„Niewielkie, lśniące płatki wirowały na wietrze, na ziemi zdążyła powstać cienka warstwa puchu. Wargi rozciągnął mu bezwiedny uśmiech - błonia niknęły w ciemności i drobinach bieli i było pięknie. Było cudownie; szkło w ręce paliło zimnem, mróz kąsał odkrytą skórę, a kiedy spojrzał na Malfoya, zorientował się, że śnieg zatrzymuje się na jego włosach i ramionach". *** „Oto Draco, zwykle ten lodowaty, tym razem emanował ciepłem". Opis to wersja robocza, ale ze sporym prawdopodobieństwem taki już zostanie, whoops

Ostatni pył opadł, przykrywając ciała poległych, a ich krew na zawsze zakrzepła. Wrogowie zostali pokonani i pojmani. Wojna się skończyła. Wydawać by się mogło, że Harry Potter wreszcie śpi spokojnie. On jednak jeszcze nie zakończył walki. Walki z poszarpaną psychiką, własnymi lękami i ciągle powracającym pytaniem: Kto uratował mu życie? *** Opowiadanie zostało wznowione po latach! Nareszcie zostało ukończone! Rekord: 1 w fanfiction - 02.02.2025 Poprzednie rekordy: 31 w fanfiction - 03.02.2018 50 w fanfiction - 29.01.2018 81 w fanfiction - 11.07.2017 241 w fanfiction - 06.01.2017 Okładkę wykonała @KasiaWierczyska

Chłopiec, Który Przeżył umarł, nim poszedł do Hogwartu. Gdy odkryto jego obecność w mugolskim Londynie, wszystko ulega zmianie - dla Zakonu Feniksa, czarodziejskiego świata i, a może zwłaszcza, samego Severusa Snape'a.

❝ ─ Mam na imię Derek ─ przerwał mi. ─ A ty mógłbyś w końcu przestać tyle gadać ─ burknął, ale wyczułem w tym żart. ─ Ja mam na imię Stiles. Stiles Argent ─ przedstawiłem się i wyciągnąłem w jego stronę dłoń, ale ten tylko zmierzył mnie od góry do dołu i prychnął. ─ Wiem kim jesteś ─ odparł z kpiną. ─ Skoro wiesz to może powiesz mi co robiłeś w mojej piwnicy? ❞

Kiedy mogłoby się wydawać, że wszystkie kłopoty w Beacon Hills zostały już zażegnane, Liam postanawia wyjść z domu w środku nocy, zaniepokojony przejeżdżającą pod jego oknem ciężarówką i wszystko zaczyna się od nowa komplikować... Akcja opowiadania ma miejsce po 6 sezonie serialu. Rozdziały postaram się wstawiać co piątek. Miłego czytania!

Wieść o śpiączce Harry'ego obiegła cały Hogwart w zaledwie kilka sekund po ogłoszeniu jego stanu. Każdy widział, jak wynoszono bezwładne ciało po tym, jak młody chłopak pokonał Voldemorta. Każdy słyszał rozdzierający krzyk Ślizgona. I każdy widział, jak Gryfoni nie pozwolili mu podejść do leżącego chłopaka. Jak powalili go na ziemię i zostawili skulonego wśród krwi i pyłu. Nikt nie odważył się podejść. Nikt nie odważył się spojrzeć, kiedy chłopak zaczął szlochać. Rozeszli się, zapominając o złamanym Ślizgonie. --- Jest to one-shot typu angst z wątkiem mlm nie lubisz, nie czytaj. Resztę zapraszam❤️ 2021 Obrazek z okładki znaleziony w odmętach Pinteresta. Postacie należą do J.K. Rowling ~Rae_3435

"- Wejść - powiedział zgorzkniałym tonem głosu, słysząc ciche pukanie. - Masz zamiar pojawić się na posiłku, czy znowu jesteś zapracowany? - omega patrzyła na niego intensywnie, trzymając swoje dłonie na już mocno odstającym brzuchu. - Wiesz, że mam dużo pracy - spojrzał w zielone oczy męża, unosząc lekko swoją brew - Znowu masz zamiar płakać? - Louis złapał się za koniuszek nosa - Dobrze, zejdę. Tylko dlatego aby szczeniak nie przejmował od ciebie negatywnych emocji."

Harry, nie mogąc zasnąć, znów wędruje po korytarzach. Głęboko w lochach na jednym ze swoich nocnych spacerów znajduje nieprzewidziane lekarstwo na bezsenność.

Od zakończenia wojny nikt nie widział Harry'ego. Pewnego dnia Potter stwierdził, że wyjdzie pod zaklęciem maskującym do baru w którym spotkał Severus'a Snape'a. Short story. Udostępniam! https://m.fanfiction.net/s/6971866/1/Bottoms-Up

To naprawdę ogromne zaskoczenie, kiedy znajdujesz swój własny portret, narysowany lepiej, niż niejeden obraz wiszący w galerii sztuki. W takiej właśnie sytuacji znajduje się Harry. Jednak gryfon nie zamierza poprzestać na powieszeniu rysunku nad łóżkiem, chłopak za wszelką cenę chce znaleźć autora. >>> <ukończone> kolejne krótkie ff, bo miałam ochotę coś napisać. ship męsko - męski (nie tolerujesz - nie czytaj) w tle trochę pansmione (może napiszę kontynuację dla dziewczyn, kto wie)