Karanlık... Önceleri karanlığın içinde olduğumu sanıyordum. Zamanla anladım ki karanlık benim içimde, onun karanlığı. Hangi sokağa koşsam sonu çıkmaz sokak. Hangi ışığa koşsam sonu karanlık. Labirent gibi , başladığım yerden biteceği yere kadar karanlık bir koşturmaca içindeyim sonuçsa yine karanlık. Sanki kara bulutlar dağılsa her yer aydınlanacakmış gibi , kaybolan mısra bulunup şiir tamamlanacakmış gibi, hüzün ayaklanıp beni terk edecekmiş gibi... Yüreğimde bir kuytu köşede oturmuş kara bulutların dağılmasını bekleyen küçük bir çocuk var biliyorum , ağlıyor duyuyorum. Senden karanlığımı aydınlatmanı istemiyorum. Sadece... Sadece içimden karanlığını al , anne.

Konusu: Açelya'nın eskiden çok yakın arkadaşı olan Emir'in aniden ölmesini anlatıyor. Fakat Açelya Emir'in gerçekten öldüğüne inanmıyor. Bunun için kanıtları da var. Emir öldü mü? Aniden ortadan kayıp mı oldu? Bu olayın ardından işler iyice garipleşiyor. Kapak tasarımı için @mainesly 'e teşekkürler ❤️

Yirmi birinci yüzyılda iken doktordum, şimdi ise bulunduğum bu yüzyılda da şifacı olmuştum. Peki ya, ben buraya nasıl gelmiştim? YAZAR NOTU; BU HİKAYE TAMAMEN HAYAL GÜCÜMÜN VASITASI İLE OLUŞMUŞTUR, GERÇEK TARİH İLE BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. AYRICA HİKAYE, TARİHİ BİR KURGU OLMASININ YANINDA FANTASTİK ÖĞELER DE İÇERMEKTEDİR. ******* 🔥 Tüm hakları @eresbos_ate' ye aittir. Çalınması ya da kopyalanması durumunda gereken işlemler yapılacaktır.🔥

'Köşedeki sokak lambasının titrek ışığı altında.... Sırtımı yokluğuna dayamış, seni düşlüyorum. Önümde karanfil kokan sokaklar... Garip bakışlara aldırmadan seni bekliyorum.' Karanlık bir kız... Büyük korkuları ve boğucu düşünceleri... Sevgisiyle karanlığı aydınlığa kavuşturacak bir adam...

Arkadaşlar lütfen reklam yorumları yapmayın! Başına geleceklerden habersiz genç bir kız Onu 95 yıldır bekleyen drakula'nın soyundan gelen bir ölümsüz ve İntikam almak isteyen sinsi ve tehlikeli bir düşmanın gerilim dolu hikayesi. Bella bilebilirmiydi ki başına gelen felaketlerin mucize olacağını? Jacob nereden bilsin ki 95 yıldır bekleyişin aşkla son bulacağını? David nereden bile bilirdi ki intikam ateşinin aşkın ateşine döneceğini? Sizce; 95 yıldır bekleyiş aşkla son bulacak mı? İntikam mı, Aşk mı kazanacak? Kitap kapağı Tasarımı :@theguldesing

Kayıp denizin gecenin karanlığı ile siyaha bürünmüş suları üzerinde eşsiz bir parıltı beliriyordu her gece. Deniz kayıptı ama Ay her gece oradaydı. Bir masal vardı, hatırlanmayan. İçerisindeki karakterleri kocaman bir boşlukta yeniden var etmiştik. Masal hatırlandığında yoktan var olan karakterlerin bir anlamı kalır mıydı? O deniz bulunduğunda üzerinde oluşan yakamozun bir anlamı kalacak mıydı? Kaybolmuş bütün masallarımıza, her gün kaybettiğimiz bütün umutlar, yaşamlar, gözyaşları, gülümsemeler uğruna, duvarlarını renklendirmeye ihtiyacı olan herkese ithafen. İyi okumalar...

'o kızı bana verin ' köyün meydanında durmuş köylülere sesleniyordum 'O kızı burda ve onu bana teslim etmezseniz bu köyü başınıza yıkarım. Avre yapacaklarımı en iyi sen biliyorsun eninde sonunda seni bulacağım kendi ayağınla gel ki insanlara yazık olmasın 5 dakikan var duydun mu 5 dakika. Şimdi kahvede oturuyor ve seni bekliyor olacağım sakın kaçmak gibi bir hataya düşme sana yardım eden bu insanlra yazık olur. Anladın mı beni süren başladı tik tak tik tak' 'Siz her kapıya iki kişi koyun evin arkasına da ikişer kişi geçsin. O kız burdan çıkmayacak' dedim ve kahveye geçip oturdum. ........ evden çıktım kapının önünde iki adam vardı daha doğrusu her evin önünde iki adam vardı ve hepsi bana bakıyordu hepsini görmemezlikten gelerek köyün meydanına doğru yürümeye başladım. Kahve görüş alanıma girdiğinde Karan elindeki silah ile oynuyor şarjörünü çıkarıp takıyordu. Geldiğimi hissetmiş gibi kafasını kaldırıp benim olduğum yere doğru baktı ve alaycıl bir gülümseme gönderdi bana. Kahveye yaklaşıp önünde durdum 'Karan'ına hoş geldin Avre' B A Ş L I Y O R U Z ! ............................................................................ Bu kitap kurgu ve karakterleri ile bana @purusyaa ya aittir taklit edilemez kopyalanamaz veya bastırılamaz . Bunlara rastlarsanız LÜTFEN BİLDİRİNİZ!

Ve ardından büyük bir inilti duyuldu. Sanki bu acının zirvesindeyken aniden sonlanması gibiydi. Gelen ses, topluluk için önceden duyulmamış ve bilinmemiş bir sesti. O kadar güçlüydü ki herkesi şok etmişti. Gümbürdeyerek çıkan bu ses önlerinde duran kız çocuğun vücudundan geliyordu. Topluluğun şaşkınlıkla gözlemlediği kız çocuğu aniden masmavi ışıldayan toz tanesi misali buharlaşıp yok oldu ve devasa gümbürtü bir anda karanlığa gömüldü. Lotus Ülkesinde her şey o günden sonra normale döndü ya da herkes öyle düşündü? Çünkü; bilinmeyen bir şey vardı. "Hayatta var olamamanın dayanılmaz acısıyla ortaya atılmış bir beden asla yok olmazdı "

*Bölümleri kaldırmadan düzenlediğim için mantık hatası olabilir. Şu an 5. bölümdeyim. Kurgu Sümer mitlerini içerse de fantastik değil. Ayrıca korku kurgusu da değil.* WattpadRomanceTR okuma listesinde! "Ölüm seni istiyor Eflin, ölümün çığlıklarını duyuyor musun? Senin için bu çığlıklar." Sustu ve küçük dilini göreceğim kadar ağzını açıp tiz bir çığlık attı. Ellerini bu sefer başına yaslamış var gücüyle tırnaklarını saçsız deriye geçiriyordu. "Yazgına kanla yazılmış yemin kurudu ve 'Ölümün Neferleri' seni almaya geldi. Ölüm seni istiyor, ölüm seni istiyor!" Dehşet içinde adama baktım. Kulağımda çınlayan sözleri, ruhuma kadar titretmişti beni. Dizlerimdeki elleri gittikçe güçsüzleşirken kafasını sürekli iki yana sallayıp duruyordu. Gözlerinden kanlar damlamaya başlayınca girdiğim şoktan kurtuldum ve adamdan kurtulmak için çırpınmaya başladım. Ben kaçmaya çalıştıkça elleri bacaklarımı mengene gibi kavrıyordu. "Ölüm seni istiyor!" Nefesimi kaburgalarıma sıkıştıran bu cümleyi defalarca çığlık çığlığa haykırdı ve birden elleri güçsüzleşip bacaklarımdan kaydı. Bir külçe gibi yana devrilen bedeni çırpındıkça ağzından köpükler etrafa saçılıyordu. Şişen ve kıpkırmızı kesilen yüzünde gözlerinden ve burnundan akan kanlar süzülerek yanaklarını sıyırıp boynuna doğru iniyordu. Histeri krizine giren bedeni bir dakika boyunca yerde kıvrandı ve kaskatı kesilerek öylece durdu. Dehşet tüm uzuvlarımı bir kanser hücresi gibi sarmıştı. Aklımı kaçırıyordum sanırım...