Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır! Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Bugün o puşt aradı, açtım." dedi. "Neden?" dedim. "Canım istedi." dedi. "Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı. "Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım. "Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu. "Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.

Kapı aralığından gözüne çarpan çıplak bedenle olduğu yere çakılı kaldı. Alkolün esir aldığı beyni ona oyun oynamıyorsa... Evet, kesinlikle çıplaktı! Yutkundu ve yanlış olduğunu bile bile onun kıvrımlı bedenini baştan aşağıya süzdü. Dişlerini sıktığının farkında dahi değildi. Uzun, ıslak saçları sırtından aşağıya doğru uzanmış, bembeyaz vücuduna tezat bir siyahlıkla göz alıcı görüntü sergilemişti. Kendine gelebilmek için yeniden yutkundu. Alkolden mi, yoksa görüntüden mi kaynaklı olduğunu bilmiyordu ama ağzının içindeki kuruluk had safhadaydı. Allah'ım, genç kız onu resmen çarpmıştı! O değil, artık arkadaş kalma hayalleride çöp olmuştu. Çehresi sertleşirken, emir dinlemeyen adımlarına komut vermeye çalıştı. Yok, gitmiyorlardı. Meselenin içine başka uzuvları da girmiş, işin rengi değişmişti. Birkaç metre uzağında ki genç kıza istese hemen ulaşabilir, sakladığı en derin hazinesinin içinde kaybolabilirdi. Fakat boşanmanın eşiğinde olduğu sahte karısı buna nasıl karşılık verirdi, işte orası muammaydı...

Onu ilk gördüğümde, tekerlekli bir sandalyedeydi. Siyah irisleri, keskin yüz hatları ve soğuk bakışlarıyla bana bir düşman gibi baktığında, ilk başta bunu umursamadım. Ancak bakacağım kişinin bir çocuk yerine o olduğunu öğrenmem, durumu tamamıyla değiştirmişti. Ve ne yazık ki, bu işe ihtiyacım vardı. 16/08/2016

Eli açıkta olan bacağımı okşamaya başladığında elimle elini tutup geri ittim. Bir anda belimden tutup beni kucağına oturttu. " Bir daha benim olanı benden saklama Alya." " Yoksa? " " Kadınım olman sana bir şey yapamayacağım anlamına gelmiyor. Şansını zorlama." ... Belimden tutup beni doğrulttuğunda burun buruna gelmiştik gözleri kısa bir süreliğine dudaklarıma kaydı. Yutkunup aynı öfkeyle gözlerimin içine baktı. Saçlarımı eline dolayıp hızla geriye çektiğinde ağzımdan acı dolu bir çığlık çıktı. Saç diplerimde hissettiğim acı her geçen saniye artarken ellerimle onu itmeye çalışıyor bırakması için bağırıyordum. Soğuk dudakları boynuma değdiğinde kafasını ittirmeye çalıştım. Sıkıntılı bir nefes verip saçlarımı daha hızlı çekerek beni yatağa bıraktı. "Giancarlo." Sesini duyduğumda odanın ortasında sırtı bana dönük bir şekilde duruyordu. Gözyaşlarımı silip beni görmese de ona ters ters baktım. Ama tekrar dolan gözlerim görüş alanımı kapatıyordu. Omzunun üzerinden bana baktı. Buz mavisi gözleri ne ara mavinin en koyu halini almıştı bilmiyorum ama lacivert gözlerinde gördüğüm ifade ağlamamı bile kesmişti. "Bana sen kimsin diye sordun ya adım Giancarlo. Beni tanımadığın için bu yaptığını görmezden geliyorum. Eğer bir daha kaçmaya kalkarsan bukadar anlayışlı bir adam olmam Alya. Bu seni ilk ve son uyarışım." #wattpad de LA MİA DONNA isimli ilk ve tek kitap. 🥀 Kitabımın tüm hakları saklıdır. İzinsiz (ç)alanların hakkında yasal işlem yapılacaktır. ⚠

~ Müge üniversiteyi kazanmasıyla birlikte edindiği arkadaş ortamındaki sert mizaçlı ve bir o kadar da kaba, kendini beğenmiş yakışıklı adam ile birlikte sıradan olan hayatı biraz olsun renklenir. Not: Bu benim daha önce yayında olup, kendimce özel sebeplerden dolayı kaldırmış ve ardından yeniden düzenleyerek yayınlamaya başladığım hikayemdir. Hikayemin ilk yayınlanma tarihi: 25.05.2017 Yeniden yayınlanmaya başladığım tarih: 07.11.2020

Şiddetli kar yağışında, hiç bilmediği yoldan aracını çıkaramayan Mira , tanımadığı bir yabancıdan yardım istemek zorunda kalır. ~ "Duvarlarına öfke ve barut kokusu sinmiş bu eve, nasıl kışın ortasında açan kardelen kokusunu getirdin..." ~ "Dedim ya kokun her yerde...Solumak istesem ciğerlerime dolacaktın.Belki kalbime dokunacaktın...Beni tekrar yaşatacaktın..." dediğinde alnını alnıma yaslamış bir eliyle belimden tutuyorken hissettiğim tek şey bu yolda ateşlerin üzerinde yürümem gerekse bile yine onun elinden tutacaktım... •Tüm hakları tarafıma aittir.Çalınması ve kopyalanması durumunda 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanun dahilinde, Fikri ve sınai haklar ceza mahkemeleri ve İstanbul mahkemelerine başvurulacaktır. ✨Düzenli olarak yeni bölüm yayınlıyorum.Sevgiler🌸 21.11.2021 #mit 1. 09.12.2021 #gençkız 1. 21.11.2021 #kaybolma 1. 21.11.2021 #seyahat 1. 21.11.2021 #polis 2. 26.11.2021 #aksiyon 2.

Nüket Kozcu, kendi halinde üvey annesinin yaptıklarından hoşnutsuz bir üniversite öğrencisidir. Bir gece bara gider ve tanımadığı bir adamla beraber olur. Ah, yanlış oldu; adamı çok iyi tanıyordur fakat sarhoşluğundan kim olduğunu anlamamıştır. Yakın arkadaşının abisi olduğunu farkettiğindeyse çoktan olayların akışına istemeden de olsa sürüklenmiştir. Nüket Kozcu bu geceyi aklından çıkarmayı planlarken, planları Savaş Akduman'ın planlarına toslar. Savaş Akduman, o gecenin etkisinden kurtulamaz ve Nüket'i beklenmedik bir şekilde kendi dünyasına davet eder. Nüket tarafından aldığı olumsuz yanıtlar ise Savaş'ı durdurmaya yetmeyecektir. Savaş için her şey 'Şehvetten' ibarettir, Nüket ise 'Aşk' istemektedir. Ya şehvet kazanacaktı, ya da aşk. Arası yok! "Sen satranç oyuncusu gibisin Savaş, hedefi değil hedefe giden yolu seviyorsun." (Nüket Kozcu) "Sen etrafına at gözlüğüyle bakarken birinin de çüş demesi bir zahmet zoruna gitmesin, güzelim." (Savaş Akduman) NÜKET KOZCU & SAVAŞ AKDUMAN ??? İlk Yayınlanma Tarihi | 10.Ekim.16 / Pzrt Saat | 23:00 Kitabın Türü | Yetişkin Genç Kurgu Yazan | Elisya Royal

📍 Hikayede sıkça yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklarının okumamasını tavsiye ederim. ✔ TAMAMLANDI. "Erzen, ben hiç inanmadım zaten, beni kim sevdi ki sen sevecektin..."

©Tüm Hakları Saklıdır® Basılmamış kumdan yaratılmış bir kadın, Basılmamış kumlara layık olduğunu düşünen bir adam... "Azra..." Adım dilinden dökülürken, yutkundum. Barut'un adem elması hareket ederken işaret parmağı yanağımı kitap yaprağı gibi kıvırırken, yüzümde ki sıcaklık kendini yer yer heyecana bıraktı. Bir adamla bu kadar yakın olmak... Cezbedici sesinin her karesinde adımın harfleri havanın buğusuna, şehrin flusuna karışmış gözleri yerini tutkuya bırakmışcasına gözlerime bulanmıştı. "Efendim" "Bakire Azra..." "Bana öyle söylemeyi kes! Bakireliğim seni ilgilendirmez" dediğimde kalbimin atışını kulaklarımda duyuyordum. "Bütün bedenin basılmamış kum değil mi?" "Barut çekil şuradan. Gitmek istiyorum, çekil!" "Şşt sessiz ol benim küçük bakirem" "Çekil Barut" dedim yeniden. Bakire kelimesini üstüme yaftalamıştı, sanki haddine düşmüş gibi... "Basılmamış kumlarına ayak basmaya geldim" Barut savaşını kaybederken, kızıl korlar ateş püskürdü. Barut, ateşe gömüldü, masumluğa aldandı. Küfür ve argo kelimeler içermektedir!