacağını asla tahmin edemezdi. Ancak aşk zaman tanımadan ağlarını örmüştü. ...

Eşini yeni kaybetmiş bir adamla evlenmek mi? Hemde daha birkaç aylık bebeği olan bir adamla? Kendi halimde yaşayıp giderken nerden çıkmıştı bu evlilik? Ben kendim daha küçüktüm, minicik bir bebeğin sorumluluğunu nasıl alabilirdim ki? -------------- (Töre hikayesi değildir. Yalnızca Doğu'da geçmektedir.)

-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.' Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti. -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! " ✨Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır💕* Başlama Tarihi: 13.06.2023 ~Dönem kurgusuuuu

Bir ameliyat sonucu son beş yılıyla beraber karısını ve değişen hayatını tamamen unutan bir Tarık.. Hafızası gidince bambaşka bir adama dönüşen kocası, çocuklarını bu süreçten zarar görmeden kurtarma kaygısı ve kocasına duyduğu büyük aşk arasında bocalayan bir Esma. Bir yabancıyla herşey yolundaymış gibi devam edilebilir mi? Asla ait olmadığını düşündüğün bir hayata uyum sağlanabilir mi? (Kitabın bütününü okumak için linke tıklayınız) *** - Saçların ne renk ? - Sen ne renk olsun isterdin? - Ben ne isteyeceğim, merak ettim sadece. Sıkı sıkı sarmışsın çok önemliymiş gibi. Tek teli gözükmüyor. Kel falan olabilir misin?